به گفته او، کشورهای صنعتی بزرگ از جمله آمریکا، کشورهای اروپایی، ژاپن و چین وابستگی مستقیم به انرژی دارند و هرگونه درگیری نظامی گسترده در خاورمیانه، عملاً جریان نفت و انرژی را مختل میکند.
او افزود: در صورت بروز جنگ، مسیر تأمین انرژی جهان بسته میشود و این کشورها دیگر قادر نخواهند بود سطح فعلی تولید صنعتی و حضور در بازارهای جهانی را حفظ کنند. به همین دلیل، حاضر نیستند منافع راهبردی خود را فدای یک جنگ، چه به نفع اسرائیل و چه هر بازیگر دیگری، کنند.
هاشمی دومین دلیل خود برای پایینبودن احتمال جنگ را تجربه «جنگ ۱۲ روزه» عنوان کرد و گفت: بر اساس اطلاعاتی که بعداً منتشر شد، طی حدود ۱۲ سال برنامهریزیهایی از سوی اسرائیل، آمریکا و برخی کشورهای اروپایی از جمله آلمان برای حمله به ایران و تضعیف یا فروپاشی نظام جمهوری اسلامی انجام شده بود.
به گفته این فعال سیاسی، در روزهای ابتدایی این درگیری، طرف مقابل توانست ضرباتی وارد کند و برخی فرماندهان نظامی و دانشمندان ایرانی در جریان حملات و ترورها به شهادت رسیدند. با این حال، او تأکید کرد: پس از آن، با ورود منسجم نیروهای مسلح ایران شامل سپاه، ارتش، نیروهای انتظامی و دستگاههای اطلاعاتی به میدان، موازنه به نفع ایران تغییر کرد و ابتکار عمل در اختیار ایران قرار گرفت.
این فعال سیاسی در پایان تأکید کرد: از آنجا که آمریکا به حفظ اسرائیل و استمرار حضور پایگاههای خود در منطقه نیاز دارد، وارد شدن به جنگی که موجودیت اسرائیل را تهدید کند، برایش قابلقبول نیست. به همین دلیل، احتمال وقوع یک جنگ جدید در شرایط فعلی بسیار ضعیف است.
