به گزارش اکوایران، طی این هفته، هزاران نماینده از سراسر چین برای برجسته‌ترین رویداد سیاسی سالانه این کشور در پکن گرد هم می‌آیند؛ جایی که رهبران نحوه برنامه‌ریزی برای هدایت دومین اقتصاد بزرگ جهان در سال آینده را به نمایش گذاشته و تلاش می‌کنند که نگرانی‌های عمیق از چالش‌های پیش روی را برطرف سازند.

به نوشته سی‌ان‌ان، به احتمال زیاد، دستور کار شی جین‌پینگ (رهبر چین) و مقامات ارشد حزب کمونیست برای این رویداد چندروزه و شدیداً سازماندهی‌شده که به «دو نشست» معروف بوده با حضور مجلس قانون‌گذاری فرمایشی چین و نهاد مشورتی ارشد برگزار می‌شود، نمایش اعتمادبه‌نفس حکومت در اولویت قرار خواهد داشت.

از آنجایی که اقتصاد تحت تأثیر بحران املاک، بدهی سنگین دولت‌های محلی، تورم پنهان، سقوط بازار بورس و رقابت تکنولوژیکی با ایالات متحده قرار گرفته، این گردهمایی تشریفاتی بیش از پیش اهمیت یافته است. این بحران‌ها همگی باعث ایجاد سؤالاتی در مورد توانایی چین برای حفظ روند رشد، پیش از دستیابی به هدف تبدیل‌شدن به یک قدرت جهانی توسعه‌یافته، شده است.

در گردهمایی امسال، شاهد حذف یکی از سنت‌های سیاسی سال‌های گذشته، یعنی کنفرانس مطبوعاتی پایانی نخست‌وزیر چین خواهیم بود که به مدت سه دهه برگزار می‌شد و گاهی اوقات پنجره‌ای نادر به تفکر نفر دوم رهبری چین ارائه می‌داد که به طور اسمی مسئول اقتصاد این کشور است.

روز دوشنبه، لو چین جیان، سخنگوی دولت چین پیش از افتتاحیه جلسه قانون‌گذاری به خبرنگاران گفت که کنفرانس مطبوعاتی نخست‌وزیر طی سال‌های آینده دوره جاری نیز برگزار نخواهد شد، «مگر اینکه شرایط بسیار خاصی وجود پیش بیاید». او به سایر فرصت‌های مصاحبه با رسانه‌ها در طول رویداد اشاره کرد. گردهمایی قانون‌گذاری امسال تنها هفت روز به طول می‌انجامد که فرمت کوتاه‌تری نسبت به قبل از همه‌گیری کرونا است.

این تغییرات احتمالاً بر نگرانی‌های گسترده‌تر در مورد شفافیت سیاست‌گذاری چین می‌افزاید و اعتبار نخست‌وزیر که پیش‌تر تحت تأثیر سیاست‌های سخت‌گیرانه شی بر همه حوزه‌ها، از جمله اقتصاد، قرار گرفته بود را بیش از پیش کاهش می‌دهد. تحت رهبری شی، نقش نخست‌وزیر و شورای دولتی که کابینه چین محسوب می‌شود، به طور فزاینده‌ای به حاشیه رانده شده است.

آلفرد وو، استاد دانشگاه ملی سنگاپور می‌گوید: «آن‌ها عمداً به دنبال تک‌صدایی هستند. آن‌ها نمی‌خواهند سایر صداها صدای حزبی که تحت کنترل شی است را ضعیف کنند».

این مسئله همچنین به این معنی است که با تشدید نارضایتی‌های داخلی در چین به دلیل مشکلات اقتصادی، شی به شدت زیر ذره‌بین قرار دارد. این نشست یک سال پس از آغاز دور سوم ریاست‌جمهوری شی که با شکستن هنجارها همراه بود، برگزار می‌شود. او با تجمیع قدرت در رأس حزب، رهبری آن را با شماری از مقامات که ظاهراً به جای تجربه، بر اساس وفاداری انتخاب شده‌اند، پر کرده است.

یک سال بعد و با وجود اینکه بهبود اقتصادی پساکرونا هنوز به طور کامل تحقق نیافته، جوانان برای یافتن شغل با مشکل مواجه هستند، سرمایه‌گذاران با ضررهای بازار دست‌وپنجه نرم کرده و صاحبان مشاغل کوچک برای سرپا ماندن مبارزه می‌کنند، تردیدها نسبت به مسیر تعیین‌شده توسط رهبر و تیم جدیدش در حال افزایش است. شی همچنین شاهد تحولی سیاسی در رده‌های خود بوده که باعث تیرگی بیشتر آغاز این دوره جدید شده است.

آن چالش‌ها احتمالاً تهدیدی برای شی جین‌پینگ، قدرتمندترین و بااقتدارترین رهبر چین در چند دهه اخیر، به شمار نمی‌آیند. اما نحوه برخورد تیم او با این نگرانی‌ها نه تنها پیامدهایی برای آینده چین و ۱.۴ میلیارد نفر از مردم آن خواهد داشت، بلکه بر کل اقتصاد جهانی نیز تأثیر خواهد گذاشت و به احتمال زیاد، مقامات ارشد شی با احساس این فشار وارد، گردهمایی سالانه را آغاز خواهند کرد.

سیاست‌گذاران، سرمایه‌گذاران و صاحبان کسب‌وکار در پایتخت‌های جهان نیز به دقت این رویداد را دنبال می‌کنند؛ به ویژه در سالی که انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا می‌تواند روابط بین دو اقتصاد بزرگ جهان را بیش‌ازپیش متشنج کند.

چن گانگ، پژوهشگر ارشد مؤسسه مطالعات آسیای شرقی دانشگاه ملی سنگاپور می‌گوید: «دولت می‌خواهد از این بستر برای ارسال سیگنال‌هایی مبنی بر اینکه اقتصاد چین به طور کلی خوب بوده و در مسیر درستی قرار دارد، استفاده کند».

او می‌افزاید: «اکنون تردیدها و سوءظن‌های زیادی در مورد توانایی دولت جدید وجود دارد؛ بنابراین، آن‌ها می‌خواهند نشان دهند که دولت جدید به رهبری لی کیانگ (معاون اول شی) توانایی رسیدگی به مسائل اقتصادی را دارد».

چین

گردهمایی نمایندگان

این تجمع که در تالار بزرگ خلق پکن برگزار می‌شود، تنها فرصت دیدار حضوری تقریباً ۳ هزار عضو کنگره ملی خلق (قوه مقننه چین) است.

این نهاد قدرت کمی برای تعیین مسیر آینده کشور دارد، زیرا خط‌مشی‌های اصلی توسط حزب کمونیست تعیین شده که اعضای رده بالایش، آن را در طول سال و در جلسات پشت درب‌های بسته مشخص می‌کنند.

با این حال، رویداد سالانه «دو نشست» پلتفرم مهمی برای دولت کمونیست چین که به مبهم‌بودن مشهور است، فراهم ساخته تا استراتژی خود برای سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی و خارجی را اعلام کند و شاخص‌های کلیدی، از جمله هدف رشد اقتصادی چین، سقف کسری بودجه و بودجه نظامی برای سال آینده را اعلام نماید.

این رویداد همچنین فرصتی برای رهبران ارشد بوده تا حرف‌های نمایندگانی که از سراسر کشور و بخش‌های مختلف اجتماعی می‌آیند، بشنوند. البته فضای چنین تبادل‌هایی در این گردهمایی و سایر رویدادها به دلیل شدت‌گرفتن اعمال کنترل ایدئولوژیک توسط شی و تلاش برای سرکوب دیدگاه‌هایی که از خط حزب کمونیست منحرف می‌شوند، کاهش یافته است.

سرکوب نظرات مخالف در بحث‌های اخیر اقتصادی نیز مشهود بوده است، به طوری که برخی تحلیلگران برجسته اقتصادی با محدودیت‌های شبکه‌های اجتماعی مواجه شده‌اند که به نظر می‌رسد برای محدودساختن توانایی آن‌ها در ابراز آزاد عقیده طراحی شده است.

شوژی گو، استاد علوم سیاسی کالج گیلدفورد ایالات متحده گفت: «حکومت اغلب از کنفرانس سالانه برای جلب حمایت از جامعه چین و تقویت اعتماد به بازار استفاده می‌کند».

او افزود: «با توجه به چالش‌هایی مانند رکود بازار املاک و مستغلات چین، بحران بورس سهام، نرخ بالای بیکاری و تقاضای ضعیف، اکنون این امر به ویژه مهم است».

در حالی واشنگتن کنترل صادرات فناوری به چین را شدت می‌بخشد، ناظران نحوه صحبت یا اظهار نظر رهبران در مورد مسائل کلیدی مانند موضع چین در قبال جزیره خودمختار تایوان، روابط با ایالات متحده و تلاش برای تقویت نوآوری را با دقت بررسی خواهند کرد.

گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد که ممکن است شی رویکرد آشتی‌جویانه‌تری نسبت به ایالات متحده در پیش بگیرد. حتی ممکن است او موقتاً دیپلماسی تهاجمی «گرگ جنگجو» را کنار گذاشته و تلاش خود را بر حمایت از بوروکراسی و تکنوکرات‌ها جهت اطمینان از ثبات اقتصادی چین معطوف کند.

انتصاب وزیر خارجه جدید در نشست سالانه حزب کمونیست چین در سال جاری می‌تواند نشانه‌ای از این تغییر رویکرد باشد. تحلیلگران پیش‌بینی کرده‌اند که این اتفاق طی چند روز آینده رخ خواهد داد، اگرچه دستور کار این نشست که روز دوشنبه منتشر شد، هیچ اشاره‌ای به تغییرات پرسنلی نداشت.

از ماه ژوئن و پس از برکناری بدون توضیح چین گانگ، وزیر خارجه سابق، این جایگاه به طور موقت توسط وانگ یی، دیپلمات ارشد و وزیر امور خارجه اسبق پر شده است.

این اتفاقات دراماتیک چند هفته بعد با ناپدیدشدن و سپس برکناری و جایگزینی یکی دیگر از مقامات منتخب شی که برای دوره سوم انتخاب شده بود، یعنی لی شانگفو، وزیر دفاع وقت ادامه یافت. مجدداً این اتفاق بدون هیچ توضیحی و همزمان با مبارزه با فساد و پاکسازی در ارتش چین رخ داد.

در حالی که تحلیلگران می‌گویند این تغییرات ناگهانی تهدیدی برای قدرت مطلق شی نیست، اما سؤالاتی را در مورد قضاوت او ایجاد کرده و جای خالی باقی‌مانده از این برکناری‌ها همچنان یادآور این موضوع است.

علاوه بر وزارت امور خارجه، دو پست مهم کابینه که قبلاً توسط لی و چین اشغال شده بود، همچنان خالی باقی مانده است.

چین

چالش‌های اقتصادی

نشانه‌ها حاکی از آن است که طی سال پیش رو، دولت چین بر حمایت از رشد اقتصادی تمرکز خواهد کرد، اما به احتمال زیاد محرک اقتصادی بزرگی اعلام نخواهد کرد.

نیل توماس از مرکز تحلیل چین در مؤسسه مطالعات آسیا می‌گوید: «به احتمال زیاد، پکن از جلسات «دو نشست» برای اعلام اقدامات تاکتیکی، به منظور تقویت اعتماد کوتاه‌مدت به اقتصاد چین استفاده خواهد کرد، اما تغییری در استراتژی اساسی شی برای توسعه دولت‌محور رخ نخواهد داد».

اعلام هدف رشد اقتصادی برای سال ۲۰۲۴ که قرار است روز سه‌شنبه توسط نخست‌وزیر اعلام شود، از مهم‌ترین موضوعات این رویداد است.

تحلیلگران انتظار دارند لی یک هدف رشد نسبتاً بلندپروازانه «حدود ۵ درصدی» را اعلام کند که نشان می‌دهد سیاست‌گذاران حتی با وجود انبوه چالش‌ها، همچنان بر رشد اقتصادی تمرکز دارند.

ناظران همچنین به دقت واکنش بازارها را زیر نظر خواهند داشت. با نزدیک‌شدن به این جلسات، بسیاری نسبت به کافی‌بودن پیش‌بینی‌های اطمینان‌بخش و اقدامات اعلام‌شده در این رویداد برای بازگرداندن خوش‌بینی ابراز تردید می‌کنند. اما حتی اگر چنین نشود، بعید است که این امر قدرت شی را خدشه‌دار کند.

توماس خاطرنشان می‌کند: «مشکلات اقتصادی کشور اعتماد مردم عادی به توانایی رهبری برای تحقق رشد بالاتر و بهبود معیشت را از بین می‌برد. با این حال، شی نیازی به برنده‌شدن در انتخابات ندارد، بنابراین مهم‌ترین موضوع برای او کنترل نخبگان، به جای تأیید مردمی است. به نظر می‌رسد مشکلات اقتصادی فاصله زیادی با نوع فروپاشی دارد که بتواند بر دستگاه سرکوب پیچیده حزب چیره گردد».