به گزارش اکوایران، حمله نظامی روسیه به اوکراین، بنا بر عقیده عموم تحلیلگران منجر به تغییر در نظم بین المللی خواهد شد. با این حال، بسیاری از دولتها از منظرهای خاص تری به بحران اوکراین می نگرند. مناقشه بر سر جزیره تایوان و ادعای چین نسبت به الحاق این کشور به سرزمین اصلی چین از جمله موضوعاتی است که سرنوشت آن در گروی تحولات در جنگ اوکراین است.

دیوید سیکس، تحلیلگر مسائل بین الملل و پژوهشگر شورای روابط خارجی، با انتشار یادداشتی در پایگاه تحلیلی فارن افرز با عنوان «چین از جنگ روسیه در اوکراین چه می آموزد؟» به بررسی این موضوع پرداخته است. این مقاله در دو بخش ترجمه شده که پیش از این بخش اول آن با عنوان «مهم ترین درس جنگ اوکراین برای پکن» منتشر شده و در ادامه بخش دوم و پایانی آن منتشر می شود:

اصلاحات ارتش آزادی‌بخش خلق

بنا بر گزارش اقتصادنیوز، اشتباهات نظامی روسیه به ارتش آزادی‌بخش خلق کمک می‌کند تا برنامه های خود را بهبود بخشد و شانس خود را برای تصرف تایوان افزایش دهد. روسیه در دستیابی به برتری هوایی بر اوکراین، تامین سوخت، غذا و مهمات نیروهایش و انجام موثر عملیات ترکیبی شکست خورده است.

رهبری ارتش آزادی‌بخش خلق احتمالاً از اینکه ارتش روسیه، با تجربه عملیاتی گسترده اخیرش نتوانسته پیروزی قاطعی را به دست آورد، شوکه شده است. برای ارتش آزادی‌بخش خلق، این مسئله ضرورت اصلاحات نظامی دشواری را که در سال 2015 آغاز کرده -که بر عملیات مشترک و تدارکات و درس‌های آموخته‌شده از عملیات مشترک پیچیده ایالات متحده متمرکز بود- را تأیید می‌کند. از آن زمان، ارتش آزادی‌بخش خلق مقدار قابل توجهی از تجهیزات نظامی روسیه را در اختیار و به دنبال ادغام عناصر اصلاحات نظامی روسیه بوده و بنابراین جنگ روسیه می تواند باعث شود که ارتش آزادی‌بخش خلق آمادگی خود را برای انجام عملیات‌های لازم برای نبرد با تایوان زیر سوال ببرد.

این نگرانی احتمالاً با این واقعیت تشدید می‌شود که ارتش آزادی‌بخش خلق فرض می‌کند ایالات متحده به دفاع از تایوان می‌آید و ایالات متحده بسیاری از همان سلاح‌هایی را که اوکراین از آن استفاده می‌کند، به تایوان فروخته است. در بلندمدت، ارتش آزادی‌بخش خلق احتمالاً تمرکز خود را بر یکپارچه‌سازی نیروی زمینی، دریایی و هوایی خود و بهبود قابلیت‌های جنگی مشترک خود دو چندان خواهد کرد.

ضرورت درهم‌شکستن مقاومت یک ملت برای پکن

توانایی ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در گردهم‌ جمع کردن مردم اوکراین و افکار عمومی بین المللی به رهبران چین اهمیت حذف رهبری سیاسی و نظامی تایوان در اوایل درگیری و شکستن عزم مردم تایوان برای مقاومت را نشان داده است. در عمل، این حداقل مستلزم تلاش برای ترور رهبران تایوانی برای تضعیف روحیه مردم، مهار فرماندهی و کنترل، و جلوگیری از ظهور یک چهره الهام‌بخش است.

اما چین احتمالاً پیش از هر حمله‌ای، عملیات گسترده‌تری از جمله ایجاد اختلاف در جامعه تایوان، انتشار اطلاعات نادرست و قطع ارتباطات تایوان با جهان خارج را دنبال خواهد کرد. چین قبلاً پلتفرم‌های ضروری را در تایوان برای انتشار پیام‌های طرفداران چین از طریق سرمایه‌گذاری در رسانه‌ها و استخدام نیروهای اطلاعاتی ایجاد کرده و مطمئناً به اصلاح این عناصر برای پیشبرد جنگ خود ادامه خواهد داد.

تایوان چگونه می‌تواند آماده شود

از آن‌جایی که چین از جنگ روسیه در اوکراین به عنوان فرصتی برای بهبود برنامه‌ریزی خود برای درگیری تایوان استفاده می‌کند، برای تایوان نیز ضروری است که همین کار را انجام دهد. در حال حاضر نشانه‌های امیدوارکننده‌ای وجود دارد.

پس از موفقیت‌های اولیه اوکراین در برابر روسیه، بسیاری از تایوانی‌ها به خیابان‌ها آمدند تا جشن بگیرند و فعالان و مفسران استدلال کردند که توانایی اوکراین در دفع دشمن برتر نظامی، تایوانی‌ها را برانگیخته که باور کنند قادر به تکرار همین کار هستند. وزیر دفاع تایوان کارگروهی را برای مطالعه تاکتیک‌های اوکراینی‌های تشکیل داده و بازگشت خدمت اجباری نظامی را مطرح کرده است –امری که اکنون بیش از سه چهارم از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی از آن حمایت می‌کنند. علاقه به یادگیری کمک‌های اولیه و واکنش در برابر بلایا نیز افزایش یافته است.

اما این به تنهایی کافی نیست. تایوان باید فوراً استراتژی دفاعی نامتقارن خود را تسریع بخشد. این کشور باید بر روی بسیاری از توانایی‌های مشابهی که اوکراین از آن استفاده می‌کند، تمرکز کند، از جمله سیستم‌های دفاع ضدهوایی قابل حمل، پهپادها و موشک‌های ضد تانک. علاوه بر این، تایوان باید تولید موشک‌های ضدکشتی و مین‌های دریایی را افزایش دهد. ارتش این کشور باید نظام فرماندهی و کنترل را غیرمتمرکز و سیستم‌هایی را توسعه دهد تا واحدهای نظامی کوچک‌تر را برای تجزیه و تحلیل و انطباق با شرایط به سرعت در حال تحول روی زمین توانمند کند.

تایوان همچنین باید یک نیروی ذخیره آموزش‌دیده‌تر و آماده‌تر ایجاد کند، نیروهای دفاعی جدید سرزمینی ایجاد کند و به طور گسترده‌تر برای بسیج کل جامعه خود برنامه‌ریزی کند. توانایی اوکراینی‌های معمولی برای مقاومت در برابر بمباران و در بسیاری از موارد، از جمله به دست گرفتن سلاح، نحوه مقاومت به تایوانی‌ها را نشان داده است. اگر چین به تایوان حمله کند، هدف آن حکومت نامحدود بر 24 میلیون نفر خواهد بود و این بر عهده مردم تایوان است که این امر را غیرممکن کنند.

ضعف اساسی تایوان

یک ضعف اساسی که تایوان باید برطرف کند، مشکل تامین و تجهیز مجدد نیروها و ارتش خود در طول درگیری است. اوکراین با کشورهای عضو ناتو هم مرز است و اجازه می‌دهد تسلیحات و تجهیزات، حتی پس از حمله روسیه، به این کشور وارد شود. اما تامین و تجهیز تایوان در صورت تهاجم -چه برسد به محاصره احتمالی- بسیار دشوار خواهد بود. حتی تامین کالاهای اساسی مانند غذا و دارو چالش برانگیز خواهد بود، زیرا نمی‌توان انتظار داشت که کشتی‌ها و هواپیماهای تجاری جان خدمه خود را برای ادامه تحویل کالا به خطر بیندازند. تأمین ارتش تایوان، به ویژه اگر ایالات متحده به سود تایوان مداخله کند، بی نهایت بیشتر خواهد بود.

از آن‌جایی که چین توجهش را معطوف اتکای اوکراین به تامین مجدد توسط کشورهای غربی –حتی در شرایط وخیم جنگی- بوده، چین احتمالاً قطع ارتباط هر چه سریع‌تر تایوان را در طول درگیری در اولویت قرار خواهد داد. تایوان باید پیش‌بینی این را کند و از هم‌اکنون با ذخایر مهمات، نفت، غذا و سایر مواد حیاتی و پراکنده کردن این ذخایر در سراسر جزیره آماده شود.

چالش تحریم چین

ایالات متحده هم احتمالا باید کتاب بازی خود را برای جلوگیری از حمله چین به تایوان و پاسخ به تجاوز چین اصلاح و نمی تواند برای تغییر محاسبات شی صرفا بر تهدید تحریم‌ها تکیه کند. با این‌که ایالات متحده علناً به پوتین درباره عواقب اقتصادی وخیمی که در صورت حمله به اوکراین متحمل خواهد شد هشدار داد، اما او به این کار مبادرت ورزید. با توجه به مرکزیت چین در اقتصاد جهانی، اعمال تحریم‌های گسترده بر این کشور بسیار دشوارتر خواهد بود.

ایالات متحده احتمالا بسته تحریمی را با متحدان و شرکای خود در زمان صلح هماهنگ کرده و راه‌های کاهش وابستگی اقتصادی آنها به چین را بررسی می‌کند. بزرگ‌ترین نقطه ضعف تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه، ظرفیت انرژی این کشور است که با توجه به اتکای اروپا به نفت و گاز روسیه ضروری تلقی می شود. در این شرایط ایالات متحده به دنبال تلاشی هماهنگ برای توسعه منابع جایگزین مواد مانند مواد معدنی خاکی کمیاب، که جهان برای تامین آنها بیشتر به چین وابسته است، خواهد بود.

نقش بازدارنده ایالات متحده

این خطر وجود دارد که یکی از ظرفیت‌های درگیری در اوکراین برای چین این باشد که ایالات متحده حاضر به مداخله نظامی به سود تایوان نباشد. بنابراین، ممکن است ایالات متحده سیاستی با وضوح راهبردی ارائه ‌کند که به صراحت نشان دهد مستقیماً به دفاع از تایوان خواهد آمد. ایالات متحده همچنین با تایوان همکاری نزدیک‌تری خواهد داشت و یک برنامه آموزشی قوی دوجانبه برای تقویت قابلیت‌های دفاع شخصی تایوان ایجاد و به تایوان کمک می‌کند تا یک استراتژی دفاعی نامتقارن ایجاد کند و تحویل سلاح به جزیره را در اولویت قرار می‌دهد.

جامعه اطلاعاتی ایالات متحده در طول جنگ اوکراین با افشای حرکات پوتین قبل از انجام آن‌ها و به اشتراک گذاشتن این اطلاعات، خود را از متحدانش متمایز کرد و باعث شد پوتین از گزینه غافلگیری استراتژیک محروم شود و به ائتلاف کمک کرد تا حول تحریم‌های قوی و حمایت نظامی متحد شود. ایالات متحده احتمالا آماده جمع‌آوری و به اشتراک‌گذاری اطلاعات پیشگیرانه در مورد برنامه‌های چین باشد تا اطمینان حاصل شود که درک درستی از شاخص‌های اولیه آماده‌سازی ارتش آزادی‌بخش خلق برای حمله به تایوان دارد و آماده به اشتراک گذاشتن این شاخص‌ها با شرکای خود برای برنامه‌ریزی یک واکنش واحد قبل از شروع جنگ باشد.

نقش تمرکززدای روسیه

با توجه به همسویی فزاینده بین روسیه و چین، ایالات متحده نمی‌تواند در نظر نگیرد که روسیه در جریان درگیری بر سر تایوان، کمک‌های قابل توجهی - از جمله تسلیحات، انرژی، غذا و اطلاعات- به چین ارائه دهد.

ایالات متحده باید فرض کند روسیه با انجام حملات سایبری یا بی‌ثبات کردن اروپا به دنبال منحرف کردن تمرکز این کشور از هرگونه مبارزه با چین است. چین و روسیه در بیانیه مشترک خود در 4 فوریه که بر یک دوستی «بدون محدودیت» تاکید داشتند، «حمایت متقابل قوی خود از حفاظت از منافع اصلی خود» را مجدداً تأیید و روسیه تائید کرد که «تایوان بخشی جدا نشدنی از چین است». چین، که در طول جنگ در اوکراین از روسیه حمایت کرده، انتظار دارد در جریان درگیری تایوان جبران شود.

جنگ در حال گسترش در اوکراین درس‌های مهمی برای چین، تایوان و ایالات متحده ارائه می‌دهد. هر کدام از طرفین ماهرانه‌تر خود را با این مسئله تطبیق دهد، معلوم خواهند کرد که آیا بازدارندگی و یا یک درگیری است که اساساً جهان را تغییر می‌دهد.