در این نشست، مهرداد رحمانی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، مجتبی رفیعیان؛عضو هئیت علمی دانشگاه  تربیت مدرس، کیانوش سوزنچی، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، امیرحسین عبدالله زاده؛ پژوهشگر شهرسازی، شهاب الدین کرمانشاهی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران صادق کاشانی؛ حقوقدان و پژوهشگر شهری سخنرانی کردند. 

تمرکز سخنران ها بر مصوبات کمیسیون ماده ۵ در دو سال گذشته بود و تاثیراتی که این مصوبات می تواند بر کیفیت زندگی شهروندان تهرانی بگذارد. 

مهرداد رحمانی با ابراز تاسف از این که در تمام این سال ها محل تامین هزینه های شهر از محل ساخت و ساز بوده است وضعیت تهران را به بیماری سرطانی تشبیه کرد که تغذیه بیشتر به تولید درد بیشتر ختم می شود. 

مجتبی رفیعیان نیز در بخشی از سخنانش به آمار مصوبات ماده ۵ در سال های اخیر اشاره کرد و اعلام کرد که در سال ۱۴۰۱ این کمیسیون ۳۵۳ مصوبه داشته که بیشتر مصوبات مربوط به منطقه یک تهران است. 

کیانوش سوزنچی هم به تصمیم گیری های مدیریت شهری در حوزه فضای سبز و باغات پرداخت و مصوبه برج باغ ها را انگیزه ساخت و ساز در باغات عنوان کرد که باعث شد حتی صاحبان زمین هایی که باغ نبودند هم علاقمند شوند که نوعیت زمین شان باغ اعلام شود تا از امتیاز برج باغ استفاده کنند. او برج ها در تهران را گاو صندوق های عمودی توصیف کرد. 

صادق کاشانی حقوقدان هم به سخنان شهردار تهران در حوزه قرارگاه مسکن و امضاهای طلایی اشاره کرد و گفت براساس سخنان شهردار تهران پیش از این رسیدن به امضاهای طلایی در کمیسیون ماده پنج ،۱۱ ماه زمان می برد که حالا به گفته شهردار تهران زمان رسیدن به این امضاهای طلایی ۲ ماه است. 

امیرحسین عبدالله زاده پژوهشگر شهرسازی هم به مصوبات کمیسیون ماده ۵ مربوط به پادگان های تهران از جمله پادگان ۰۶ و دوشان تپه اشاره کرد.  

پهنه های طرح تفصیلی بدون در نظر گرفتن کاربری نظامی، پهنه های خدمات S۲۲۱،  و پهنه سبز و باز بوده و با خروج پادگان ها علی الاصول باید به پهنه بندی اعاده شود و تولید مسکونی و ساخت مسکن در طرح تفصیلی برای این ها پیش بینی نشده است.