اکونومیست: سیاست آمریکایی، سرمایه‌گذاری را آلوده است

به گزارش اکوایران، نشریه اکونومیست در مقاله‌ای تحلیل می‌کند که چگونه عقاید سیاسی و حزبی سرمایه‌گذاران آمریکایی بر سرمایه‌گذاری آنها اثرگذار بوده است. از منظر این هفته نامه، این مساله می‌تواند تبعاتی را متوجه آنها کند. 

برندسازی صندوق تامینی "1978 کپیتال" یک سرنخ است؛ این صندوق که سال گذشته تاسیس شده است، براساس سالی که کنگره "منشور حقوق آمریکا" را ارائه کرد نامگذاری شده است. "1978 کپیتال" به سرمایه گذاران امکان می‌دهد تا در سه موضوع سرمایه گذاری کنند: یک اقتصاد محافظه‌کار موازی که به مصرف کنندگانی که می‌خواهند از ایده‌های لیبرال فرار کنند کمک می‌کند؛ دوری از تجارت آزاد؛ و شرکت‌هایی که با روند سرمایه‌گذاری محیط زیستی، اجتماعی و حکمرانی (ESG) جریمه شده‌اند. موسس این صندوق، امید مالیک میزبان جمع آوری کمک‌های مالی برای رابرت کندی جونیور است؛ یک کاندیدای مخالف واکسیناسیون که احتمال برد کمی دارد.

1789 کپیتال اما بخشی از یک روند مهم است: سیاست آمریکا درحال آلوده کردن سرمایه‌گذاری است. شکافی میان چشم انداز دموکرات‌ها و جمهوری خواهان نسبت به جهان ایجاد شده است؛ بسیاری از آمریکایی‌ها می‌خواهند هویت سیاسی خود را به هر طریق ممکن اعلام کنند و دیگران نیز پول را به عنوان راهی برای نفوذ بر رفتار تجاری می‌بینند. همه اینها بر تصمیمات سرمایه‌گذاری اثر می‌گذارد. میزان پولی که مثلا در صندوق‌های بورسی جدید سرمایه گذاری می‌شود اندک است ولی تحولات دیگر مهم هستند. حدود 13 میلیارد دلار از حساب شرکت خدمات مالی بلک راک برداشته شده است، چراکه ایالت‌های قرمز مدیران دارایی که از ESG حمایت می‌کنند را بایکوت کرده‌اند. مبارزه مجدد دونالد ترامپ و جوبایدن نیز احتمالا این روند را تقویت می‌کند.

مقاله‌ای از النا پیکولینا، از دانشگاه بریتیش کلمبیا نشان می‌دهد سبد دارایی سرمایه گذاران خرد دموکرات و جمهوری خواه اواسط دوره ریاست جمهوری باراک اوباما شروع به جدایی کرد. با ترکیب داده‌های مشاوران سرمایه گذاری و نتایج انتخابات کشوری، محققان نشان دادند که سرمایه گذاران در مناطق متمایل به جمهوری خواهان از سهام شرکت‌هایی که مدیر آنها طرفدار دموکرات‌هاست دوری می‌کنند، و سرمایه گذاران در مناطق طرفدار دموکرات‌ها با احتمال کمتری در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که نگرانی‌هایی درباره رفتار آنها با کارمندان در آنها وجود دارد. رای دهندگان همچنین مستقیما بر تصمیمات گرفته شده از سوی نمایندگان سیاسی‌شان اثر می‌گذارند؛ همانطور که از تحریم‌های ESG مشخص است.

اما انگیزه این رفتار چیست؟ یک احتمال این است که دموکرات‌ها و جمهوری خواهان درباره جهت اقتصاد و در نتیجه درباره اینکه کدام سرمایه گذاری بهتر است اختلاف نظر دارند. از این منظر، این شکاف به جای اینکه نتیجه تلاش سرمایه گذاران برای دستیابی به نتایج سیاسی باشد، محصول دیدگاه‌های آلوده به سیاست است. مقاله‌ای از دانشگاه واشنگتن نشان می‌دهد که ریسک پذیری سرمایه گذاران آمریکایی براساس اینکه چه کسی در کاخ سفید است تغییر می‌کند. پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2016، برخی از سرمایه گذاران طرفدار دموکرات‌ها سهام خود را فروخته و اوراق خریدند، که نشانه‌ای از نگرانی‌ آنها نسبت به آینده است. جمهوری خواهان اما عکس اینکار را انجام دادند.

نویسندگان این تحقیق استدلال می‌کنند که این مساله نشان دهنده تفاسیر متفاوت از داده‌های اقتصادی است. زمانی که پای اعتماد مصرف کنندگان در میان است این مساله اختلاف میان دموکرات ها و جمهوری خواهان را نشان می‌دهد. زمانی که رئیس جمهور از حزب خودشان باشد، هر دوی آنها احساس اطمینان بیشتری به اقتصاد دارند. در زمان ریاست جمهوری جو بایدن، جمهوری خواهان نسبت به دموکرات‌ها نرخ تورم را 2.4 واحد درصد بالاتر پیش بینی می‌کنند.

با اینحال، جهان بینی‌های مختلف این روند را به طور کامل توضیح نمی‌دهد. به‌نظر می‌رسد که سرمایه گذاران حزبی سهام را به عنوان ابراز حمایت می‌خرند، همان‌طور که ممکن است پوستر یک نامزد را نصب کنند. تروت سوشال، شرکت هلدینگ رسانه‌های اجتماعی ترامپ، در زمان فهرست شدن در ماه مارس در نزدک رشد کرد، چراکه حامیات برای خرید هجوم آوردند. پس از پیروزی دونالد ترامپ در سال 2016، سرمایه گذاران در شهرهای دموکرات بیشتر در شرکت‌های انرژی پاک سرمایه‌گذاری کردند.

سرمایه گذاران حزبی همچنین امیدوار به تغییر رفتار تجاری هستند. از زمانی که ایالت‌های قرمز (طرفدار جمهوری خواهان) شروع به برداشت پول از بلک راک کردند، رئیس این شرکت، لری فینک، دیگر به ESG اشاره نمی‌کرد. سایر مدیران دارایی و بانکداران برجسته نیز همین‌طور هستند.

از منظر اکونومیست، سرمایه گذاری حزبی برای سرمایه گذاران هم فرصت هستند و هم مشکل. ظهور سرمایه گذاری ESG در ابتدا به مدیران دارایی اجازه داد تا خود را از رقبا متمایز کنند. در سال 2021 حدود 120 میلیارد دلار به چنین صندوق‌هایی سرازیر شد. اما در سه ماهه پایانی سال 2023، برای اولین بار شاهد خروج خالص این صندوق‌ها بودند. مشکل درحال حاضر فروش بدون مزاحمت به هردو طرف است.

در عین حال، شرکت‌های کوچک‌تر نیز می‌توانند طرفداران احزاب را جذب کنند. مدت‌هاست که صندوق‌هایی هستند که به تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری نگاهی لیبرال دارند، چون Parnassus Investments که در سال 1984 ایجاد شده است.

موضع گیری می‌تواند گران تمام شود. محققان فدرال رزرو و دانشگاه پنسیلوانیا دریافته‌اند که تحریم‌های ضد ESG هزینه وام برای شهرداری‌های تگزاس را 300 تا 500 میلیون دلار افزایش می‌دهد، زیرا بانک‌های دارای سیاست‌های ESG از فروش اوراق قرضه خارج شدند. دموکرات‌هایی که با پیروزی ترامپ در سال 2016 از سهام خارج شدند، در افزایش قیمت پس از انتخابات شکست خوردند. در سال پس از رای گیری s&p 500 حدود 21 درصد رشد کرد.

بازارها براساس اختلاف نظرها رشد می‌کنند: هر فروشنده‌ای به یک خریدار و هر خریداری به یک فروشنده نیاز دارد. صندوق‌هایی که به سرمایه‌گذاران فرصتی برای بیان این نظرات می‌دهند، لزوما بد نیستند. اما سرمایه‌داری آمریکایی بر پایه سودجویی به هر قیمت بنا شده است. در دهه‌های اخیر، سرمایه‌گذاران به سمت صندوق‌های شاخص هجوم آورده‌اند که بازار را دنبال می‌کنند و تنوع و کارمزد پایین ارائه می‌دهند. تا جایی که سرمایه‌گذاران حزبی به جای شرط‌بندی بر روی باورها در مورد اقتصاد، تلاش می‌کنند اقتصاد را تغییر شکل دهند تا با ارزش‌های خود هماهنگ شوند، باید هزینه آن را بپردازند.