به گزارش اکوایران، با بالا گرفتن تنشها در منطقه کارائیب پیشبینی میشود که در صورت شدت گرفتن اقدامات ایالات متحده علیه ونزوئلا، جریان نفت کاراکاس دچار اختلال شود. در این صورت، ذخیره نفت خام این کشور آمریکای لاتین در نفتکشهای حاضر در دریا به عنوان حفاظی برای پالایشگاههای چینی عمل خواهند کرد زیرا چین بزرگترین خریدار نفت ونزوئلا به حساب میآید.
انباشت نفت ونزوئلا در آبهای آسیایی
به نوشته بلومبرگ، دادههای جمعآوریشده توسط شرکت کپلر نشان میدهد حجم نفت ذخیرهشده ونزوئلا در نفتکشهای حاضر در دریا به بیش از 20 میلیون بشکه رسیده که نسبت به اوایل ماه جاری میلادی که در حدود 18 میلیون بشکه بود، با افزایش همراه شده است. از آنجایی که بسیاری از این نفتکشها در آبهای آسیا هستند، دسترسی پالایشگاههای چین به آنها آسانتر است.
توقیف اخیر یک ابرنفتکش در سواحل ونزوئلا توسط نیروهای آمریکایی، پرسشهایی را در مورد چشمانداز صادرات این کشور مطرح کرده است، اگرچه بارگیری از طریق استفاده از کشتیهای به اصطلاح ناوگان سایه ادامه یافته است. به طور رسمی، چین از ماه مارس به واردات نفت خام ونزوئلا اقدام نکرده است، اما دادههای مربوط به رصد کشتیها نشان میدهد که صادرات نفت کاراکاس به چین در سال جاری میلادی در سطح مطلوبی باقی مانده است.
جذابیت نفت خام ونزوئلا برای چینیها
پالایشگاههای مستقل چینی موسوم به تیپاتها، خریداران اصلی نفت مری (Merey) ونزوئلا هستند؛ نوعی نفت خام سنگین که معمولا برای تهیه قیر جهت آسفالت جادهها استفاده میشود. نفت مری با تخفیف قابل توجهی ارائه میشود و همین امر، آن را برای پالایشگاههایی که حاشیه سود بسیار پایینی دارند، جذاب کرده است.
کاهش رشد اقتصادی چین که شامل رکود طولانیمدت بخش مسکن میشود، به عنوان یک ضربهگیر عمل کرده است. معاملات آتی بتومین (قیر طبیعی) در شانگهای در پایینترین سطح خود در چهار سال اخیر قرار دارد که نشان میدهد تقاضای فیزیکی در سطح ضعیفی باقی مانده است.
مویو شو، تحلیلگر ارشد نفت خام در کپلر، گفت: «اگر ایالات متحده پس از توقیف نفتکش در هفته گذشته، شبکه صادرات نفت ونزوئلا را تحت فشار قرار دهد، بعید است چین تا فوریه یا حتی مارس با کمبود عرضه مواجه شود. با این حال، جایگزینی کامل محمولههای ونزوئلا برای پالایشگاههای چینی دشوار خواهد بود.»
جایگزینهایی وجود دارد، اما با هزینه بالاتر. طبق اعلام کپلر، نفت کانادا موسوم به Access Western Blend جایگزین مناسبی است، اما حداقل 10 دلار در هر بشکه گرانتر است. گریدهای نفتی ایران کمی ارزانتر از گزینه آمریکای شمالی هستند، اما نه به اندازه نرخ ارزان نفت مری.
به گفته معاملهگران آشنا با این موضوع، نفت مری پس از توقیف نفتکش با 12 دلار در هر بشکه تخفیف نسبت به نفت برنت ICE به خریداران چینی پیشنهاد شد. پیش از توقیف، معاملاتی با تخفیف 15 دلاری انجام شده بود و کاهش اندک این اختلاف، نگرانی کمی را از سوی بازار در این مرحله نشان میدهد.
نفت ونزوئلا از مسیری غیرمتعارف به مصرفکنندگان نهایی در چین میرسد. حملونقل معمولا بیش از دو ماه طول میکشد و شامل انتقالهای متعدد کشتی به کشتی برای پنهان کردن مبدأ محموله است. طبق دادههای ردیابی کشتی که توسط بلومبرگ جمعآوری شده است، نزدیک به نیمی از نفتکشهایی که حامل نفت مری هستند، در آبهای چین و آسیای جنوب شرقی پهلو گرفتهاند.
مادورو، تنها در برابر واشنگتن
در این شرایط، به نظر میرسد نیکولاس مادورو، رئیسجمهوری ونزوئلا، با تضعیف حمایت دو متحد کلیدی خود، یعنی چین و روسیه آن هم در برههای حساس، به طور فزایندهای منزوی شده است. سالها، هر دو کشور از دولت ونزوئلا حمایت سیاسی، مالی و نظامی میکردند؛ رابطهای که ریشه در دوران هوگو چاوز دارد. با این حال، امروزه این حمایت عمدتا نمادین شده و عمدتا شامل بیانیهها میشود تا کمکهای ملموس.
به نوشته بیبیسی، این تغییر در حالی رخ میدهد که ایالات متحده حضور نظامی خود را در منطقه کارائیب به طور قابل توجهی افزایش داده، تجهیزات دریایی و هوایی مستقر کرده، یک نفتکش ونزوئلایی را توقیف کرده و حملاتی را علیه قاچاق مواد مخدر انجام داده است. در حالیکه واشنگتن اصرار دارد که این اقدامات مرتبط با اجرای قانون هستند، بسیاری از تحلیلگران و خود مادورو معتقدند که این اقدامات با هدف تغییر رژیم انجام میشوند.
کارشناسان معتقدند که ونزوئلا از فهرست اولویتهای پکن و مسکو خارج شده است. ولادیمر پوتین، رئیسجمهور روسیه به شدت درگیر جنگ در اوکراین است و با تحریمهای شدید و محدودیتهای منابع مواجه است که توانایی آن را برای حمایت از متحدان دور محدود میکند. در همین حال، چین بر مدیریت روابط پیچیده خود با ایالات متحده در دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ و جلوگیری از تعرفههای بیشتر یا پیامدهای دیپلماتیک متمرکز شده است.
کمکهایی که تنها به بیانیه ختم میشوند
اگرچه طبق گزارشها، مادورو از هر دو کشور درخواست کمک نظامی کرده است، اما هیچکدام حمایت مادی ارائه نکردهاند. روسیه بیانیههای دیپلماتیک صادر کرده و همبستگی سیاسی را مجددا تأیید کرده، اما از اقدام عملی خودداری کرده است. چین دخالت خارجی را محکوم کرده و در عین حال با احتیاط از دخالت عمیقتر اجتناب کرده و نگران به خطر انداختن بهبودهای اخیر در روابط ایالات متحده و چین است.
فروپاشی اقتصادی ونزوئلا و بخش نفت رو به زوال، اشتیاق چین را بیشتر کاهش داده است. پکن تا حد زیادی وامهای جدید را متوقف کرده و اکنون بازپرداخت وامهای گذشته را در اولویت قرار داده است، در حالیکه همچنان برای همکاری با هر دولت آیندهای که جایگزین مادورو شود، آماده است. تحلیلگران نتیجه میگیرند که مادورو اکنون فاقد حمایت داخلی و متحدان خارجی قابل اعتماد است و با تشدید فشار ایالات متحده، او به طور فزایندهای در معرض خطر قرار میگیرد.
