در اقتصاد جهانی، بازارها فقط محل معامله نیستند؛ آنها قاضی بیرونی دولتها هستند.
هر زمان سیاستی پرریسک اعلام شود، بازار فوراً واکنش نشان میدهد و نتیجه معمولاً جهش بازده اوراق، سقوط ارز و حرکت سرمایهها به سمت طلاست.
از یونانِ گرفتار کسری بودجه و ترکیهی مداخلهمحور گرفته تا بریتانیا با ماجرای «مینیباجت» لیز تراس و حتی آمریکا در دوره ترامپ، همه یک پیام روشن دارند: بیاعتمادی بازار هزینهای سنگین دارد.
امروز نیز با سیاستهای انبساطی ۲۰۲۵ در اقتصادهای بزرگ، نگرانی درباره افزایش بدهی دولتها دوباره بالا رفته است.
این بیاعتمادی میتواند فشار بر اوراق دولتی را بیشتر کند و طلا را در مسیر صعودی نگه دارد؛ مسیری که برخی کارشناسان آن را تا محدوده ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار هم محتمل میدانند.
