در موسم انتخابات، وعدههای رنگارنگ سیاستمداران به گوش میرسد. از خدمات و درآمد بیشتر برای مردم گرفته تا کنترل تورم که دغدغه اصلی بسیاری از خانوادههاست. اما تجربه نشان داده که دو وعده اول گاه به حقیقت میپیوندند، اما وعده سوم، یعنی مهار تورم، غالباً به سرانجام نمیرسد.
نتایج یک نظرسنجی ملی نشان میدهد که بخش زیادی از مردم هنوز درکی از علت بیماری مزمن اقتصاد ایران یعنی تورم ندارند.
در حالی که قیمت خودروهای ایرانی برای بسیاری از مردم در داخل کشور بالا و غیرقابل دسترس است، قیمت تمام شده این خودروها در مقایسه با قیمتهای جهانی بسیار ناچیز است.
فرض کنید خانوادهای پنج نفره با یک درآمد ثابت زندگی میکنند. در شرایط عادی، این درآمد برای تامین غذای کافی برای همه اعضای خانواده کفایت میکند. اما ناگهان، صاحبخانه تصمیم میگیرد ۱۰۰ نفر مهمان ناخوانده را سر سفره خانواده بنشاند. این اقدام نه تنها سفره را برای اعضای خانواده تنگتر میکند، بلکه نارضایتی و مطالبات ۱۰۰ نفر مهمان را نیز به همراه خواهد داشت.
بازار خودرو در هفتهای که گذشت شاهد تحولات متعددی بود که چشمانداز سرمایهگذاری در این حوزه را تحت تاثیر قرار داده است. از یک سو، با ورود مدلهای ۲۰۲۳ و کاهش نرخ ارز، قیمت خودروهای وارداتی قبل از سال ۲۰۱۸ با افت مجدد روبرو و رکود شدیدی بر بازار حاکم شد. کمبود نقدینگی در دست مردم، یکی دیگر از عواملی است که به این رکود دامن زده.
به وعدههای انتخاباتی سیاستمداران فکر کنید. کدام یک از آنها بدون بار مالی است؟ مشکل اما فقط در این نیست. چالش اصلی اینجاست که دولت در حال حاضر با کسری بودجه مواجه است و هزینههایش به شدت از درآمدش بالاتر است. حالا فرض کنید که برای جلب نظر مردم، قرار است این کسری بودجه بیشتر هم شود!
روند کاهشی بازار امروز هم ادامه یافت و دلار به کانال ۵۸ وارد شد.
هر شخص حقیقی یا حقوقی در چارچوب بودجهای مشخص عمل میکند و هزینههای تصمیمات خود را میپردازد. فرهاد نیلی معتقد است که درک این محدودیت، اولین درس اقتصادی برای هر فرد یا بنگاه است.
بودجه، اولین مولفهای است که در اجرای هر سیاستی باید در نظر گرفته شود.
این هفته هم بازار خودرو یک خبر تکراری داشت، رکود.
