پوشاک نمادی از جایگاه طبقاتی، سطح درآمدی و وضعیت اجتماعی افراد در جامعه می تواند باشد. آنطور که فردین یزدانی پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان می گوید اقتصاد ایران یک دهه دچار کاهش رشد اقتصادی بوده و با یک رشد لجام گیسخته فقر روبه رو شده که این وضعیت روی مصرف پوشاک که یکی از اقلام ضروری زندگی انسان هاست تاثیرگذار بوده.

به گفته مشاور آکادمی سامان، بررسی های انجام شده توسط پژوهشگران این آکادمی نشان می دهد که شرایط حاکم بر اقتصاد کشور به چند پارگی اساسی و بسیار بزرگی در بازار پوشاک منجر شده که سطح درآمدی افراد، تعیین کننده میزان تقاضا برای این کالاست. این سطح درآمدی و انشقاقی که در سطح درآمدی ایجاد شده باعث شکل گیری چند نوع بازار متفاوت پوشاک شده است. 

بررسی های آکادمی سامان گویای این است که در سال 1401 متوسط هزینه پوشاک هر خانوار 7 میلیون و 700 هزار تومان بوده البته سهم قابل توجهی از این رقم در دست طبقه پردآمد شهری است. 

فردین یزدانی در این خصوص توضیح می دهد که اگر گروه های درآمدی کشور به سه گروه 40 درصد کم درآمد، 40 درصد میان درآمد و 20 درصد پردرآمد تقسیم شود، مشاهده می شود که دو دهک یعنی 20 درصد پردرآمد جامعه در سال 1401 به طور متوسط رقمی معادل 40 میلیون تومان صرف خرید پوشاک کرده است. از سوی دیگر این رقم برای گروه های میان درامد یک میلیون و 300 هزار تومان و گروه های کم درآمد تنها 330 هزار تومان است. تفاوت و انشقاق به حدی زیاد است که شکل گیری بازار متمایز اجتناب ناپذیر خواهد بود. 

از سوی دیگر به گفته پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان 53 درصد اندازه بازار پوشاک در سال 1402 در دست گروه های پردآمد جامعه بوده و گروه های کم درآمد تنها سهمی 17 درصدی از بازار 170 هزار میلیاردی پوشاک داشته اند. 

آکادمی بانک سامان به منظور به دست آمدن نمایی از شرایط و حال و روز بخش خرد اقتصاد کشور که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد اقدام به بررسی کسب و کار صنوف مختلف در سطح شهر تهران کرده. نمونه‌ها در این پیمایش‌ها از صنوف مختلف به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند و البته محدوده شعب بانک سامان در انتخاب  نمونه‌ها مدنظر قرار داشته است.

قسمت هشتم برنامه «دیده‌بان» را از دست ندهید.