چرا اوکراین آماده قمار ترامپ است؟

به گزارش اکوایران، تمایل دونالد ترامپ به پایان دادن به جنگ روسیه علیه اوکراین شاید واقعاً صادقانه باشد. اما قابل درک است که اوکراین و حامیانش نگران این باشند که «توافق» پیشنهادی ترامپ چگونه توافقی خواهد بود. اگر این توافق شامل تضمین‌هایی برای توانایی دفاع اوکراین نباشد، ممکن است جنگ فقط به طور موقت متوقف شود. تاریخ نشان داده که روسیه پس از چند سال برمی‌گردد تا کاری را که آغاز کرده، به پایان برساند. در این صورت، جنگ واقعاً به پایان نرسیده، بلکه تنها موقتا متوقف شده است.

حامیان اوکراین باید به این مسئله صادقانه نگاه کنند و اذعان کنند که یک دولت تحت ریاست کامالا هریس هم چالش‌های خاص خود را داشت، هرچند به دلایل متفاوت. به احتمال زیاد، هریس همان سیاست ملایم جو بایدن را ادامه می‌داد که برای بقا و نه موفقیت اوکراین، کمک‌هایی ارائه می‌کرد. تأخیرهای طولانی در ارائه سیستم‌های تسلیحاتی کلیدی، محدودیت‌های غیرمنطقی در استفاده از این سیستم‌ها و کمک‌های قطره‌چکانی که بسیار کمتر از توان قانونی بایدن برای ارائه کمک بود، موجب ناامیدی شدید اوکراینی‌ها شد.

به گزارش فارن پالسی، هرچند اوکراینی‌ها از حمایتی که دولت بایدن در اوایل جنگ به آنها ارائه داد قدردانی می‌کنند، اما در ادامه، کمک‌ها به دلیل تردیدهای تیم بایدن با تأخیر و ناکافی بود. بسیاری از اوکراینی‌ها خوشحال خواهند شد از اینکه جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا، که معتقدند عامل اصلی محدودیت‌ها و کندی کمک‌ها بود، کنار برود.

هریس هرگز نشان نداد که رویکرد او با بایدن متفاوت خواهد بود. به همین دلیل است که سیاستمداران، سیاست‌گذاران و تحلیلگران اوکراینی اکنون نسبت به ترامپ ذهن بازتری دارند. آنها بازگشت ترامپ را به عنوان یک قمار می‌بینند، اما قمار ارزشمندی که حاضرند آن را بپذیرند.

برای کسانی که از گام‌های بعدی ترامپ نگرانند، شاید بهتر باشد آرامش خود را حفظ کنند. گزارش‌هایی از نشست سپتامبر میان ترامپ و رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، منتشر شده که حاکی از دیدار مثبت آن دو است. همچنین، تنها ۲۴ ساعت پس از پیروزی ترامپ در انتخابات در ۵ نوامبر، دو رهبر تماس تلفنی داشتند که زلنسکی آن را سازنده توصیف کرد.

جنگ روسیه علیه اوکراین بدون شک در کنار مدیریت روابط با چین و بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه، یکی از چالش‌های اصلی سیاست خارجی برای دومین دوره ریاست جمهوری ترامپ خواهد بود.

 برای پیش‌بینی رویکرد احتمالی ترامپ در قبال مناقشه روسیه-اوکراین، می‌توان به بررسی نحوه مدیریت او در مسائل عمده سیاست خارجی طی اولین دوره ریاست جمهوری‌اش پرداخت.

برای مثال، تصمیم ترامپ برای خروج از توافق هسته‌ای ایران -برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)- از وعده‌های مهم انتخاباتی او در سال ۲۰۱۶ بود. اما پس از ورود به کاخ سفید، او فوراً از توافق خارج نشد. در عوض، رویکردی مرحله‌ای و بازبینی سیاستی که ۱۶ ماه به طول انجامید، قبل از خروج از برجام صورت گرفت. او ابتدا در اکتبر ۲۰۱۷ تعهد جمهوری اسلامی ایران به توافق را تأیید نکرد و تا ماه می ۲۰۱۸- یعنی حدود یک‌سوم از دوره اول ریاست جمهوری‌اش- رسماً از توافق خارج نشد. به علاوه، هنگامی که ترامپ نهایتاً از برجام خارج شد، تیم او سیاست «فشار حداکثری» را آماده اجرا داشت. شاید بسیاری با این تصمیم یا کارزار بعدی آن موافق نباشند، اما نمی‌توان ادعا کرد که این اقدامات واکنشی فوری و بدون برنامه‌ریزی بوده‌اند.

با توجه به ابعاد سیاسی پیرامون اوکراین و تمایل ترامپ برای نشان دادن قدرت و پیروزی، بعید است که او بخواهد ضعیف یا به راحتی تحت تأثیر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به نظر برسد. شکست اوکراین توسط روسیه، چه در داخل و چه در خارج، به عنوان شکستی برای ایالات متحده و ترامپ تلقی خواهد شد. این امر نشان می‌دهد که او احتمالاً رویکردی حساب‌شده و متعادل در قبال سیاست اوکراین اتخاذ خواهد کرد، درست مانند شیوه‌ای که تیم او در قبال برجام پیش گرفت.

علاوه بر این، روسیه اکنون نسبت به دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، همکاری نزدیک‌تری با کره شمالی، جمهوری اسلامی ایران و چین دارد، و این امر ممکن است باعث شود که ترامپ دیگر تمایل مثبت پیشین نسبت به پوتین را نداشته باشد. با توجه به سابقه پوتین در مذاکرات، به نظر می‌رسد هرگونه مذاکره بر سر اوکراین به بن‌بست برسد. در چنین شرایطی، ترامپ ممکن است مانند مذاکره با کره شمالی در سال ۲۰۱۹ از میز مذاکرات کنار برود.

یکی دیگر از تفاوت‌های احتمالی میان دولت ترامپ و بایدن که می‌تواند به نفع اوکراین باشد، سیاست انرژی ترامپ است؛ وعده‌های او مبنی بر افزایش تولید نفت و گاز آمریکا، به همراه روابط نزدیک خانوادگی‌اش با کشورهای خلیج فارس، می‌تواند به او اهرمی اضافی برای پایین آوردن قیمت جهانی انرژی و قطع یکی از خطوط اقتصادی باقی‌مانده روسیه بدهد.

اوکراینی‌ها نیز خواهان پایان این جنگ بی‌رحمانه هستند، اما تنها زمانی به صلحی عادلانه و پایدار دست می‌یابند که از امنیت خود در پذیرش شرایط اطمینان داشته باشند. به نظر می‌رسد که ترامپ این مسئله را درک می‌کند. پس از دیدار سپتامبر او با زلنسکی، گفت: «ما هر دو می‌خواهیم این جنگ به پایان برسد و هر دو خواهان یک توافق عادلانه هستیم.»

امنیت اوکراین به‌طور مستقیم به منافع ایالات متحده مرتبط است و این باید به‌طور مؤثر نه‌تنها به ترامپ بلکه به کنگره و عموم مردم آمریکا منتقل شود. استدلال باید بیشتر بر واقعیت‌های ژئوپولیتیکی متمرکز باشد تا مفاهیم انتزاعی مانند حفظ نظم مبتنی بر قوانین بین‌المللی. امنیت اوکراین و اروپا برای شکوفایی اقتصادی ایالات متحده حیاتی است، به‌ویژه با توجه به هدف‌های اعلام‌شده روسیه برای بی‌ثبات‌سازی غرب و بیرون راندن ایالات متحده از اروپا. اهمیت اقتصادی اروپا برای ایالات متحده آن را به عرصه‌ای حیاتی برای منافع ایالات متحده تبدیل کرده است و پیروزی روسیه در اوکراین تهدیدی برای آن به‌شمار می‌رود.

علاوه بر این، سرنوشت اوکراین فراتر از اروپا پیامدهایی دارد. واکنش ایالات متحده به جنگ در اوکراین به‌دقت توسط چین دنبال می‌شود در حالی که این کشور وضعیت خود را در قبال تایوان ارزیابی می‌کند. کشورهای ژاپن، کره جنوبی و تایوان از ارتباط بین این دو درگیری به‌خوبی آگاه هستند و از دست رفتن اوکراین قطعاً چین را در اقیانوس آرام جسورتر خواهد کرد.

در حالی که ترامپ در حال تدوین سیاست خود در قبال اوکراین است، دولت بایدن در حال خروج باید اطمینان حاصل کند که اوکراین در هر گونه مذاکرات آینده از موقعیتی قوی برخوردار باشد. این نیازمند حمایت مستمر نظامی و مالی ایالات متحده است. در دوره لِیم‌داک (دوره انتقالی)، کنگره باید یک بسته کمک اضافی تصویب کند که دست ترامپ را در مقابل پوتین در روز تحلیف در ژانویه تقویت کند. زمان آن رسیده است که محدودیت‌های غیرضروری که دولت بایدن بر استفاده اوکراین از سلاح‌ها اعمال کرده است، برداشته شود.

در حالی که ترامپ تیم امنیت ملی جدید خود را تشکیل می‌دهد، جنگ در اوکراین قطعاً در صدر دستور کار قرار خواهد گرفت. مشخص است که برخی از نزدیکان ترامپ نسبت به روسیه همدردی داشته و از کمک‌های ایالات متحده به اوکراین انتقاد کرده‌اند، به‌ویژه ایلان ماسک، حامی مالی کمپین ترامپ. اما برخی از قوی‌ترین حامیان جمهوری‌خواه اوکراین همچنان در دایره ترامپ تأثیرگذار هستند. این افراد شامل نام‌هایی هستند که اکنون به عنوان اعضای احتمالی دولت جدید معرفی می‌شوند، مانند مایک پمپئو، مارکو روبیو، تام کاتن و رابرت اوبرایان. حمایت از اوکراین همچنان در میان رأی‌دهندگان ایالات متحده محبوب است. با توجه به انتخابات میان‌دوره‌ای که تنها دو سال دیگر برگزار می‌شود، نه کاخ سفید و نه رهبری جمهوری‌خواه کنگره نمی‌خواهند که در اوکراین یک فاجعه بزرگ رخ دهد. هر گونه راه‌حلی برای جنگ که به اوکراین یک توافق ناعادلانه تحمیل کند، خطر ایجاد یک فاجعه در سیاست خارجی را به همراه خواهد داشت که می‌تواند عقب‌نشینی آشفتۀ بایدن از افغانستان را در مقایسه بی‌اهمیت نشان دهد.

برخلاف گمانه‌زنی‌های رایج مبنی بر اینکه ترامپ اوکراین را رها خواهد کرد، حالا زمانی برای نگرانی نیست. بله، این خطر وجود دارد که یک توافق نامناسب بر اوکراین تحمیل شود و حامیان اوکراین باید هوشیار باشند. اما ممکن است دلیل خاصی وجود داشته باشد که سیاستمداران روسی در این دوره نسبت به پیروزی ترامپ کمتر خوشحال هستند. نگاه دقیق‌تر به ترامپ، تیم احتمالی او و سوابق او در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش نشان می‌دهد که ممکن است نتیجه بهتری برای اوکراین حاصل شود.