حمیدرضا عزیزی، پژوهشگر مهمان در بنیاد علم و سیاست آلمان میگوید:« روابط روسیه با ایران مشخصا از زمان آغاز جنگ اوکراین وارد یک تحول کیفی شده است و مهمترین شاخصه این تحول کیفی این است که رابطهای که تا حد زیادی یک سویه بود و بویژه در حوزههای نظامی و امنیتی، ایران برای همکاری و جلب حمایت به روسیه چشم داشت امروز به یک رابطه دوسویه تبدیل شده است.»
وی جنبه دوم روابط را به مناسبات اقتصادی کشورهای تحریمی مرتبط دانست و گفت که در این رابطه یک مزیت ژئوپلتیکی که ایران دارد بحث دسترسی است که برای مسیرهای تجاری به روسیه میدهد و به همین خاطر است که بعد از 20 سال ما میبینیم که موضوع کریدور شمال-جنوب به صورت جدی از جانب روسها دنبال میشود.
این کارشناس معتقد است که اگر جنگ اوکراین پایان پیدا کند چون جنبه نظامی-امنیتی در روابط ایران و روسیه غلبه داشته انتظار میرود اهمیت ایران برای روسیه تاحدی کاهش پیدا کند و میل به روابطش با کشورهای عربی بیشتر شود. این مسئله، چشمانداز بلندمدت روابط را میتواند با چالش مواجه کند.
