پیروزی مودی برای جهان چه معنایی دارد؟

به گزارش اکوایران، نارندرا مودی ، جایگاه هند را در صحنه جهانی فراتر از رهبران اخیر پرجمعیت‌ترین کشور جهان، بالا برده است.

نخست وزیر هند - که سومین دوره نخست وزیری را در این هفته به دست آورد - هند و اقتصاد با رشد سریع آن را به عنوان یک بازیگر مهم در مسائل جهانی مانند تغییرات آب و هوایی و توسعه معرفی کرده است، در حالی که دهلی نو را به عنوان یک شریک امنیتی کلیدی برای ایالات متحده و یک رهبر مشتاق جنوب جهانی، تثبیت کرده است.

پیروزی مودی به رهبر 73 ساله و حزب ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) پنج سال دیگر فرصت می‌دهد تا جایگاه جهانی هند را بالا ببرد و روابط جنجالی و مرزهای مشاجره‌آمیز آن با همسایگان دارای سلاح هسته‌ای خود یعنی چین و پاکستان را مدیریت کند.

اما نتایج انتخابات مودی را در موقعیتی کاملاً متفاوت با موقعیتی که در دهه اول قدرتش از آن برخوردار بود قرار می‌دهد.

رهبر خارق‌العاده هند و حزب او از اکثریت مطلق مورد انتظار فاصله گرفتند و باید برای تشکیل دولت به شرکای ائتلافی تکیه کنند.

این مسئله به طور گسترده به عنوان یک شکست شوک آور برای این رهبر و حزبش تلقی می‌شود که توسط منتقدان به دامن زدن به اسلام هراسی و خشونت مذهبی در هند متهم شده‌اند، در حالی که آزادی‌های مدنی را کم کرده‌اند و نمی‌توانند مسائل معیشتی مانند افزایش بیکاری جوانان را حل کنند.

به گفته تی وی پل، نویسنده کتاب «ماموریت ناتمام: جستجوی هند برای رسیدن به جایگاه یک قدرت بزرگ از نهرو تا مودی» اکنون مودی باید «زمان زیادی را به (امور داخلی) همچون جلوگیری از فروپاشی دولت با ائتلافی با برنامه‌های مختلف اختصاص دهد.»

سیاست قدرت‌ها

یکی از جنبه‌های جاه طلبی‌های بین المللی هند که بعید است در دوره جدید مودی تغییر کند، رابطه دهلی نو با واشنگتن است، ارتباطی که به برجسته کردن وجهه نخست وزیر به عنوان یک بازیگر قدرت کمک کرده است.

هند به عنوان یک شریک امنیتی کلیدی برای ایالات متحده، در گروه امنیتی چهارگانه آن در کنار ژاپن و استرالیا ظاهر شده است و همینطور با گسترش همکاری در زمینه فناوری پیشرفته و دفاع در مواجهه با نگرانی مشترک در مورد چین جسور و قدرتمند جایگاه خود را تثبیت کرده است.

جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در پیام تبریک به مودی به مناسبت پیروزی‌اش در اوایل این هفته، دوستی ایالات متحده و هند را به‌عنوان «رابطه‌ای رو به رشد، در حالی که به سمت آینده‌ای مشترک با پتانسیل نامحدود می‌رویم» ستایش کرد.

فروا عامر، مدیر ابتکارات آسیای جنوبی در موسسه سیاست جامعه آسیا در نیویورک، گفت: «دو کشور نگرانی‌های مشترکی در مورد ثبات منطقه‌ای دارند و همکاری‌های دفاعی رو به رشد را بررسی می‌کنند. ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که هند قاطع‌تر با منافع ایالات متحده در هند و اقیانوس آرام هماهنگ باشد و همکاری‌های فنی را گسترش دهد.»

روابط بین دهلی نو و واشنگتن در سال‌های اخیر گرم شده است، حتی با وجود این که مودی قاطعانه سیاست خودمختاری استراتژیک هند را برای فشار به نظم جهانی که صرفاً تحت سلطه ایالات متحده یا رقابت ایالات متحده و چین نباشد، دنبال کرده است، هدف دیگری که انتظار می‌رود تا انتخابات بدون تغییر باقی بماند. به عنوان مثال، دهلی نو علیرغم فشارهای آمریکا برای قطع روابط با این کشور متخاصم، از دست کشیدن از روابط نزدیک خود با روسیه خودداری کرده است.

اما یک سوال این است که سومین دوره ریاست جمهوری مودی چگونه بر نگرانی‌های محافل سیاسی آمریکا در مورد عقب نشینی گسترده در آزادی‌های مدنی در هند تحت رهبری جناح راست او و همچنین اتهاماتی که حزب او قصد دارد اقلیت مسلمان بیش از 200 میلیون نفری این کشور را به حاشیه راند، تأثیر می‌گذارد.

هند همچنین با اتهامات قابل توجهی مبنی بر تجاوزات فراسرزمینی مواجه شده است، که سؤالاتی را در مورد خطرات افزایش اعتماد، قاطعیت و تعهد به هنجارهای بین المللی در زمان مودی ایجاد می‌کند.

جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا در ماه سپتامبر گفت که کشورش در حال بررسی «ادعاهای معتبر» است که هند را به قتل یک شهروند کانادایی و رهبر برجسته سیک‌ها مرتبط می‌کند. دهلی نو به شدت واکنش نشان داد و کانادا را به پناه دادن به تروریست‌ها و عدم اقدام علیه افراط گرایان متهم کرد، در حالی که کانادا این ادعا را رد کرد.

دو ماه بعد، دادستان‌های ایالات متحده هم ادعا کردند که یک مامور هندی در پشت توطئه قتل خنثی شده بود که یک فعال سیک آمریکایی را هدف قرار داد. دهلی نو هرگونه دخالت در آن توطئه ادعایی را رد کرد و یک کمیته عالی رتبه برای بررسی این اتهام تشکیل داد.

یک هند تغییر یافته؟

کارشناسان می‌گویند، یکی از عواملی که باید پس از پیروزی مودی در انتخابات نظاره کرد، این است که آیا دولت جدید موضع گیری‌هایی را که بر روابط هند با همسایگان آسیای جنوبی تأثیر می‌گذارد، افزایش می‌دهد یا آن‌ها را کاهش می‌دهد.

آنها به این نکته اشاره می‌کنند که چگونه ناسیونالیسم هندو در دهه گذشته نه تنها باعث ایجاد تفرقه و خشونت در داخل کشور شده است، بلکه تهدیدی برای شعله ور کردن اصطکاک در منطقه، به ویژه با پاکستان که اغلب هدف لفاظی‌های تند حزب است، شده است.

اکنون، بهاراتیا جاناتای مودی باید به منافع متحدان ائتلافی خود پاسخ دهد و با کنترل‌های قوی تر از سوی یک اپوزیسیون در حال ظهور روبرو شود، که می‌تواند برنامه هندو-ناسیونالیست آن را کند کند. و تحلیلگران تاکید می‌کنند که بررسی اینکه چگونه حزب مودی اهداف سیاست و لفاظی را بر اساس این واقعیت سیاسی جدید تنظیم می‌کند، زمان می‌برد.

ناظران می‌گویند که چنین واکنشی می‌تواند ناشی از ضعف نسبی حزب مودی در این دوره باشد و خاطرنشان می‌کنند که پیروزی قاطع مودی در انتخابات 2019 به دنبال افزایش تنش‌ها با پاکستان بود.

پس از آن، هند مدعی شد که بعد از انفجار خودروی بمب‌گذاری شده که منجر به کشته شدن نیروهای شبه‌نظامی هندی شد، حملات هوایی را به کمپ آموزشی تروریست‌ها در سراسر مرز خود با پاکستان انجام داده است.

فهد همایون، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه تافتس در ایالات متحده، با اشاره به ایدئولوژی حزب حاکم مبنی بر اینکه هند ذاتا سرزمین هندوها است، گفت که این حزب از «دیگری سازی از تصویر پاکستان برای گرد هم آوردن پایگاه اصلی هندوتوا» استفاده می‌کند.

ناظران می‌گویند که در موقعیت ضعیف خود، مودی همچنین ممکن است تحت فشار قرار گیرد تا با قاطعیت به هر گونه تهدیدی که از سوی چین متصور است پاسخ دهد.

به نظر می‌رسد مودی، علیرغم انتقاد منتقدان به دلیل آنچه که آنها می گویند پاسخی نرم به درگیری‌های مرگبار 2020 در امتداد مرز مورد مناقشه آنها در هیمالیا بود، تمایلی به رویارویی با همسایه قوی‌تر هند ندارد.

دولت‌ها و سیاست‌گذاران در سرتاسر جهان نظاره‌گر چگونگی تحول این مسائل در ماه‌های آینده خواهند بود.

در این میان، برخی از ناظران معتقدند که اگرچه نتایج انتخابات ممکن است مودی را تقویت نکرده باشد، اما در حال حاضر موهبتی برای نفوذ جهانی هند است.

پل که همچنین استاد دانشگاه مک گیل در کانادا است، گفت: «اگر او اکثریت (فوق العاده) را به دست می‌آورد و دستور کار هندو را پیش می‌برد، احتمالاً برنامه‌های بین المللی هند را خدشه دار می‌کرد.»

پل گفت دموکراسی «به شکل سنتی بزرگترین قدرت نرم هند» است و ظهور مجدد آن در انتخابات ممکن است وجهه کشور را در میان کشورهای لیبرال تقویت کند.

او افزود بازگشت هند به عنوان یک دموکراسی مناسب برای نظم جهانی از بسیاری جهات خوب است. اما «همه چیز بستگی به این دارد که مودی چگونه این بازی را انجام دهد.»