بهروز هادی زنوز

بهروز هادی زنوز، اقتصاددان، شهریور ۱۳۲۴ در روستای شمشک در لواسانات استان تهران به دنیا آمد. تا پیش از نوجوانی مناطق معدنی استان مازندران درس خواند و در یازده‌سالگی به همراه خانواده به شهر تهران مهاجرت کرد و تا زمان بازنشستگی در تهران اقامت داشته است.

زنوز تحصیلات خود را به ترتیب در دانشگاه‌های تهران و ابوریحان بیرونی گذراند، برای چهار سال همکار ایرانی در سازمان ملل بود و برای یک سال به عنوان کارشناس سازمان ملل در کشور موریس به کار اشتغال داشت. او از سال ۱۳۵۶ به دانشگاه منتقل شد و بخش عمده کار دانشگاهی خود را در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گذرانید. زنوز در سال ۱۳۸۷ با مرتبه علمی دانشیاری از همان دانشگاه به درجه بازنشستگی نایل شد.

زنوز در دوره کاری خود دروس اقتصاد کلان و اقتصاد شهری و منطقه‌ای را برای دوره کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تدریس نمود و دروس اقتصاد صنعتی، ارزیابی اقتصادی طرح‌ها و اقتصاد ایران را در دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد تدریس کرد. وی همچنین نقش بسزایی در تهیه و تدوین روش‌های استخراج جداول داده-ستانده محلی و منطقه‌ای در مطالعات اقتصاد ایران داشته است.

دکتر زنوز شاگردان بسیاری را در دانشکده اقتصاد علامه تربیت کرد که بسیاری از آنها در هم در بخش خصوصی و هم در بخش دولتی مسئولیت‌ها و مناصب مرتبط با اقتصاد خدمت کرده‌اند‌.

یکی از مهمترین سوابق دکتر بهروز هادی زنوز به پژوهش‌های او در مورد مطالعات شهری از دهه ۶۰ برمی‌گردد؛ جایی که وی مجموعه گزارش‌ها و مشاوره‌های ذی‌قیمتی درباره نحوه درآمدسازی پایدار شهرداری از خود به جای گذاشته است.

انتخاب و ترجمه آثار مهم اقتصادی، مانند اقتصاد سیاسی مقایسه‌ای کلارک و سایر آثار مکتوبش، نشان‌‌دهنده مشی و نگاه وی مبتنی بر پرهیز از آرمانگرایی و ایدئولوژی‌زدگی و پیگیری مشی علمی را فارغ از جناح‌بندی‌های متعصبانه و صلب‌مآبانه در اقتصاد بوده است.

به عنوان مثال دکتر بهروز هادی زنوز در سیره علمی خود ضمن عدم تعلق به جریان‌های اجماع واشنگتن، به دقت بین سیاست‌های اقتصادی و علم اقتصاد مرز گذاشته و هر نوع تجدید نظر درست یا غلط در سیاستگذاری‌های اشتباه گذشته را به حساب مکتبی بودن تصمیم‌های سیاستگذاران منسوب به بازار آزاد یا علم اقتصاد جریان اصلی نمی‌گذارد. به گفته بسیاری از همکاران و پیشکسوتان اقتصاد، یکی از نقاط قوت دکتر زنوز، توانایی همکاری با انواع گرایش‌های فکری و عقیدتی بوده است.