به گزارش اکوایران، علی‌رغم این‌که کرملین با ناکام ماندن در تصرف کی‌یف، با تغییر تمرکز خود بر شرق اوکراین تلاش داشته جریان جنگ در اوکراین را به سوی خود متمایل سازد، با این حال به نظر می‌رسد روند جنگ در این جبهه نیز چندان مطابق میل آن ها پیش نمی‌رود. روزنامه نیویورک‌تایمز با انتشار یادداشتی با بررسی آخرین تحولات جنگ در اوکراین استدلال کرده که نیروهای روسی هم‌چنان در حال تکرار اشتباهات پیشین خود در شرق اوکراین است.

تکرار اشتباهات پیشین

بنا بر گزارش نیویورک‌تایمز، مقامات ارشد آمریکایی می‌گویند ارتش روسیه که پس از گذشت سه ماه جنگ در رسیدن به اهداف خود شکست خورده و روحیه‌اش تضعیف شده، در کارزار تصرف بخشی از شرق اوکراین مرتکب همان اشتباهاتی شده که باعث شده از تلاش خود برای تصرف کل اوکراین منصرف شود.

به گفته یک مقام پنتاگون، نیروهای روسی هم‌‌چنان در حال فرسایش‌اند و قدرت رزمی کلی ارتش در حدود 20 درصد کاهش یافته است. به گفته او، از زمان آغاز جنگ، روسیه 1000 تانک را از دست داده است.

اذعان به شکست طرح اولیه جنگ

در ماه آوریل، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، فرمانده جدیدی را به نام ژنرال الکساندر دورنیکوف منصوب کرد –انتصابی که به طور گسترده به عنوان اذعان به شکست طرح اولیه جنگ روسیه تلقی می‌شد.

به گفته مقامات آمریکایی، ژنرال دورنیکوف بلافاصله پس از ورودش، تلاش کرد تا یگان‌های هوایی و زمینی را برای حملات جدید هماهنگ کند. اما در دو هفته گذشته چنین چیزی مشاهده نشده و همین امر باعث شد تا برخی از مقامات گمانه زنی کنند که آیا او هم‌چنان مسئولیت عملیات جنگی را بر عهده خواهد داشت یا خیر.

عدم برتری هوایی در آسمان

خلبان‌های روسی نیز هم‌چنان همان رفتار ریسک‌گریز را نشان می‌دهند که در هفته‌های اولیه جنگ انجام می‌دادند: به جای پرواز در آسمان اوکراین، حملات خود را از نواحی مرز انجام و سپس به سرعت به خاک روسیه بازمی‌گردند.  به عقیده مقامات، نتیجه این کار ایم است که روسیه هنوز هیچ نوع برتری هوایی را ایجاد نکرده است.

در هم شکستن حلقه محاصره روس‌ها

ارتش روسیه در هفته‌های اخیر پیشرفت‌هایی در شرق داشته، جایی که قدرت آتش متمرکز و خطوط تدارکاتی کوتاه به نیروهای این کشور کمک کرده تا در روزهای اخیر حملات سنگینی را ترتیب دهند. پس از سه ماه خونین، روسیه سرانجام ماریوپل را در اواسط ماه می تصرف و احتمالاً موفق به ایجاد یک کریدور زمینی از شبه جزیره کریمه تحت کنترل روسیه به سمت جنوب می‌شود.

13

در روز سه‌شنبه، نیروهای روسی به سمت مرکز سیویردونتسک پیشروی کردند، شهری که از زمانی که توجه خود را به شرق معطوف کرد، به کانون مرکزی جنگ تبدیل شده است. با این حال، برخی از مناطقی که نیروهای روسی موفق به تصرف آنها شدند به سرعت توسط نیروهای اوکراینی باز پس گرفته شد.

با این که روسیه شش هفته را صرف بمباران شهر شرقی خارکیف -با 1.5 میلیون نفر جمعیت- و محاصره آن کرد، اما در 13 می، محاصره شهر دوباره شکست. لوید آستین وزیر دفاع آمریکا هفته گذشته در یک کنفرانس خبری در پنتاگون گفت: «اوکراینی‌ها ضدحمله کردند و خارکیف را پس گرفتند. ما دیدیم که آن‌ها به کندی و ناموفق در میدان جنگ پیش می‌روند».

بازگشت به وضعیت کی‌یف

ژنرال بازنشسته فیلیپ بریدلاو، فرمانده ارشد سابق ناتو در اروپا، گفت اوکراین اکنون نیروهای روسی را از خارکیف به شمال و شرق می‌راند، و در برخی موارد تمام مسیر را به نیروهای روسی می‌بندند. بنابراین اکنون اوکراینی‌ها ادعا می‌کنند که خطوط تدارکاتی روسیه را قطع و نیروهای‌شان را به عقب می‌رانند.

به گفته مقامات، قطع خطوط تدارکاتی روسیه در شرق خارکیف، نیروهای روسی را در همان وضعیت پیشروی به سمت کی‌یف در آغاز جنگ قرار خواهد داد. یگان‌های اوکراینی مسلح به موشک‌های ضدتانک جاولین، سربازان روسی را در حالی که کاروان‌های روسیه چندین مایل به کی‌یف متوقف بودند، هدف قرار می‌دادند. بدین ترتیب حمله به کی‌یف متوقف و هزاران سرباز روس کشته یا زخمی شدند. بعد از این روسیه تلاش خود را در شرق متمرکز کرد.

ژنرال مخوف

به گفته مقامات غربی، در هفته‌های اولیه جنگ، روسیه کارزار نظامی خود را، بدون این‌که فرمانده مرکزی جنگ در زمین حضور داشته باشد، از مسکو هدایت می‌کرد. در اوایل آوریل، پس از این‌که مشکلات لجستیکی و ضعف روحی نیروها مشخص شد، پوتین ژنرال دورنیکوف را مسئول جنگ کرد.

11

دوورنیکوف با رزومه‌ای دلهره‌آور پا میدان گذاشت. او کار خود را به عنوان فرمانده گروهان در سال 1982 آغاز و سپس در جنگ دوم وحشیانه روسیه در چچن شرکت کرد. سپس مسکو او را به سوریه فرستاد، جایی که نیروهای تحت امر او متهم به هدف قرار دادن غیرنظامیان بودند.

در اوکراین، او روند کارآمدتری را ایجاد کرد. خلبانان روسی شروع به هماهنگی با نیروهای روی زمین برای رسیدن به اهداف مشترک در منطقه شرقی دونباس کرده و واحدهای روسی در مورد اهداف مشترک با یکدیگر صحبت می‌کردند.

عدم تغییر در کاراکتر ارتش روسیه

به گفته فردریک دبلیو کاگان، کارشناس ارشد و مدیر پروژه تهدیدات بحرانی در موسسه امریکن اینترپرایز: «با این حال تهاجم در شرق به طور خیلی متفاوت از غرب پیش نمی‌رود، زیرا آن‌ها نتوانسته‌اند شخصیت ارتش روسیه را تغییر دهند. در ارتش روسیه نقص‌های عمیقی وجود دارد که حتی اگر تلاش می‌کردند در چند هفته گذشته نمی‌توانستند آن‌ها را ترمیم کنند. نقص‌ها عمیق و اساسی هستند».

بزرگ ترین نقص ارتش روسیه

به گفته مقامات پنتاگون در راس این نواقص، فقدان یک گروه افسران درجه دار ارتش روسیه است که قدرت تفکر و ابتکار از جانب خود داشته باشند. سربازان آمریکایی گروهبان‌ و سرجوخه دارند که وظایف و دستورالعمل‌هایی به آن‌ها داده شده و آن‌ها را رها می‌کنند تا آن وظایف را هر طور که تشخیص می دهند، انجام دهند.

اما ارتش روسیه از یک روش ایدئولوژیک به سبک شوروی پیروی می‌کند که در آن سربازان  قدرتی برای اشاره به ایرادات استراتژی‌های جاری ندارند. این در حالی است که به گفته مقامات نظامی آمریکایی، اوکراینی‌ها پس از هفت سال آموزش در کنار سربازان ایالات متحده و سایر کشورهای ناتو، از روش غربی‌ پیروی می‌کنند و به ویژه در انطباق با شرایط از خود چابکی نشان داده‌اند.

دستورالعملی فاجعه‌بار

به اعتقاد ژنرال بریدلاو، وقفه دو هفته‌ای در جنگ، پس از این‌که ارتش روسیه از نبرد برای تصرف کی‌یف دست کشید، به اندازه کافی طولانی نبود که حتی در صورت یک هدف محدودتر، وضعیت کارزار را تغییر دهد. او گفت: «تاکتیک‌های جدید ژنرال دورنیکوف، برای فرماندهی و کنترل درست و مناسب بود. اما ارتش ما برای بازسازی، نوسازی و سازماندهی مجدد در عرض دو هفته سخت تحت فشار قرار خواهد گرفت.»

12

پس از آغاز دور جدید حمله به دونباس، روسیه شهرها و روستاها را با رگبار توپ‌خانه بمباران کرده است. اما سربازان آن را با هیچ نوع تهاجم زرهی پایدار دنبال نکرده اند، آن‌چنان که مقامات نظامی می‌گویند ضروری است. این بدان معناست که ممکن است روسیه نتواند دستاوردهای خود را حفظ کند –مانند آن‌چه در در خارکیف اتفاق افتاد.

ایولین فارکاس، یکی از مقامات ارشد سابق پنتاگون در امور اوکراین و روسیه در دولت اوباما، گفت که پوتین هنوز بیش از حد درگیر جنگ بود. خانم فارکاس که اکنون مدیر اجرایی مؤسسه مک کین است، گفت: «ما مدام گزارش‌هایی از مشارکت بیش‌تر پوتین می‌شنویم. ما می‌دانیم که اگر روسای جمهور در تصمیم‌گیری‌های نظامی عملیاتی و هدف‌گیری دخالت کنند، این یک دستورالعمل برای فاجعه است«.