چگونه ترامپ از تجربیات دوره اول خود برای سرکوب مخالفت‌های داخلی استفاده می‌کند؟

به گزارش اکوایران، در ماه‌های ابتدایی دوره اول ریاست‌جمهوری خود، دونالد ترامپ از تحقیقات فزاینده درباره ارتباطاتش با روسیه خشمگین بود و از مشاور حقوقی کاخ سفید، دان مک‌گان، خواست که مطمئن شود رابرت مولر، مشاور ویژه‌ای که مسئول این تحقیقات بود، برکنار شود.

مک‌گان به یاد می‌آورد که ترامپ گفته بود: «مولر باید برود.» او همچنین گفت: «وقتی این کار را کردی، به من خبر بده.»

اما مک‌گان این کار را نکرد و حتی دفعه بعدی که همدیگر را دیدند، ترامپ به این موضوع اشاره نکرد. چنین اتفاقاتی در دوران ابتدایی حضور ترامپ در کاخ سفید رایج بود، جایی که مقامات معمولاً تصمیمات افراطی او را نرم می‌کردند یا نادیده می‌گرفتند و به نظر نمی‌رسید که رئیس‌جمهور تمایلی به اصرار بر اجرای خواسته‌های خود داشته باشد.

به نوشته اسوشیتدپرس، تصور اینکه چنین چیزی در دوران دوم ریاست‌جمهوری ترامپ رخ دهد، دشوار است. به جای تکرار نگرش «هرچه بادا باد» خود نسبت به اداره دولت، رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه اکنون با پشتیبانی وفادارانش در تمامی سطوح دولت، در هر موقعیتی به دنبال اعمال کنترل است. با وجود بی‌نظمی و سردرگمی گاه و بی‌گاه، عزم راسخی برای غلبه بر هرگونه مانع وجود دارد.

ترامپ نه تنها می‌خواهد مسیر کشور را از دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن تغییر دهد، بلکه تیم او از اجرای دستورات مصوب کنگره که توسط دولت پیشین پیشنهاد شده بود، جلوگیری می‌کند.

این بار، به نظر می‌رسد که ترامپ می‌خواهد بگوید دستورات او نادیده گرفته نخواهند شد. این بار، به دستورات عمل خواهد شد.

کاخ سفید رویکرد ترامپ را با شعار «وعده‌هایی که داده شد، وعده‌هایی که عملی شد» خلاصه می‌کند. مقامات دولت همچنین نگرانی‌ها درباره اینکه رئیس‌جمهور کنترل زیادی اعمال می‌کند را رد می‌کنند. آن‌ها می‌گویند ترامپ حق دارد دیدگاه خود را بر دولتی که برای رهبری آن انتخاب شده است، تحمیل کند.

اما برخی افراد چیزهایی تاریک‌تر و تهدیدآمیزتر برای کشور و آینده آن می‌بینند.

تیموتی نفتالی، تاریخ‌نگار دانشگاه کلمبیا، گفت: «غرایض دونالد ترامپ تغییر نکرده‌اند. او فقط عصبانی‌تر و مؤثرتر از دوره اول خود است.»

انتقام از دولت پنهان

ترامپ در دوره اول خود اغلب احساس می‌کرد که توسط «دولت پنهان» تضعیف شده است، اصطلاحی که متحدانش برای توصیف کارکنان دولتی و مقامات قدیمی استفاده می‌کنند. حالا او با کمک ایلان ماسک، کارآفرین میلیاردر که به او اختیار داده شده تا نظارت بر کاهش تعداد نیروی کار دولتی را بر عهده بگیرد، به سرعت در حال کاهش بروکراسی فدرال است.

نفتالی گفت: «ما هیچ رئیس‌جمهوری نداشتیم که با چنین میل عمیقی برای انتقام به دفتر بیاید. دونالد ترامپ در تلاش است تا نهادهایی را که فکر می‌کند او را تحقیر کرده‌اند، تهی کند.»

فعالیت‌های دفتر حمایت از مصرف‌کنندگان خدمات مالی، که برای محافظت از آمریکایی‌ها در برابر تقلب مالی، سوءاستفاده و شیوه‌های فریبکارانه ایجاد شده بود، متوقف شده است. آژانس ایالات متحده برای توسعه بین‌المللی، یکی از توزیع‌کنندگان اصلی کمک‌های انسانی، تعطیل شده است.

یک هدف اصلی ترامپ، وزارت دادگستری است که با تحقیق درباره او در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش و بعد از ترک دفتر، ترامپ را عصبانی کرد. او دو بار توسط مقامات فدرال به جرائم متهم شد، هرچند این پرونده‌ها پس از پیروزی او در انتخابات سال گذشته لغو شدند، چرا که رئیس‌جمهورهای مستقر نمی‌توانند در دوران ریاست‌جمهوری تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.

حالا ترامپ پست‌های رهبری را با وفاداران پر کرده است، مانند امیل بووه، معاون دادستان کل فعلی که پیش از این وکیل ترامپ بود.

هفته گذشته، بووه تلاش کرد تا اتهامات فساد علیه شهردار نیویورک، اریک آدامز، را کنار بگذارد و گفت که مهم‌تر است که آدامز به ترامپ در اجرای سیاست‌های مهاجرتی سخت‌گیرانه کمک کند. چندین دادستان در نیویورک و واشنگتن به نشانه اعتراض استعفا دادند.

ترامپ گفت که در تصمیم به لغو پرونده علیه آدامز دخالت نداشته است، اما او پیشتر گفته بود که شهردار دموکرات به دلایل سیاسی به طور ناعادلانه هدف قرار گرفته است.

عفو حامیان

نمونه دیگری از رویکرد قاطعانه ترامپ در این دوره، نحوه برخورد او با اتهامات جنایی علیه حامیانی است که در روز ششم ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره ایالات متحده حمله کردند. ساعاتی پس از ادای سوگند در مقام ریاست‌جمهوری، ترامپ حدود ۱۵۰۰ نفر را عفو کرد، از جمله کسانی که به افسران پلیس حمله کرده بودند.

سپس دولت او تصمیم گرفت که حتی بیشتر پیش برود. هزاران کارمند اف‌بی‌آی در مورد نقششان در تحقیقات مربوط به ششم ژانویه مورد بازجویی قرار گرفتند، با این تهدید که ممکن است با مجازات روبه‌رو شوند.

بووه گفت: «مامورانی که فقط دستورات را پیروی کردند و وظایفشان را به شیوه‌ای اخلاقی انجام دادند، در معرض خطر نیستند. تنها افرادی که باید نگران باشند ... کسانی هستند که با قصد فساد یا با انگیزه حزبی عمل کرده‌اند.»

این تغییر شدید از دولت اول ترامپ است که شامل تعدادی از شخصیت‌های تشکیلاتی بود که در برابر غرایز او مقاومت می‌کردند.

تجربه اندوخته در دولت

اولیویا ترویه، یک مقام سابق امنیت ملی که منتقد ترامپ است، گفت که اعضای قبلی کاخ سفید پس از ملاقات با رئیس‌جمهور دچار ابهام می‌شدند و پس از جلسات با یکدیگر بحث می‌کردند: «چرا قبل از اینکه کاری انجام دهید، کمی صبر نمی‌کنید و ببینید چه پیش می‌آید؟ ببینیم شاید این گذرا باشد.»

این سیگنال‌های متناقض بخشی به دلیل بی‌تجربگی بود. رئیس‌جمهور و برخی از مشاورانش هیچ‌گاه در دولت خدمت نکرده بودند.

ترویه گفت: «در دولت اول، آن‌ها هیچ ایده‌ای از آنچه انجام می‌دهند نداشتند. حالا آنها افرادی دارند که دفعه اول در آنجا بودند. آن‌ها سال‌ها برای اجرای برنامه‌ها آماده شده‌اند.»

ترامپ به رویکردی سخت‌گیرانه برای ریشه‌کن کردن ابتکارات تنوع، برابری و شمول، که به اختصار DEI شناخته می‌شود، پرداخته است. او برای پایان دادن به این برنامه‌ها دستورات اجرایی امضا کرده است، اما این برای دولتش کافی نبوده است.

پیام‌هایی که از سوی دفتر مدیریت پرسنل منتشر شده است، که به عنوان آژانس منابع انسانی دولت فدرال عمل می‌کند، اعلام کرده است که کارکنان نباید این برنامه‌ها را با استفاده از زبان‌های کدگذاری‌شده یا غیر دقیق مخفی کنند.

هر کسی که شاهد شواهدی از حضور کارکنان تنوع، برابری و شمول باشد باید فوراً آن را گزارش دهد.

بر اساس این پیام: «هیچ پیامد منفی برای گزارش به موقع این اطلاعات وجود نخواهد داشت. اما عدم گزارش این اطلاعات در مدت ۱۰ روز ممکن است منجر به پیامدهای منفی شود.»