به گزارش اکوایران، تعداد بسیاری از کشتی‌­های باری در طول دو هفته گذشته برای پرهیز از درگیری‌­ها در دریای سرخ مسیرهای جایگزین را انتخاب کرده‌­اند و این مساله سبب شده حمل گندم از طریق کانال سوئز حدود 40 درصد نسبت به سال قبل کاهش یابد و به 0.5 میلیون تن برسد.

براساس برآورد سازمان تجارت جهانی، 76 میلیون تن از گندم، دانه­‌های روغنی و فرآورده‌های دانه‌های­ روغنی سالانه از اتحادیه اروپا، فدراسیون روسیه و اوکراین به آسیا و آفریقای شرقی حمل می‌­شود، که 17 درصد از تجارت جهانی این کالاهای پایه را تشکیل می‌­دهد.

در دسامبر 2023، حدود 8 درصد از گندم حمل شده از اروپا، فدراسیون روسیه و اوکراین به کشورهای آسیایی و آفریقای شرقی از راه‌­های به جز کانال سوئز منتقل شده است. این درحالی است که قبل از ماه دسامبر این نسبت 3 درصد بوده است. در طول نیمه اول ماه ژانویه، تخمین زده می‌شود 42 درصد از کشتی‌ها مسیرهای جایگزین را انتخاب کرده باشند.

بررسی‌های سازمان تجارت جهانی همچنین نشان می‌دهد که در مجموع 330 هزار تن گندم از ابتدای ماه دسامبر تا نیمه ژانویه از اتحادیه اروپا از طریق مسیرهای جایگزین کانال سوئز حمل شده است، درحالی که این مقدار در سال گذشته 50 هزار تن بوده است.

190 هزار تن گندم نیز از فدراسیون روسیه از طریق راه‌­های جایگزین کانال سوئز صادر شده است، درحالی که در مدت مشابه سال گذشته این میزان صفر بوده است. با اینحال، کل گندم حمل شده از اوکراین به کشورهای آسیایی و آفریقای شرقی همچنان برای عبور کانال سوئز را انتخاب کرده‌اند.

داده‌­ها همچنین نشان دهنده کاهش واردات گندم از طریق حمل دریایی در ماه‌­های اخیر است.

براساس گزارشی از وبسایت world grain، بسیاری از شرکت‌­های کشتیرانی بزرگ جهان از جمله مرسک، هاپاگ لوید و کشتیرانی مدیترانه، عبور کشتی‌­های خود از کانال سوئز را به حالت تعلیق درآورده‌اند. برخی کشتی‌­ها مسیر خود از اروپا و ایالات متحده را از طریق دماغه امید نیک انجام می‌دهند که مدت سفر را هفته‌ها اضافه می‌کند و هزینه‌ها را نیز افزایش می‌دهد.

حمل غلات در جهان در نقاط دیگر نیز با چالش‌­هایی روبرو شده است. به علت پایین آمدن سطح آب کانال پاناما که به دنبال خشکسالی ایجاد شده است، غلات کمتری از طریق این کانال حمل می‌شود، چراکه کشتی‌­های بزرگ نمی‌توانند از آن عبور کنند. حدود دوسال جنگ روسیه در اوکراین نیز صادرات غلات این کشور را کاهش داده است.

این اختلال­‌ها یادآوری می‌کند که زنجیره تامین مواد غذایی تا چه اندازه می‌تواند شکننده باشد. اگر اختلال­‌ها بدتر شود، می‌تواند کاهش در هزینه کالاهای اساسی را که مختل کند.