به گزارش اکوایران؛ بودجه اختصاص داده شده به پروژه های عمرانی با محدودیت منابع مواجه است لذا باید تدابیری اندیشیده شود تا در انتخاب و تخصیص بودجه، به پروژه های الویت دار توجه ویژه شود. 

در سال جاری از 2800 هزار میلیارد تومان بودجه عمومی شامل بودجه عمرانی و جاری دولت حدود 400 هزار میلیارد تومان یعنی حدود 14.2 درصد منابع برای پروژه‌های عمرانی در سال جاری اختصاص یافته است.

کدام پروژه ها در اولویت قرار گرفتند؟

بر اساس اعلام سازمان برنامه و بودجه در حال حاضر 50 هزار طرح عمرانی نیمه تمام در کشور وجود دارد که 38 هزار طرح استانی و منطقه‌ای و 12 هزار طرح ملی هستند. پیشتر اولویت بودجه به طرحهای با پیشرفت 40 درصد به بالا بود،‌ اما درحال حاضر این نصاب به 70 تا 80 درصد افزایش یافته یعنی منابع محدود به طرحهایی اختصاص می‌یابد که 70 تا 80 درصد پیشرفت داشته باشد. 

برخی از این طرحها در ایام انتخابات با هدف جمع آوری رای مردم از سوی نمایندگان یا داوطلبان نمایندگی با کمک مدیران محلی شرع شده‌اند که ممکن است اولویت محلی داشته باشد، ولی اولویت ملی ندارند. برخی پروژه‌ها مانند تکمیل کریدور شما جنوب در اولویت قرار دارند و باید حتما به بهره‌برداری برسند، چون با خدماتی که به سایر بخشها مانند حمل و نقل و ترانزیت ارائه می‌کنند،‌ مانند لوکوموتیوی قطار رشد اقتصاد را به حرکت در می‌آورند.

 کمیسیون ماده 23 سازمان برنامه و بودجه

 کمیسیون ماده 23 در سازمان برنامه و بودجه به این منظور تشکیل شده تا هیچ طرح عمرانی جدید تعریف نشود، مگر این که در این کمیسیون به تصویب برسد. اما در برخی موارد نمایندگان برای دور زدن این کمیسیون قبل از مطرح شدن در کمیسیون،‌طرح مورد نظر خود را در جداول و پیوستهای بودجه می‌گنجانند و به اصطلاح پروژه تراشی و هزینه تراشی از جیب دولت می‌کنند.

به گفته مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود در مجلس،‌ در ایجاد پروژه عمرانی نیمه تمام، مشکل از اینجا حاصل می‌شود که طرح آمایش سرزمین نداریم که یک مطالعه جامع در کشور از فرصتها و استعداد هر منطقه انجام شود و بر اساس استراتژی توسعه کشور مزیت و اولویت توسعه هر منطقه مشخص و برای هر منطقه مثلا 5 پروژه اصلی تعریف شود.

وی همچنین معتقد است،‌ در شرایطی که کل بودجه کشور از منابع عمومی بودجه دولت حدود 14.5 درصد است،‌ نباید در پرداختن منابع به طرحهای عمرانی خست به خرج بدهیم،‌چون اجرای طرح عمرانی مانند ساخت راه آهن یا آزادراه زمینه رشد اقتصاد در آن منطقه را فراهم می‌کند و مانند موتور محرکه سایر بخشها عمل می کند و به طور کلی باعث ایجاد اشتغال در کشور می‌شود و هم خدماتی از محل طرح به مردم ارائه می‌شود.