پس از جنگ جهانی دوم، قاره اروپا به شدت آسیبدیده و نیازمند بازسازی بود. در این میان، برای ایالات متحده آمریکا که به طور مستقیم در این جنگ درگیر نشده بود، فرصتی ایجاد شد تا دلار را به عنوان ارز اصلی و پشتوانهای برای طلا شناخته شود.
علی رضاپور، تحلیلگر بازارهای مالی، در گفتوگویی با اکوایران به این موضوع اشاره کرد که پس از جنگ، دلار به اروپا صادر شد و به سرعت در این قاره در گردش قرار گرفت.
این روند باعث شکلگیری بازاری جدید به نام بازار یورو-دلار شد؛ به عبارت دیگر، هر سپردهای که خارج از آمریکا ایجاد میشد، به نوعی سپرده دلاری محسوب میشد و وامها نیز بر اساس دلار اعطا میشدند.
او افزود که این گسترش بازار یورو-دلار تحت تأثیر قوانینی بود که در داخل ایالات متحده تصویب میشد. در نتیجه، افرادی که به دلار نیاز داشتند، دیگر تمایلی به سرمایهگذاری در آمریکا نداشتند و به بانکهای خارجی روی آوردند.
