به گزارش اکوایران،مدت هاست بر روی ورودی پارک های تهران،تابلوی ورود سگ ممنوع نصب شده است. در دوره پنجم مدیریت شهری زمانی که پارلمان محلی درحال بررسی طرحی بود که حضور حیوانات در بوستان ها را ساماندهی کنند این تابلوهای قدیمی رنگ و رو رفته پر رنگ تر و در بوستان هایی که این تابلو را نداشتند هم تابلوی ممنوعیت ورود حیوانات نصب شد .  

به تازگی پلیس تهران باز هم بر موضوع ورود سگ ها به پارک ها تهران اشاره واعلام کرده در دستوری تازه ورود سگ ها به بوستان ها را ممنوع کرده است .  

حسین رحیمی فرمانده انتظامی تهران بزرگ روز گدشته به رسانه ها گفته است : یکی از طرح‌های جدی که از اواسط فصل بهار شروع کردیم بحث نظم و انضباط و امنیت تفرجگاههاست چون مردم و خانواده‌ها در این ایام بیشتر از این تفرجگاه‌ها استفاده می‌کنند بنابراین طرح‌های ویژه ما شروع شده و مکلف کرده‌ایم که تمام کلانتری‌ها و یگان امداد مأموریت دارند که بحث ایجاد یک فضای مناسب و برخورد با تمام عناصر آلوده کننده تفرجگاه‌ها و پارک‌ها را در دستور کار روزانه خود قرار دهند و هر روز بالغ بر دو هزار پارک زیر نظر پلیس و کلانتری و یگان امداد ما قرار دارد و در این طرح پارک‌ها از لوث وجود اراذل و اوباش، معتادان متجاهر و مزاحمان نوامیس و خرده فروشان مواد مخدر پاک شدند.

او ادامه داده است : دستوری که اخیراً صادر کردیم بحث ورود سگ‌ها به پارک هاست چون برخی با سگ وارد می‌شوند و رعایت هم نمی‌کنند به خصوص سگ‌های بزرگ که دیدن آن هم برای برخی از افراد رعب آور است. این موضوع در دستور پلیس قرار گرفته و اعلام می‌کنیم که ورود همه اینها به پارک ممنوع است و از نظر ما جرم مشهود است و برخورد قانونی توسط رده‌های مختلف پلیس در تهران به مرحله اجرا گذاشته می‌شود.

مدتی پیش هم یک عضو شورای ششم شهر تهران بوستان های پایتخت را به پارک سگ تشبیه کرده بود. مهدی عباسی، عضو شورای شهر  اما نگاه میانه ای به این موضوع دارد . اودر روزهای نخست فعالیت اش در شورای شهر به به اکوایران در این رابطه گفته بود:اولویت شورای ششم خدمت به مردم با نیاز‌هایی است که اکثریت مردم را پوشش می‌دهد، از جمله توسعه حمل و نقل عمومی و سگ‌گردانی که احتمالا جزو اولویت‌های اول نباشد.در عین حال نباید به سگ گردانی عنوان یک موضوع سیاسی نگاه کرد، بلکه این موضوع یک موضوع اجتماعی است که باید نخبگان اجتماعی و‌ روانشناسان درباره‌اش نظر دهند و بر اساس مدل‌های علمی و مبنای فرهنگی برای آن برنامه‌ای پیش‌بینی شود که آن برنامه مدنظر اجرا قرار گیرد.

در دوره مدیریت گذشته شهر تهران اعضای شورای شهر طرحی را دنبال می کردند که حضور حیوانات خانگی در بوستان ها ساماندهی و محل گردش حیوانات خانگی از محل بازی کودکان جدا شود .

اعضای شورای پنجم تاکید داشتند با وجود ممنوعیت حضور حیوانات در بوستان‌ها عملاً در تمام آنها حیوان‌گردی انجام می‌شود و حیوانات در کنار شهروندان حضور دارند، .آنها با پذیرش این موضوع به دنبال چاره ای بودند تا شهروندانی که از حضور حیوانات وحشت دارند هم بتوانند در فضاهای شهری با آرامش حضور داشته باشند .

اما این طرح با مخالف های جدی دو گروه مواجه شد . دوستداران حیوانات که این مصوبه را محدودیتی برای حضور حیوانات در فضای عمومی می‌دانستند و هم مخالفان سرسخت حضور سگ در معابر عمومی که این مصوبه را «به رسمیت شناختن حضور حیوانات در سطح معابر» قلمداد می‌کردند.

در قوانین، محدودیت‌های زیادی برای سگ‌گردانی در فضاهای عمومی وجود دارد. از ممنوعیت حضور در خودروهای شخصی تا بوستان‌ها و معابر اما حقیقت این است که بخشی از جامعه، با وجود محدودیت‌های قانونی و عرفی زندگی با حیوانات را برگزیده‌اند و این عده را نمی‌توان نادیده گرفت.

افزایش فروشگاه‌های تخصصی نگهداری از سگ‌ها، فروش غذای حیوانات در برخی از سوپرمارکت‌ها و توسعه کلینیک‌های درمانی حیوانات، نشان‌دهنده افزایش حجم زندگی حیوانات در کنار انسان‌ها در روزگار فعلی است و رشد چشمگیر این نوع فروشگاه‌ها و مراکز خدماتی، نشان از تقاضای بالا در این حوزه دارد پس حضور حیوانات در معابر باید تابع قوانینی باشد و نمی‌توان به بهانه ممنوعیت‌های قدیم به ساماندهی وضعیت جدید، بی‌توجه بود.

در کشورهای اروپایی نیز هیچ حیوانی بدون قلاده، شناسنامه فردی و پزشکی و مشخصات مالکش امکان حضور در معابر و پارک‌ها را ندارد و حتی همه معابر و بوستان‌ها محل تردد سگ‌ها یا گربه‌ها به همراه صاحبانشان نیستند… یا به عنوان نمونه، این شهروندان بر اساس قوانین باید مدفوع حیوانات خانگی‌شان را جمع‌آوری کنند در غیر این صورت جریمه می‌شوند.برخی نیز با این رویکرد معتقدند باید به‌جای ممنوعیت و برخورد قهری، سازوکار مشخصی برای حضور سگ‌ها در مکان‌های عمومی اندیشیده شود.

 حسن خلیل‌آبادی عضو سابق شورای شهر تهران  معتقد است : هنوز فرهنگ حضور حیوانات در کنار انسان‌ها در کشور ما جا نیفتاده است در حالی که این زندگی مسالمت‌آمیز و همراهانه در روستاهای ما وجود دارد. برخی به دلیل نوع تربیت و فرهنگ خانوادگی به شدت با حضور سگ‌ها در معابر مخالفند و آن را قبول ندارند. از سویی بخشی دیگر از جامعه باز هم به دلیل فرهنگ و تربیت خانوادگی موافق آزاد بودن حیوانات در همه معابر شهری هستند و معتقدند نباید محدودیتی برای حیوانات پیش بینی کرد.

او یادآور شد: شورای پنجم  تلاش کرد با طرحی دراین خصوص به این مناقشات پایان دهدو در واقع  طرح شور احترام به هر دو دیدگاه بود زیرا این موضوع با احترام به هر دو دیدگاه قابل حل بودو نباید این موضوع به خشونت و برخوردهای فیزیکی کشیده شود.

خلیل‌آبادی اضافه کرد:حیوان دوستی و فرهنگ رفتار با حیوانات باید در آموزش‌های مدارس دیده شود. کودکان ما باید با نوع صحیح رفتار با حیوانات آشنا شده، از بیماری‌های مشترک آگاه شوند و از سویی صاحبان حیوانات نیز به مواردی که به سلامت سایر شهروندان و امنیت آنها لطمه می‌زند توجه کنند. در دنیا می‌بینید حیوانات چگونه آسوده بدون ترس در کنار انسان‌ها قدم می‌زنند و پرندگان کف خیابان بدون آنکه از انسان‌ها بترسند دانه می‌خورند اما در کشور ما، کمتر چنین تصاویری را می‌بینیم و آن هم به دلیل برخورد اشتباه انسان‌ها است. ما باید در این زمینه فرهنگ‌سازی کنیم و هر دو گروه نیز باید از خود خویشتن‌داری به خرج داده و دیدگاه‌های مخالف خود را بپذیرند.