نرخ تعرفهها اکنون به سطوحی رسیده که آخرین بار در دهه ۱۹۳۰ دیده شده بود. کسریبودجه دولت به بزرگترین میزان خود در تاریخ رسیده؛ بهجز دوران جنگ، همهگیری یا رکودهای عمیق. دیگر حتی وانمود نمیشود که برنامهای برای متعادلسازی مخارج دولت وجود دارد. استقلال فدرال رزرو نیز تحت شدیدترین فشار سیاسی از زمان نیکسون قرار گرفته است و مهاجرت سالانه از چند میلیون نفر به نزدیک صفر سقوط کرده است.
هرکدام از این سیاستها اگر بهتنهایی اجرا میشد، انحراف بزرگی از روال معمول و همراه با پیامدهای اقتصادی جدی بود. اما آنچه این دوره را متمایز میکند، این است که همه این اقدامات به طور همزمان در حال اجراست. مردم آمریکا و اقتصاد جهان، ناخواسته تبدیل به «موشهای آزمایشگاهی» آقای ترامپ شدهاند.
برخی پیامدها همین حالا قابل مشاهدهاند: تعرفهها و بیاطمینانی ناشی از آنها رشد اقتصادی را کاهش داده و قیمتها را بالا برده است. کاهش مهاجرت هم دادههای اشتغال را دچار اختلال کرده است. اما سال ۲۰۲۶ مشخص خواهد کرد که این آزمایشها تا چه حد اقتصاد را دگرگون کردهاند.
