به گزارش اکوایران؛ پیش‌بینی جدید ارائه‌ شده در چشم‌انداز غذای فائو، بالاترین رکورد و افزایش 10 درصدی را نسبت به سطح بی‌سابقه سال 2021 نشان می‌دهد؛ اگرچه انتظار می‌رود سرعت این افزایش در واکنش به قیمت‌های بالاتر غذا در جهان و کاهش ارزش ارزهای دیگر در برابر دلار آمریکا کاهش یابد. هر دو متغیر مورد اشاره، بر قدرت خرید کشورهای واردکننده و متعاقبا بر حجم مواد غذایی وارداتی تاثیر می‌گذارند.

براساس ارزیابی ها بخش عمدی از افزایش هزینه واردات مربوط به کشورهای پردرآمد است که بیشتر به دلیل قیمت‌های جهانی بالاتر است؛ در حالی که انتظار می‌رود حجم نیز افزایش یابد. گروه‌های کشورهای آسیب‌پذیر اقتصادی بیشتر تحت تاثیر قیمت‌های بالاتر قرار می‌گیرند. برای مثال، انتظار می‌رود مجموع هزینه واردات مواد غذایی برای گروه کشورهای کم درآمد تقریبا بدون تغییر باقی بماند؛ حتی پیش‌بینی می‌شود که از نظر حجمی، با کاهش ۱۰ درصدی مواجه شود. این امر نشان‌دهنده مشکل رو به رشد دسترسی به مواد غذایی برای این کشورها است.

تاثیر افزایش هزینه‌های بین المللی

براساس گزارش پایش تحولات تجارت جهانی اتاق ایران، فائو هشدار داده شده است موارد مطرح شده نشانه‌های هشداردهنده‌ای از منظر امنیت غذایی است و حکایت از این دارند که واردکنندگان برای تامین مالی افزایش هزینه‌های بین‌المللی خود با مشکل مواجه هستند و به طور بالقوه، حاکی از پایان انعطاف‌پذیری آنها در برابر قیمت‌های بین‌المللی بالاتر است. از سوی دیگر تفاوت های موجود احتمالا آشکارتر می‌شوند و کشورهای با درآمد بالا، به واردات در کل طیف محصولات غذایی ادامه می‌دهند؛ در حالی که مناطق در حال توسعه به طور فزایندهای بر روی کالاهای اساسی تمرکز می‌کنند.

کاهش تولید گندم در سال 23-2022

در این زمینه، فائو از تصویب یک پنجره شوک غذایی توسط صندوق بین‌المللی  پول که عمدتا بر اساس پیشنهاد تسهیلات تامین مالی واردات مواد غذایی فائو است به‌عنوان گام مهمی برای کاهش بار افزایش هزینه‌های واردات مواد غذایی در میان کشورهای کم‌درآمد، استقبال کرده است.

گزارش چشم‌انداز غذا همچنین هزینه‌های جهانی برای نهاده‌های کشاورزی وارداتی از جمله کود را ارزیابی می‌کند. پیش‌بینی می‌شود هزینه واردات کودهای شیمیایی در پهنه جهانی در سال 2022 به 424 میلیارد دلار افزایش یابد که 48 درصد نسبت به سال قبل و 112 درصد نسبت به سال 2020 افزایش می‌یابد. هزینه‌های بالاتر برای انرژی و کود وارداتی نقش مهمی در افزایش قیمت پیش‌بینی شده مواد غذایی دارد. هر دو به واردات مرتبط هستند و برای حساب‌های جاری کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط و پایین، فشار ایجاد می‌کنند. در نتیجه، برخی از کشورها ممکن است مجبور به کاهش کاربردهای نهاده شوند که  تقریبا به طور اجتناب‌ناپذیری منجر به کاهش بهره‌وری کشاورزی و در دسترس بودن کمتر مواد غذایی در درون این کشورها می‌شود. به گفته فائو، «پیامدهای منفی بر تولید کشاورزی جهانی و امنیت غذایی» احتمالا تا سال 2023 ادامه خواهد داشت. از منظر این گزارش، با وجود آنکه عرضه اکثر این کالاهای اساسی در سطح رکورد یا نزدیک به آن قرار دارد، اما عوامل متعددی حکایت از تنگنای بازارها در ماه‌های پیش رو دارد. پیشبینی می‌شود که تولید جهانی گندم در سال 23-2022 به رکورد 784 میلیون تن برسد که با بهبود قابل توجه محصول در کانادا و فدراسیون روسیه مرتبط است. این امر باید ذخایر جهانی گندم را به سطح بیسابقهای برساند؛ اگرچه گزارش اشاره می‌کند که انتظار می‌رود که در چین و فدراسیون روسیه انباشت بیشتر صورت گیرد؛ در حالی که پیشبینی می‌شود سطح ذخایر در بقیه نقاط جهان 8 درصد کاهش یابد .

کاهش سطوح زیر کشت در آسیا

 گزارش پیش‌بینی می‌کند به دلیل کاهش موجودی در کشورهای بزرگ در پی کاهش پیش‌بینی‌شده تولید، ذخایر غلات دانه درشت به پایین‌ترین سطح خود از سال 2013 کاهش یابد. پیش‌بینی می‌شود تولید جهانی غلات به استثنای گندم و برنج با 2.8 درصد کاهش در سال 2022 به 1467 میلیون تن برسد؛ در حالی  که احتمالا در سال 23-2022 نیز کاهش خواهد یافت.

 همچنین پیش‌بینی می‌شود که تولید جهانی برنج در سطح متوسط باقی بماند که به دلیل سطوح زیر کشت در آسیا و بهبود تولید در آفریقا حادث خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود که تولید جهانی دانه‌های روغنی در سال 23-2022 به بالاترین حد خود برسد و انتظار می‌رود که افزایش تولید سویا و کلزا، کاهش احتمالی تولید دانه آفتاب‌گردان را جبران کند.

همچنین پیش‌بینی می‌شود که تولید جهانی شکر با توجه به انتظارات برای بهبود قابل‌توجه تولید در برزیل، چین و تایلند افزایش یابد؛ در حالی که مصرف، با سرعت کمتری در حال رشد است. انتظار میرود تولیدات جهانی گوشت و لبنیات در سال 2022 به میزان متوسطی افزایش یابد؛ در حالی که انتظار می‌رود کل تولیدات شیالت و آبزی‌پروری در سطح جهانی 1.2درصد افزایش یابد.