سرنوشت بازارها در دست فدرال رزرو

به گزارش اکوایران، هر چند پس از شروع منفی بازارهای اروپایی در روز دوشنبه، با بهبود احساسات ریسک پذیری شاخص ها رشد اندکی را تجربه کردند ولی تقریبا قریب به اتفاق در بازه ی نوسان هفتگی خود باقی مانده اند. در همین حال اسیلاتورهای کوتاه مدت شامل RSI و مومنتوم به تعادل نسبی بازار بدون هیچ سیگنال جهت داری اشاره دارند.

نشست فدرال رزرو

فدرال رزرو تا کنون نرخ بهره را از بازه 0 تا 0.25 درصد به 3.75 تا 4 درصد افزایش داده است که شامل چهار افزایش 0.75 درصدی می باشد. جدا از اینکه این بالاترین سرعت سیاست های انقباضی این بانک از دهه 80 به این سو محسوب می شود همچنان یک افزایش 50 واحدی دیگر برای رساندن نرخ به بازه ی 4.25 – 4.50 درصدی مورد انتظار است و بازارها احتمال 78 درصدی قایل هستند که در نشست روز پنجشنبه این افزایش روی خواهد داد. هرچند این احتمال بالا علامت این است که بازارها در حال حاضر این افزایش را در نرخ ها لحاظ کرده باشند ولی باید دقت داشت که علامت سوال بزرگ تر میزان پایداری فدرال رزرو در این مسیر است. افزایش نرخ بهره بعنوان ابزار فدرال رزرو در مقابله با تورم محسوب می شود ولی تا اینجا تنها توانسته از رشد فزاینده آن کمی بکاهد. بطوریکه شاخص بهای تولیدکننده که روز جمعه منتشر شد، با رشد ماهانه 0.3 درصدی و رشد سالانه 6.2 درصدی، شتابی بالاتری از انتظارات را رقم زد تا مشخص شود مهار تورم مسیری طولانی تر از آن چیزی است که بانک های مرکزی گمان می بردند.

پس از کاهش بازارهای سهام از ماه مارس به این سو در واکنش به سیاست های انقباضی، حالا بازار کار در کانون توجه سیاست گذاران پولی است تا شاید با مهار رشد دستمزدها و فشار بر مصرف بتوانند از التهاب تورمی بکاهند. علیرغم اینکه طی گزارش های اشتغال ماهانه شاهد فشار نسبی بر بخش های مختلف بازار کار، از جمله کاهش میزان فرصت های شغلی جدید و ثبات نسبی نرخ دستمزدها بوده ایم ولی گزارش ماهانه اشتغال بخش غیر کشاورزی نشان داد که هنوز بازار کار بهتر از پیش بینی ها در حال تولید اشتغال است. همین مسئله سهام داران نگران می کند. نگرانی آن ها از این بابت است که فدرال رزرو در شرایطی که نشانه یی از کاهش تورم نیست، به پشتوانه داده های بهتر از پیش بینی اشتغال و نرخ بیکاری زیر 4 درصد می تواند پدال سیاست های انقباضی را بفشارد که به معنای فشار بیشتر بر سهام است.

چشم انداز بازارهای سهام جهانی

در میان شاخص های اصلی، شاخص اس اند پی تا کنون نزدیک به بیست درصد از قله های تاریخی خود عقب نشسته است در حالی که داوجونز پس از یک ریکاوری دوماهه بهترین عملکرد را ثبت کرده و شاخص نزدک که نماگر شرکت های تکنولوژی است بدترین عملکرد را با از دست دادن نزدیک به 30 درصد از ارزش خود نسبت به قله نوامبر 2021 محقق نموده است.

به همین دلیل نشست این هفته فدرال رزرو می تواند از اهمیت بسزایی برای بازارها برخوردار باشد. زیرا در صورتی که آقای پاول و اعضای کمیته بازار باز به لحن انقباضی خود تاکید کنند و علیرغم افزایش کمتر نرخ بهره در مقایسه با نشست قبلی به ادامه مسیر سیاست های انقباضی برای مدت طولانی تری اشاره داشته باشند، احتمالا سرمایه گذاران بیشتری از بازار سهام عقب خواهند نشست. بر اساس گزارش موسوم دات پلات که نظر اعضای کمیته بازار باز فدرال رزرو را در خصوص افزایش نرخ بهره در نشست های آینده منعکس می کند، می توان گفت که حتی در صورت کاهش سرعت یا توقف افزایش نرخ های بهره در محدوده 4.5 درصد، فعلا کاهش نرخ بهره در چشم انداز 2023 قرار ندارد. بالا ماندن نرخ ها می تواند اثر مهم تری بر اقتصاد در یک دوره میان مدت داشته باشد. چرا که بنگاه ها باید هزینه های تسهیلات و سبدهای سرمایه گذاری اوراق قرضه ی خود را همزمان با در نظر گرفتن تعدیل سود ناشی از فعالیت های عملیاتی مورد بازبینی قرار دهند و این تنها امیدواری فدرال رزرو برای مهار تورم می تواند باشد.