اگرچه منبع اصلی درآمد صندوق‌های بازنشستگی در بسیاری از کشورهای دنیا حق بیمه دریافتی از شاغلان است، با این حال همواره بخشی از منابع صندوق در این کشورها، سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها بوده است. با حرکت به سمت سالمندی جمعیت و کاهش منابع حاصل از دریافت حق بیمه، انتظار این است که بخش سرمایه‌گذاری‌ها بیش‌ازپیش هزینه‌های صندوق را تأمین کند تا نیاز کمتری به استفاده از منابع عمومی وجود داشته باشد.

اما آیا سرمایه‌گذاری‌ها و حرکت تدریجی صندوق از سهام‌داری بنگاه به مدیریت بنگاه توانسته تا این مشکل را در صندوق بازنشستگی بر طرف کند؟

در این قسمت از «روند»، تلاش می‌شود به این سوال پاسخ داده شود.