به گزارش اکوایران، بیش از یک دهه است که فهرست کمیته بینالمللی نجات (IRC) به طور دقیق 85 تا 95 درصد از کشورهایی را که به احتمال زیاد در سال آینده با بحران انسانی رو به وخامت مواجه خواهند شد، پیشبینی کرده است. در گزارش 2026 میلادی، 20 کشور برجسته شدهاند و 10 کشور در معرض بیشترین خطر قرار گرفتهاند، زیرا نظم جهانی در حال تغییر، آنها را در مواجهه با بحرانهای فزاینده در بحبوحه کاهش حمایتهای بینالمللی قرار داده است.
شورای روابط خارجی در گزارشی به سناریوهای پیشرو در زمینه درگیری کشورها در مناطق مختلف جهان در سال 2026 پرداخته است.
10. لبنان: ملاقات فروپاشی اقتصادی با جنگ منطقهای
لبنان در مخمصه بین اقتصاد ورشکسته و تهدید جنگ تمامعیار گرفتار شده است. با توجه به اینکه 80 درصد از جمعیت لبنان در فقر هستند، زیرساختهای این کشور در حال حاضر در نقطه فروپاشی قرار دارد. تجدید درگیری گسترده میان اسرائیل و حزبالله در سال 2026 احتمالا صدها هزار نفر دیگر را آواره خواهد کرد. علاوه بر این، لبنان میزبان بیشترین تعداد پناهندگان به ازای هر نفر در سطح جهان (1.5 میلیون سوری) است که بسیاری از آنها اکنون با تهدید مضاعف فقر شدید و اخراج احتمالی روبهرو هستند.
9. بورکینافاسو: مرکز خشونت ساحل
بورکینافاسو به نقطه کانونی فعالیت گروههای تروریستی در منطقه ساحل تبدیل شده است. گروههای مسلح مرتبط با داعش و القاعده نزدیک به 30 شهر را محاصره کردهاند و بیش از یک میلیون نفر را از مایحتاج اولیه محروم کردهاند. با پیشروی خشونت به سمت مراکز شهری، توانایی دولت برای ارائه خدمات بهداشتی در حال از بین رفتن است. سیلهای مورد انتظارِ پدیده آبوهوایی لا نینا در اوایل سال 2026 احتمالا با از بین بردن آنچه از ذخایر غذایی محلی باقی مانده است، این وضعیت را تشدید خواهد کرد.
8. مالی: گسترش شورش و کمبود سوخت
پس از خروج نیروهای فرانسوی و ورود نیروهای آفریقای روسیه، بیثباتی در مالی بدتر شده است. گروه JNIM به طور فزایندهای مسیرهای تجاری، به ویژه بزرگراههایی که 95 درصد از سوخت این کشور را تأمین میکنند، هدف قرار میدهد. بدون سوخت، بیمارستانها، سیستمهای آب و مدارس نمیتوانند کار کنند. با توجه به اینکه تنها 18.5 درصد از بودجه مربوط به واکنش بشردوستانه در مالی تأمین شده است، میلیونها نفر بدون پشتیبانی رها میشوند.
7. جمهوری دموکراتیک کنگو: معدن و شبهنظامیان
با وجود توافق صلح 2025، خشونت در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو در حال افزایش است. گروه M23 تحت حمایت رواندا در حال گسترش قلمرو خود برای کنترل مکانهای ارزشمند طلا و مواد معدنی کمیاب است. این اقتصاد مبتنی بر درگیری، 73 درصد از جمعیت را در فقر شدید قرار داده است. این بحران با شیوع گسترده وبا و لغو برنامههای کمکی عمده مانند USAID تشدید شده و میلیونها کودک و زن باردار را بدون حمایت تغذیهای رها کرده است.
6. میانمار: فاجعهای در دل جنگ
با گذشت پنج سال از کودتای نظامی، میانمار صحنهای از جنگهای فعال و بلایای طبیعی است. زلزله بزرگ سال 2025 میلادی، 16.2 میلیون نفر را نیازمند کمک کرد، اما کمکها اغلب توسط موانع بوروکراتیک یا حملات هوایی نظامی مسدود میشوند. غیرنظامیان به طور فزایندهای در آتش جنگ گرفتار میشوند و افزایش شدید مرگ و میر ناشی از سلاحهای انفجاری و کمبود بودجه برای زنان و دختران در اردوگاههای آوارگان پرجمعیت مشاهده میشود.
5. هائیتی: حکومت باندها
هائیتی همچنان در وضعیت هرج و مرج سیاسی قرار دارد. باندهای مسلح تقریبا تمام پورتو پرنس، پایتخت این کشور، را کنترل میکنند و از خشونت جنسی و استخدام کودکان (که اکنون 50 درصد از اعضای باندها را تشکیل میدهند) به عنوان ابزارهای کنترل استفاده میکنند. با انقضای دوره شورای ریاستجمهوری انتقالی در فوریه 2026، خلأ قدرت در حال پدیدار شدن است. در حال حاضر، نیمی از جمعیت با گرسنگی در سطح بحرانی روبهرو هستند و هائیتی را به یکی از کمبودجهترین و خطرناکترین مناطق بشردوستانه در جهان تبدیل کرده است.
4. اتیوپی: افزایش ریسک آغاز جنگی بزرگ
اتیوپی با طوفانی تمامعیار از درگیریهای داخلی و شوکهای اقلیمی مواجه است. تنشها در مناطق تیگرای، امهارا و اورومیا تهدیدی برای شعلهور شدن یک جنگ داخلی گستردهتر است. در همین حال، کاهش 387 میلیون دلاری از کمکهای USAID، توزیع غذا برای میلیونها نفر را متوقف کرده است. سیلهای مورد انتظار در شمال و خشکسالی در جنوب در سال 2026 احتمالا باعث شیوع جدید وبا و سوء تغذیه گسترده، به ویژه در میان 800 هزار نفری که در حال حاضر در تیگرای آواره شدهاند، خواهد شد.
3. سودان جنوبی: در آستانه جنگ داخلی
توافق صلح 2018 در سودان جنوبی در حال فروپاشی است. این کشور از سقوط آزاد اقتصادی رنج میبرد زیرا جنگ در سودان همسایه باعث شده است صادرات نفت - منبع 90 درصد از درآمد دولت - را مختل کرده است. سودان جنوبی در حالی وارد سال 2026 میشود که 28 هزار نفر با سطوحی فاجعهبرا از گرسنگی روبهرو هستند.
2. فلسطین: وضعیت بغرنج برای زندگی
پس از دو سال درگیری بیوقفه، غزه شاهد تخریب سیستماتیک زیرساختهای مورد نیاز برای حفظ حیات انسان بوده است. بیش از 80 درصد ساختمانها آسیب دیدهاند و سیستم مراقبتهای بهداشتی فروپاشیده است. با وجود آتشبس شکننده در اواخر سال 2025، قحطی همچنان یک واقعیت است. در شهر غزه، نرخ ناامنی غذایی بالاترین میزان ثبتشده در سطح جهان است. در همین حال، کرانه باختری شاهد افزایش خشونت شهرکنشینان و تجزیه سرزمینی است که بقای روزانه را برای بسیاری از فلسطینیان تقریبا غیرممکن میکند.
1. سودان: بیرحمانهترین بنبست جهان
برای سومین سال متوالی، سودان در صدر فهرست کمیته بینالمللی نجات قرار دارد. جنگ داخلی بین نیروهای مسلح سودان جنوبی و نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) بیش از 150 هزار نفر را به کام مرگ کشانده و قحطی چند سالهای را ایجاد کرده است که 40 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار داده است. قدرتهای خارجی همچنان با سلاحهای پیشرفته در ازای طلا به جنگ دامن میزنند و به هیچ یک از طرفین انگیزهای برای مذاکره نمیدهند. سودان اکنون سومین مکان خطرناک برای امدادگران است، زیرا طرف های درگیر به طور فعال شریانهای حیاتی بشردوستانه را به میلیونها غیرنظامی گرسنه قطع میکنند.
