به گزارش اکو ایران، رفتارسنجی ایرانیان در سال 99 نشان می دهد 24.6 درصد افراد احساس رضایت مندی کمتری نسبت به زندگی خانوادگی داشته اند. تعمیم این بررسی در رفتارهای دیگر ارزیابی جالبی را درمورد رفتارهای اجتماعی نشان می دهد.

به طور کلی مرکز آمار ایران در گزارشی از وضعیت این شاخص در افراد جامعه در سال 99 با درنظرگرفتن جامعه آماری بزرگ چند رابطه مهم را ارائه داده است.  این رفتارسنجی 4 بخش متفاوت داشته است:

رفتار نخست: روند میزان احساس شادی در زندگی

طبق آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار مشاهده می شود براساس نظرسنجی انجام شده در ایران 4.6 درصد از افراد اصلا احساس رضایتی از زندگی خانوادگی خود نداشته و مجموعا 24.6 درصد از کل افراد رضایتشان از این امر در کمتر از متوسط قرار داشته است. دراین میان 38.2 درصد از افراد احساس شادی متوسطی از زندگی خانوادگی خود دارند و تنها 3.1 درصد کاملا راضی بوده اند.

رفتارسنجی

رفتار دوم: میزان اعتماد به همسایگان

در میان شاخص‌های آماری بررسی شده در کشور یک نکته مهم به چشم می‌خورد. مثبت ترین میزان بررسی‌های آماری در این بخش وجود داشته که به عبارت دیگر 51.4 درصد مردم اعتمادشان به همسایه ها بیش تر از متوسط بوده است.

درمقابل تنها 16.7 درصد اعتمادشان نسبت به همسایه ها کمتر از متوسط بوده که کمترین میزان نارضایتی در میان این دسته از رفتار سنجی های آماری سال 99 است.

رفتارسنجی

رفتار سوم: روند احتمال کمک از طرف خانواده درصورت نیاز

در سومین ارزیابی آماری این مرکز بررسی می شود در کشور در صورتی که شخصی در شرایط بحرانی قرار بگیرد چقدر می تواند روی خانواده  خود حساب کند؟

طبق این برآورد محاسبه می شود 18.8 درصد اصلا نمی‌توانند در مواقع مورد نیاز انتظار کمک از خانواده خود داشته باشند.

این مجموع برای 41.8 درصد جامعه کمتر از حد متوسط ارزیابی می شود. در این میان بیشترین میزان عدم رضایت به این رفتار تعلق داشته که می تواند ناشی از حس عدم امنیت و یکپارچگی وضعیت بد مالی در مواقع بحرانی در خانواده ها باشد.

رفتارسنجی

رفتار چهارم: روند کمک داوطلبانه به افراد دیگر

در مقابل رفتار سوم برآورد شده چند درصد از افراد جامعه داوطلبانه در مساعدت افراد نیازمند مشارکت می کنند. مطابق این بررسی محاسبه می شود 23.6 درصد از افراد اصلا در طول یک سال در هیچ کمک داوطلبانه ای مشارکت نداشته اند. این سطح از عدم تمایل می تواند مانند رفتار پیشین برگرفته از وضعیت ناهموار اقتصادی و تمکن مالی افراد باشد.

در نهایت طبق بررسی ها تقریبا 65 درصد افراد در بازه یک ساله کمتر از چهار بار اقدام به کمک داوطلبانه می کنند.

رفتارسنجی