او عنوان کرد که «علت رشد اقتصادی ۲ رقمی چین در ۲۰ سال گذشته، مبارزه با فساد بوده است»!

گزاره ‌ای که دو اشکال جدی دارد. اول در خصوص رشد دو رقمی این کشور طی ۲۰ سال گذشته و علت رشد چین.

 

مطالعه عوامل رشد اقتصادی چین؛ از رویا تا واقعیت

بر اساس آمار شاخص فساد، کشور چین در رتبه ۷۸ ام قرار دارد و گرچه با رتبه ۱۴۹ اما ایران قابل مقایسه نیست، اما با اختلاف از واقعیت فاصله دارد.

ضمن اینکه در ۲۰ سال گذشته تنها در ۶ سال رشد اقتصادی این کشور بالای ۱۰ درصد بوده و میانگین این ۲۰ سال ۸.۶ درصد است که باز هم گرچه با رشد ۲.۵ درصدی ایران طی این ۲۰ سال قابل مقایسه نیست، اما این شلخته ‌گویی ابدا در ادبیات متخصصان اقتصاد قابل پذیرش نیست و همین اختلاف به ظاهر اندک، تفاوتی از زمین تا آسمان می ‌تواند ایجاد کند!

باید توجه داشت که دولت چین از ظرفیت‌های خود برای برنامه‌ریزی و اجرای قدرتمندانه برنامه‌های بلندمدت، در راستای تقویت ریشه‌ای نظام سرمایه‌داری دولتی استفاده نمی‌کند، بلکه بیشتر به دنبال اصلاحات ساختاری و پیشبرد روند آزادسازی اقتصاد است.

این یک راهبرد بلندمدت و پایدار برای دولت چین محسوب می‌شود که می‌توان آن را مهم‌ترین عامل تداوم رشد اقتصادی چین در چند دهه خیر دانست.

ضمن اینکه در چهار دهه اخیر و از زمان به قدرت رسیدن دنگ شیائوپینگ، روابط چین با کشورهای پیشرفته غربی به‌مرور بهبود یافته است همچنین دولت چین اگرچه اهمیت بسیار زیادی برای ثبات قائل است، اما در عین حال برای ترویج موفق‌ترین شیوه‌های جهانی در بسیاری از حوزه‌ها مانند مدیریت شرکتی،‌ تأمین مالی و مدیریت کلان اقتصادی نیز تلاش می‌کند.

ندیدن تاریخ چین و نخواندن از مسیر توسعه این کشور و مشکلات پیشروی رهبران چینی و بیان گزاره‌هایی درجه چندم، کمکی به ریلگذاری توسعه ایران نمیکند.

در این آیتم به بررسی سو برداشت سیاستگذاران ایرانی از دلایل رشد کشور چین پرداخته‌ ایم. کشوری که بر اساس توافقات و مراودات، روز به روز قرار است روابطش با ما افزایش یابد.