«نفتمحوری» و وابستگی دولت به درآمدهای نفتی همیشه به عنوان یکی از اساسیترین ایرادات برنامههای توسعهای سالهای گذشته عنوان شده است.
محمدرضا کثیری، مدیرعامل سولوشن انرژی به بررسی تفاوتهای برنامه هفتم توسعه با برنامههای پیشین میپردازد.
او معتقد است اگرچه برنامه هفتم توسعه به سمت ابزارهای تنظیمگیری حرکت کرده و از تعیین اهداف و ارقام مشخصشده که در برنامه ششم پررنگتر بود، فاصله گرفته است، اما همچنان در موضوع انضباط بخشیدن و تعیین چارچوبهای مشخص برای منابع و مصارف بودجه ضعیف عمل کرده است.
