در چنین شرایطی دولتی‌ها تولید ۳۰ هزار مگاوات برق از تجدیدپذیرها را هدف‌گذاری کرده‌اند.

برخی کارشناسان با توجه به ناترازی‌هایی که در بخش گازی و محدودیت‌های تامین گاز برای نیروگاه‌های برق وجود دارد معتقدند که راه حل رفع ناترازی‌هایی که دولت از آن نام می‌برد انرژی‌های تجدید‌پذیر است.

اما فرقی ‌نمی‌کند نیروگاه فسیلی باشد، حرارتی یا تجدید‌پذیر، صنعت برق ایران زیر سایه قیمت‌گذاری دولتی و خرید تضمینی، دنیای جذابی برای سرمایه‌گذاران نبوده و نیست و همین دلیل باعث شده سرمایه‌گذاران انگیزه برای حضور در این صنعت نداشته باشند.

کریم کبیری رییس اسبق انرژی‌های تجدیدپذیر سندیکای صنعت برق در گفت‌وگو با اکوایران چالش‌های تولید برق از تجدیدپذیرها و عدم جذابیت سرمایه‌گذاری در این بخش را توضیح داده و به عنوان راهکار گفته برای ۳۰ هزار مگاواتی که مدنظر دولت است، حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار نیاز است که خود دولت می‌تواند از منابعی که در اختیار دارد، این نیاز را تامین کنند و نیروگاه‌ها را با استخدام پیمانکاران و با نگاه به ساخت داخل احداث کرده و پس از آن واگذار کند.

به گفته کبیری یکی از راه حل های اساسی که تمام انجمن‌های فعال این حوزه پافشاری می‌کنند که دولت از تصدی‌گری در این حوزه خارج شود و اجازه واقعی شدن قیمت برق را بدهد که در این صورت همچون تجربه سایر کشورها، تولید انرژی از تجدیدپذیرها مورد استقبال قرار خواهد گرفت.

نکته‌ مهمی که کبیری به آن اشاره می‌کند و می‌تواند تولید تجدید‌پذیرها را تحت تاثیر قرار دهد، این است که «در بحث خود تامینی‌ها دولت باید این اطمینان را بدهد که برق این افراد قطع نخواهد شد، چرا که نیروگاه‌های تجدیدپذیر وابسته به اتصال شبکه هستند و با قطع شدن برق و اتصال به شبکه، تولید نیروگاه قطع می‌شود، در این شرایط نیروگاه کار می‌کند، چرا که انرژی خورشید یا باد را دریافت می‌کند اما چون به شبکه وصل نیست خروجی برق ندارد.