تغییر مجدد معادلات جنگ اوکراین/ ترامپ تنها شانس نجات پوتین است؟

به گزارش اکوایران، خبر هفته گذشته بدون شک در کیف با شادی و در کرملین با اندوه مورد استقبال قرار گرفت. کنگره ایالات متحده سرانجام طلسم شش ماهه خود را شکست و بسته جدید کمک نظامی به اوکراین (و همچنین برای اسرائیل و تایوان) را تصویب کرد. و این پیشرفت تنها چند روز پس از آن اتفاق افتاد که رهبران اتحادیه اروپا نیز متعهد شدند که علاوه بر بسته‌های کمکی بزرگی که اخیراً تأیید کردند، حمایت بیشتری ارائه کنند. این که این حمایت چگونه باشد هنوز مشخص نیست، اما آلمان پیشتر متعهد به ارسال یک سیستم دفاع هوایی پاتریوت دیگر شده است - یکی از فناوری‌های کلیدی که مانع از مزیت قاطع روسیه می‌شود- و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا را برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین تحت فشار قرار داده است.

به نوشته پراجکت‌سیندیکیت، چنین حمایتی به شدت مورد نیاز است. اوکراین چند ماه سخت را تحمل کرده است. پس از آنکه حمله متقابل آن در سال گذشته تقریباً هیچ نتیجه‌ای نداشت، شکست آمریکا در توافق بر سر بسته کمکی، ضربه شدیدی به روحیه اوکراینی‌ها وارد کرد.

با بدتر شدن اوضاع برای اوکراین، کرملین توانست ادعای پیروزی تبلیغاتی کند. اگرچه بسیاری از روس‌ها خواهان پایان دادن به جنگ هستند، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین توانست به آن‌ها اطمینان دهد که اراده غرب در حال فروپاشی است. نه تنها کارخانجات مهمات روسیه در حال تولید انبوه هستند، بلکه دونالد ترامپ شانس خوبی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت به کاخ سفید در اوایل سال آینده دارد. به نظر می‌رسید که پیروزی روسیه در دسترس باشد.

اما نباید فراموش کنیم که پوتین از زمان آغاز جنگ خود در فوریه 2022، مجبور شد تا حد قابل توجهی از اهداف خود عقب نشینی کند. او در ابتدا گفت که دولت ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین ظرف چند روز حذف خواهد شد و تمام قلمرو موسوم به اوکراین، به روسیه بازگردانده خواهد شد. قرار بود ارتش روسیه وارد کیف شود و در آنجا به عنوان نیروی آزادیبخش از آن‌ها استقبال شود.

این یک اشتباه استراتژیک بود که در تاریخ نمونه‌های کمی دارد. حمله روسیه کمی بعد متوقف شد و نیروهای روسی مجبور به عقب نشینی کامل از مناطق کلیدی مانند اطراف کیف شدند. در ماه‌های بعد، آن‌ها از خرسون و منطقه خارکف نیز بیرون رانده شدند.

عزم راسخ اوکراین تنها چیزی نبود که کرملین دست کم گرفت. آن‌ها ظاهراً همچنین نتوانستند پیش بینی کنند که ائتلاف گسترده‌ای از کشورهای غربی با کمک‌های مالی و نظامی جامع پاسخ می‌دهند. تا سال 2023، نیروهای روسی در موضع دفاعی قرار گرفتند و انتظارات فزاینده‌ای وجود داشت که اوکراینی‌ها - مجهز به تجهیزات غربی - مهاجمان را به طور کامل دفع کنند.

وقتی این اتفاق نیفتاد، درگیری به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد. با کاهش اراده غرب، پوتین اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد و به این نتیجه رسید که زمان به نفع اوست. در حالی که او بدون شک برای عملیات تهاجمی جدید آماده شده است، من گمان می‌کنم که او بیشتر از اینکه روی نیروهای خود حساب کند، روی کمک ترامپ حساب کرده است.

اما اکنون محاسبات بار دیگر تغییر کرده است. جمهوری‌خواهان کنگره، همراه با دموکرات‌ها، با سرپیچی از انزواطلب‌های ترامپیست و مماشات کنندگان با پوتین، حمایتی را تأیید کردند که اوکراینی‌ها به شدت منتظر آن بودند. اگرچه مدتی طول می‌کشد تا محموله‌های جدید مهمات و تجهیزات به خطوط مقدم برسند - جایی که نیروهای روسی در حال پیشروی تدریجی بوده‌اند- تأثیر سیاسی و روانی فوری آن قابل توجه است. شانس اوکراین برای حفظ خطوط خود و بقا پس از حمله جدید روسیه در سال جاری به طرز چشمگیری بهبود یافته است.

ناگهان، دیگر چندان مشخص نیست که زمان با پوتین است یا خیر. اگر این جنگ تاکنون چیزی به ما آموخته باشد، این است که دفاع آسانتر از حمله است. در میان مدت تا بلندمدت، تولید گلوله‌های توپخانه در اروپا و ایالات متحده به احتمال زیاد به تولیدات روسیه خواهد رسید، اگر نگوییم از آن پیشی می‌گیرد. علاوه بر این، توسعه مداوم قابلیت‌های حمله دوربرد اوکراین نتایج قابل توجهی را به همراه خواهد داشت. و بسیج اخیر پرسنل توسط اوکراین برخی از نیروهای رزمی خط مقدم و نیروهای ذخیره آن را دوباره احیا خواهد کرد. به طور خلاصه، امید پوتین برای رژه پیروزی در سال جاری از بین خواهد رفت. تلاش جنگی او سیر نزولی خود را از سر خواهد گرفت.

اما یک امید باقی خواهد ماند. کرملین ناامیدانه منتظر نجات دهنده خود از مار-آ-لاگو خواهد بود - که یکی از جمهوری‌خواهان او را «عیسی نارنجی» نامیده است. اینکه آیا بازگشت ترامپ به دفتر بیضی شکل، واقعاً به مصیبت‌هایی که پوتین برای خود ایجاد کرد پایان می‌دهد یا نه، داستان دیگری است. در حال حاضر، روسیه بار دیگر به سمت شکست در اوکراین پیش می‌رود.