به گزارش اکوایران، اقتصاد در حال رشد است، بی‌کاری پایین است، حقوق‌ها بالا هستند و تورم پایین است. با این همه، آمریکایی‌ها از همچنان از وضع اقتصاد کشورشان ناراضی‌اند. به‌تازگی چهار اقتصاددان این معما را بررسی کرده‌اند. آنان دریافتند که مردم معمولاً می‌دانند که چیزی اشتباه است، حتی اگر آمارها آن مشکل را بازتاب ندهند. در این مورد، دریافت مردم این است که تورم، در واقع، هنوز بالاست.

به نوشته ورونیک د راگی در وبگاه ریزن، چند ماه است به آمریکایی‌ها می‌گویند روند تورم رو به پایین است، از حدود 9 درصد سالانه به حدود 3 درصد، و این مسئله باید کاری کند نسبت به اقتصاد حس خوبی داشته باشند. اما جواب نمی‌دهد. نظرسنجی اخیر گالوپ دریافت که 63 درصد می‌گویند وضعیت اقتصاد دارد بدتر می‌شود و 45 درصد فکر می‌کنند «فقیر»ند. بسیاری گمان می‌کنند یک دلیلش این است که در حالی که نرخ افزایش قیمت‌ها به میزان قابل توجهی کمتر شده است، قیمت‌ها همچنان بسیار بالا هستند. مشخصاً غذا و اجاره هنوز گرانند. آمریکایی‌ها هر روز این قیمت‌ها را هنگام پرداخت هزینۀ مسکن و رفتن به سوپرمارکت لمس می‌کنند.

اما تمامش این نیست. پژوهش جدید دایرۀ ملی پژوهش اقتصادی که توسط اقتصاددانان، مارین بولهوس، جود کرامر، کارل شولتز و لری سامرز، انجام شده دریافت که روش تخمین تورم نسبت به دهۀ 1980 تغییری داشته است و این تغییر ممکن است باعث تخمین پایین سطح واقعی تورم شده باشد.

این مقاله -«هزینۀ پول بخشی از هزینۀ زندگی است»- بر اثر نادیده گرفته شدۀ بالاترین میزان هزینۀ قرض گرفتن در دهه‌های گذشته توجه می‌کند. از وام‌های خرید مسکن تا وام خرید اتوموبیل تا بدهی کارت اعتباری، همه‌شان بالا رفته‌اند.

به گفتۀ این نویسندگان، اندازه‌گیری تورم پیش از سال 1983 (شاخص قیمت مصرف کننده)، قیمت و نرخ بهرۀ پرداختی آمریکایی‌ها برای خرید مسکن را محاسبه می‌کرد. این شاخص جدید بر اساس قیمت اجارۀ مسکن است. دیگر روش فکر کردن به موضوع این است که اگر این ماه خانه‌ای بخرید، پرداخت‌های ماهانه بسیار بالاتر از سه سال پیش خواهد بود. همین مسئله برای خرید اتوموبیل یا دیگر خریدها هم صادق است. اما اندازه‌گیری تورم بر اساس هزینه‌های اجاره -که شاید شامل نرخ‌های سرسام‌آور خرید تازه نباشد- آن تفاوت را نشان نمی‌دهد.

همانطور که سامرز، وزیر خزانه‌داری رئیس‌جمهور بیل کلینتون، در اکس، توییتر سابق، اشاره کرد «هزینه‌های وام‌های مسکن پیش از سال 1983 بر اساس شاخص قیمت مصرف کننده بودند، همانطور که پرداخت برای ماشین هم تا پیش از سال 1998 همینطور بود. حالا، شاخص‌های قیمت شامل هزینه‌های قرض گرفتن نمی‌شود. در نتیجه، وقتی سال گذشته نرخ‌های بهره بالا رفتند، تأثیری که بر رفاه مصرف کننده‌ها داشت بر تورم رسمی نداشت.»

قطعاً، اگر تورم را مثل دهۀ 1970 اندازه می‌گرفتیم، تورمی که در سال 2021 آغاز شد به 18 درصد می‌رسید -دو برابر عدد گزارش شده. این عدد بالاتر از بدترین تورم دهه‌های 1970 و 1980 است. نرخ تورم سالانۀ فعلی هم حدود 8 درصد می‌بود.

همانطور که سامرز اشاره می‌کند، اندازه‌گیری تورم مطابق پیش از سال 1983 به توضیح «فاصلۀ 70 درصدی در احساس مصرف کننده که سال گذشته شاهدش بودیم» کمک می‌کند. همانطور که می‌توان انتظار داشت، آمریکایی‌ها و زندگی روزمره‌شان درک بهتری از وضعیت اقتصاد دارند تا اقتصاددانانی که بر داده‌ها، مدل‌ها و شاخص‌های اطلاعات سرتاسر جهان تمرکز دارند.

گمان می‌کنم این مقاله به قلم سامرز و همکارانش بحث‌های پیرامون شیوۀ اندازه‌گیری تورم را از نو زنده کند. جان کاکرین، در اقتصاددان بدعنق، گفت برای دادن پاسخ درستی به این پرسش، ابتدا باید مشخص کنید که می‌خواهید چه چیزی را اندازه بگیرید:

شیوۀ جدید به درستی نزدیک‌تر است، مشروط بر اینکه بخواهیم تغییرات هزینه‌های زندگی یک انسان معمولی را اندازه بگیریم. ... اکثر افراد در خانه‌های قدیمی با وام‌های ثابت زندگی می‌کنند، در نتیجه، قیمت‌ها و نرخ‌های وام مسکن بالاتر تأثیری بر آنها ندارد. کسانی که اجاره می‌دهند هم به این مسئله اهمیتی نمی‌دهند. در حالی که نرخ‌های بهره برای قرض گیرنده‌ها هزینه‌ای به حساب می‌روند و قیمت بالاتر مسکن هم برای خریداران همینطور است، نرخ‌های بهرۀ بالاتر به معنی درآمد بالاتر برای کسانی است که پس‌انداز می‌کنند و قیمت‌های بالاتر مسکن برای کسانی که به خانۀ کوچک‌تری می‌روند هم یک مزیت است. به‌صورت میانگین همدیگر را خنثی می‌کنند.

اما اگر سؤال این باشد که آیا آمریکایی‌ها بر اساس افت ادعایی تورم و اینکه می‌توانند با پول کمتری خانه‌ای اجاره کنند، احساس می‌کنند وضع‌شان نسبت به چند سال پیش دارد بهتر می‌شود یا خیر، پاسخ متفاوت خواهد بود.

حرف آخر اینکه، در حالی که پرسش بهترین روش اندازه‌گیری تورم هیچ پاسخ سرراستی ندارد، سامرز و همکارانش به‌روشنی یک مسئله را حل کرده‌اند. مردم دیوانه نیستند. حتی اگر تمام رسانه‌ها و رئیس‌جمهور همچنان تأکید کنند که به دلیل افت تورم زندگی آمریکایی‌های معمولی دارد بهتر می‌شود، ما می‌دانیم که این مسئله درست نیست.