به گزارش اکوایران، پایه پولی یکی از مهمترین متغیرهای تورم ساز در یک اقتصاد است. زمانیکه پایه پولی رشد پیدا می‌کند با یک ضریب معینی (ضریب فزاینده) افزایش پیدا کرده و نقدینگی موجود در اقتصاد را می‌سازد. این نقدینگی نیز در نهایت خود را در افزایش قیمت کالاها و خدمات در اقتصاد نشان می‌دهد که آن را تورم می‌گویند.

لذا سیاستگذاران پولی در یک اقتصاد برای کنترل تورم اقدام به کاهش رشد پایه پولی کرده و از این طریق تب تورم در اقتصاد را آرام می‌کنند. این روند در اقتصاد ایران نیز از ابتدای سال ۱۴۰۲ آغاز شده است و طبق آخرین آمار اعلامی توسط معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی، نرخ رشد پایه پولی به حدود ۲۱ درصد در اردیبهشت ماه امسال کاهش یافته است.

البته باید به این نکته توجه داشت که این کاهش در هسته تورم ساز در کنار کنترل تورم باعث ایجاد رکود در اقتصاد شده سرعت رشد تولید را از صنایع خواهد گرفت.

030418

رشد پایه پولی به حدود ۲۱ درصد رسید

بررسی روند رشد پایه پولی از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد رشد پایه پولی در ابتدای سال گذشته معادل ۴۵ درصد بوده که به مرور روند کاهشی به خود گرفته است. این روند کاهشی تا پایان سال گذشته نیز ادامه یافته است به طوریکه رشد پایه پولی در اسفند ماه سال ۱۴۰۲ به سطح ۲۸ درصد رسیده است.

معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی، دکتر شیریجیان، ۱۸ تیر ماه سال جاری در گزارشی اعلام کرد که نرخ رشد پایه پولی در سال ۱۴۰۳ نیز به روند نزولی خود ادامه داده است. طبق تازه‌ترین آمارها این روند نزولی در اردیبهشت ماه سال جاری در سطح ۲۱.۱ درصد توقف کرده است که آثار این کاهش را در نرخ تورم سالانه کشور نیز می‌توان مشاهده کرد.

بر این اساس طبق گفته‌های معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی، در نتیجه این سیاست تورم تولیدکننده سالانه و تورم مصرف‌کننده سالانه در کشور کاهشی بوده است. اما این کاهش در نرخ تورم و رشد پایه پولی به همان میزان که می‌تواند فشار هزینه سبد خانوارها را بکاهد، به همان میزان نیز باعث رکود اقتصادی در کشور خواهد شد. علت این رکود نیز از کاهش نقدینگی در دسترس بنگاه‌های اقتصادی نشات گرفته است و تولید صنعتی کشور را با آسیب روبرو خواهد کرد.