به گزارش اکوایران، روز اول اوریل برای افسران اسرائیلی یک روز عادی بود. آن‌ها دستور ترور هدفمند علیه پرسنل دشمن در خارج را صادر کردند، همانطور که اسرائیل در سال‌های اخیر بارها انجام داده بودند، با واکنش اندک از سوی ایران.

در این مورد، هدف حمله در دمشق بود که چندین ژنرال ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را که کلید عملیات منطقه‌ای «محور مقاومت» ایران علیه اسرائیل بودند، ترور کرد.

آن حمله یک ساختمان کنسولی ایران را ویران کرد و بنابراین دو هفته بعد واکنش غیرمنتظره و بی‌سابقه‌ای را از سوی تهران به دنبال داشت - رگبار بیش از 300 موشک و پهپاد، که مستقیماً از خاک ایران به سمت اسرائیل پرتاب شد، که مقیاس آن اسرائیلی‌ها را غافلگیر کرد. اسرائیل در 19 آوریل واکنش محدودی نشان داد که به مارپیچ درگیری پایان داد.

اما به نوشته اسکات پترسون در کریستین ساینس مانیتور، تحلیلگران می‌گویند که اولین مبادله آتش مستقیم اسرائیل با ایران درس‌هایی برای تل‌آویو داشته است. راز زیمت، کارشناس مسائل ایران در موسسه مطالعات امنیت ملی و مرکز اتحاد برای مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو می‌گوید: «ما به این عادت کردیم که اگر ایران بخواهد حمله‌ای علیه اسرائیل انجام دهد، از طریق نیروهای نیابتی یا از طریق سوریه باشد.»

او می‌گوید، برای سال‌ها، اسرائیل تصور می‌کرد که تنها یک سناریو جرقه انتقام‌جویی مستقیم از سوی ایران را برانگیزد- حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران. و از 7 اکتبر، اگرچه گروه‌های مورد حمایت ایران از یمن تا عراق، سوریه و لبنان مبادلات آتش خود را با اسرائیل افزایش داده‌اند، ایران آشکارا اعلام کرد که خواهان جنگ گسترده‌تر نیست.

دکتر زیمت، مشاور سابق ارتش اسرائیل در امور ایران، می‌گوید: «برای اولین بار ما احتمال دیگری را [برای حمله] از ایران می‌بینیم.»

IRANISRAEL lede damascus_1

تغییر در سطح خطرپذیری تهران

واکنش بی‌سابقه ایران همچنین باعث ارزیابی مجدد اسرائیل از «تمایل به خطرپذیری» مقامات ایران می‌شود.

زیمت می‌گوید: اگر تهران «آماده پذیرش ریسک با پرتاب بیش از 300 موشک و پهپاد بود که قطعاً یک واکنش نمادین نیست»، اسرائیلی‌ها اکنون به این فکر می‌کنند که «آیا ما باید در حوزه‌های دیگر نیز چنین انتظاری داشته باشیم یا خیر. برای مثال در استراتژی هسته‌ای ایران.»

زیمت می‌افزاید: رگبار ماه آوریل ایران «لزوماً به این معنا نیست که ایران از این به بعد کشور متفاوتی خواهد بود. اما مطمئناً تردیدهایی را در مورد استراتژی‌ها و سیاست‌هایی که تا کنون از سوی ایران می‌شناختیم، ایجاد کرده است.»

حمله ایران - که شامل بزرگترین حمله هواپیمای بدون سرنشین در تاریخ بود - پس از ماه‌ها اقدام محدود ایران برای دفع کمپین بی‌پروای اسرائیل برای هدف قرار دادن دارایی‌های ایران و «محور» در سراسر منطقه انجام شد.

در حالی که تندروهای ایرانی تا اواسط آوریل با صدای بلند از واکنش ضعیف ایران شکایت می‌کردند، به نظر می‌رسد که همین واکنش‌های آرام قبلی ایران بود که نیروهای اسرائیلی را نسبت به تأثیر انباشته ترورهای هدفمندشان مغرور کرده بود.

مایراو زونزین، تحلیلگر ارشد اسرائیل در گروه بین المللی بحران می‌گوید: «اسرائیل برای مدت طولانی با آزادی زیادی در سوریه عمل کرده است و قبلاً نیز اقدامات مشابهی انجام داده است، اما این یکی بسیار متفاوت بود زیرا در یک مجتمع کنسولی را هدف قرار داد. بنابراین آشکار است که مقامات اطلاعاتی و سیاسی در درک پیامدهای آن حرکت شکست خوردند.»

او گفت که اسرائیل اکنون «بسیار واضح‌تر فهمیده است» که ضربه زدن به هر چیزی که ایران آن را خاک خود می‌داند «خط قرمز» است، که احتمالاً «دفعه بعد» توسط اسرائیل مورد توجه قرار خواهد گرفت.

خانم زونزین گفت که حمله ایران هم «بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی بود که [مقامات اسرائیل] پیش‌بینی می‌کردند. همه از آن موقعیت درس گرفتند- درباره توانایی ایران برای حمله و توانایی اسرائیل و برخی از متحدانش برای دفاع.»

IRANISRAEL billboard

تهدید هسته‌ای نگرانی اصلی است

با این حال، او گفت که سؤالات بزرگ‌تری باقی مانده است، درباره این که «اسرائیل چگونه می‌خواهد رویکرد خود را نسبت به ایران و متحدانش - به‌ویژه حزب‌الله- دوباره تنظیم کند.»

خانم زونزین می‌گوید: علاوه بر آن، علی‌رغم رگبار تسلیحات متعارف ایران، «نگرانی اصلی اسرائیل [در مورد ایران] تهدید هسته‌ای است. و تهدید اصلی دیگری که هسته‌ای نیست از طرف حزب الله لبنان است، زیرا آن‌ها تعداد بسیار زیادی موشک و راکت دارند که برخی از آن‌ها دارای هدایت دقیق هستند، و در همسایگی ما هم زندگی می‌کنند.»

در واقع، مقامات و کارشناسان ایرانی از عملکرد تهران در ایجاد معضلات راهبردی پیش روی اسرائیل تمجید کرده‌اند.

با این حال، به گفته زیمت «در نهایت، من فکر نمی‌کنم اسرائیل از حمله به دارایی‌های ایران در سوریه یا هر جای دیگر خودداری کند اگرچه احتمالاً از هدف قرار دادن مجتمع‌های دیپلماتیک و اقدامات عمده در داخل ایران خودداری می‌کند تا از بروز حمله مشابهی جلوگیری کند.»

او می‌گوید: «این [حمله] قطعاً در تصمیمات آینده اسرائیل نقش خواهد داشت، اما نه تا حدی که اسرائیل دیگر این کار را انجام ندهد».