مشاور مدیریت و فعال اقتصادی
دلار ۱۰۰ هزار تومانی نه یک عدد، بلکه نمادی از عملکرد نادرست سیاستگذاران اقتصادی کشور است. این بحران نهتنها تأثیرات اقتصادی عمیقی دارد، بلکه شکاف اجتماعی را افزایش داده و امید به آینده را در میان مردم کاهش میدهد
یکی از انتقادات اساسی به تعیین حداقل دستمزد، تاخیر زیاد در نهاییسازی رقم آن است. هر سال، این جلسات تا اواخر اسفند ادامه پیدا میکند و در برخی موارد حتی تصمیمگیری نهایی به سال جدید موکول میشود. در این میان، کارگران که زندگیشان به این تصمیم وابسته است، در بلاتکلیفی مطلق قرار میگیرند و امکان برنامهریزی مالی برای سال آینده را از دست میدهند.
در طول دهههای گذشته، هرگاه نام ایران و آمریکا در کنار هم قرار گرفته، دو تصویر ذهنی شکل گرفته است: یکی مذاکره و دیگری تحریم. از نخستین روزهای پس از انقلاب، این دو مسیر، آینده اقتصادی کشور را بهطور مستقیم تحت تأثیر قرار دادهاند
در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهایی مانند تحریم، رکود و بهرهوری پایین دستوپنجه نرم میکند، تعطیلات نامنظم و بدون برنامهریزی دقیق، به یکی از عوامل تشدیدکننده این مشکلات تبدیل شده است. از تعطیلات ناشی از آلودگی هوا تا کمبود انرژی و تغییرات ناگهانی تقویم قمری، این بیثباتی نهتنها بهرهوری را کاهش داده، بلکه برنامهریزی اقتصادی را نیز دشوار کرده است. حالا با اضافه شدن تعطیلی پنجشنبهها، این سؤال مطرح میشود که آیا ایران با سطح فعلی بهرهوری، ظرفیت تعطیلات بیشتر را دارد؟
استیضاح عبدالناصر همتی، وزیر امور اقتصادی و دارایی، در حالی که بحرانهای اقتصادی ایران به اوج خود رسیده بود، نشاندهنده الگوی تکراری در سیاست ایران است: به جای پرداختن به مشکلات ساختاری، سیاستمداران به دنبال مقصر میگردند. این اقدام، اگرچه ممکن است در کوتاهمدت احساس پاسخگویی ایجاد کند، اما بدون اصلاحات بنیادین در سیاستهای کلان اقتصادی، بحرانهایی مانند تورم سرسامآور، نقدینگی بیسابقه و بیثباتی ارزی همچنان پابرجا خواهند ماند. استیضاح همتی نه تنها راهحلی برای این مشکلات نیست، بلکه ممکن است با افزایش نااطمینانی و تضعیف دولت، بحران را عمیقتر کند.
سال ۱۴۰۳ برای استارتاپهای ایرانی سالی پر از چالش و تغییر بود. با کاهش سرمایهگذاریها، موج تعدیل نیرو و گسترش فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، زیستبوم استارتاپی ایران مسیر جدیدی را در پیش گرفت. در این یادداشت، چهار روند کلیدی که اکوسیستم استارتاپی ایران را در سال گذشته شکل داد، بررسی میشود: تغییر در تأمین مالی، تعدیل نیرو، افزایش ادغامها و همکاریهای استراتژیک، و تأثیر هوش مصنوعی بر کسبوکارها. این تحولات نهتنها بقای استارتاپها را تحت تأثیر قرار داد، بلکه آیندهی این زیستبوم را نیز به چالش کشید.
اجتماعات فکری در حال پوستاندازی هستند. دیگر رویدادهای بزرگ و پرزرقوبرق، مرکز ثقل تأثیرگذاری نیستند. رویدادی با حضور ۱۵۰ نفر، اما با بیش از ۵۵۰۰ ثبتنام و ۱۴ هزار بیننده آنلاین، نشان داد که آینده متعلق به اجتماعات کوچک، متمرکز و عمیقتر است. این تحول، که در ایران و جهان در حال رخ دادن است، بیانگر تغییری بنیادین در نحوه تعامل نخبگان و علاقهمندان به دانش است؛ جایی که کیفیت گفتوگوها و تأثیرگذاریهای معنادار، جایگزین کمیت و شکوه ظاهری شدهاند.
با رشد سریع خودروهای برقی در ایران، نیاز به زیرساختهای شارژ به یک ضرورت تبدیل شده است. مراکز تجاری و بینراهی میتوانند با ایجاد ایستگاههای شارژ، نه تنها به درآمد مستقیم از طریق هزینههای شارژ دست یابند، بلکه با جذب مالکان خودروهای برقی، مشتریان جدیدی را به کسبوکارهای خود جذب کنند. این فرصت، علاوه بر افزایش ترافیک مشتریان، تصویری نوآورانه و پایدار از برند ایجاد میکند و در آیندهای نزدیک به یک مزیت رقابتی تبدیل خواهد شد.
بانک مرکزی ایران در اقدامی تازه، طرح پیشفروش یک میلیون قطعه سکه را با هدف کنترل حباب قیمتی و مدیریت نقدینگی آغاز کرده است. این در حالی است که بازار سکه با نوسانات شدید مواجه بوده و اختلاف قیمت بین نرخ رسمی و بازار آزاد افزایش یافته است. اما آیا این سیاست میتواند تأثیر پایدار بر کاهش التهاب بازار داشته باشد یا صرفاً ابزاری برای تأمین نقدینگی دولت محسوب میشود؟
تحولات در کابینه اقتصادی دولت، از جمله استیضاح یا استعفای مقامات کلیدی، همواره پیامدهای گستردهای برای اقتصاد کشور داشته است. این تغییرات علاوه بر اثرگذاری مستقیم بر سیاستهای اقتصادی، پیامهای مهمی به فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران ارسال میکند.
