به گزارش اکوایران، رئیس‌جمهوری روز گذشته به قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء‌(ص) رفت و از نزدیک در جریان نمایشگاه فعالیت‌ها و دستاوردهای این مجموعه در حوزه‌های زیرساختی کشور قرار گرفت. وی با اشاره به چالش‌های توسعه کشور به بیان مشکلات تهران پرداخت و از ضرورت جابه‌جایی مرکزیت سیاسی و اقتصادی کشور سخن گفت. پزشکیان تصریح کرد که توسعه تهران با بی‌آبی که وجود دارد، وقت تلف کردن است و چاره‌ای نداریم جز اینکه مرکزیت اقتصادی و سیاسی کشور را به جنوب و نزدیک دریا منتقل کنیم. 

این اظهارنظر مسعود پزشکیان در حالی عنوان شده است که سال‌هاست متخصصان درباره مشکلات شهر تهران و کمبود منابع دراین شهر نسبت به جمعیت پرشمار آن هشدار داده‌اند. اما آیا راه‌حل انتقال پایتخت است؟

واکنش‌‌ها به سخنان رییس‌جمهور

غلامحسین کرباسچی، شهردار پیشین تهران در واکنش به اظهار نظر پزشکیان با اشاره به اینکه تهران قابل اداره کردن است اما اداره مناسب آن نیازمند تصمیم‌گیری، اراده و کنترل توسط بالاترین رده‌ها از میان مسئولین کشور است، گفت: «حتی معتقدم که باید توسط رهبری این تصمیم‌گیری اتخاذ شود و همه ارگان‌ها و نهادها به برنامه‌ریزی دقیق کارشناسی در اداره شهر تهران تن بدهند و نخواهند همه در تهران متمرکز شوند.»

او در جای دیگری از سخنانش اینگونه ادامه داد که «آقای رئیس‌جمهور گفته‌اند: نمی‌شود به مردم بگوئیم بروید و خودمان اینجا بنشینیم، باید اول خودمان برویم! من عرض می‌کنم: کجا می‌خواهید بروید؟! اگر آقای پزشکیان در دولت خود قصد دارند مسائل را خارج از مباحث سیاسی و احساسی مورد رسیدگی قرار دهند و بر کار کارشناسی تاکید دارند، باید این موضوع را مورد توجه قرار دهند که در گذشته در شهر تهران کار کارشناسی زیاد انجام شده است اما متاسفانه اداره شهر تهران در پیچ و خم‌های سیاسی افتاده است.»

مهدی چمران، رئیس شورای اسلامی شهر تهران نیز در واکنش به اظهارات رئیس جمهور درباره انتقال پایتخت گفت: آنچه رئیس جمهور مطرح کرده صحیح است و ضرورتی ندارد همه بخش‌ها در تهران متمرکز شود وقتی بنادر فعالی در جنوب و شمال کشور می‌توانیم داشته باشیم که صنعت کشور را فعال کند، باید از این ظرفیت استفاده نماییم. اما دولت‌های مختلف در این زمینه چندین بار مطالعه کردند ولی به نتیجه مشخصی نرسیده‌اند.

تاریخچه طرح انتقال پایتخت

تغییر پایتخت از زمان جنگ و مهندس موسوی مطرح بوده اما جدی‌ترین بررسی‌ها مربوط به سال 1391 بوده که نمایندگان مجلس نهم طرحی در خصوص جابه‌جایی پایتخت از تهران به کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس بردند. پس از طی مراحل این طرح در کمیسیون مذکور، نوبت به صحن علنی مجلس رسید.

علی‌رغم آنکه سال‌ها قبل مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اثبات کرده بود که جابه‌جایی پایتخت به صلاح کشور نیست، اما باز هم موافقان یافتن پایتخت جدید بر طرح خود در مجلس اصرار کردند.

درنتیجه اصرار طراحان طرح جابه‌جایی پایتخت در مجلس، مصوبه‌ای جدید مبنی بر تشکیل کمیسیونی متشکل از دستگاه‌ها و نهادهای مختلف فرهنگی، سیاسی، نظامی، اقتصادی، عمرانی، اجتماعی و امنیتی در صحن علنی مجلس به تصویب رسید که بر اساس آن دولت موظف شد در فرصتی چند ماهه طرح انتقال پایتخت را «امکان‌سنجی» کند.

نتیجه این تحقیقات در مردادماه 94 منجر به گزارش ۲۴۰ صفحه‌ای شد که وزیر راه و شهرسازی وقت آن را منتشر کرد و در اختیار مقامات عالی‌رتبه نظام قرار داد که بر اساس آن با توجه به تحقیقات انجام شده در خصوص جابه‌جایی پایتخت، همه اعضا به اتفاق آراء مخالفت خود با تغییر مرکز سیاسی کشور را اعلام کردند.