وضعیت بازار خودروی ایران به جایی رسیده که از گیربکس اتوماتیک گرفته تا چراغ مهشکن، به عنوان آپشن به مشتری فروخته میشود.
در حالی که بخش زیادی از خودروها فاقد این دست امکانات هستند، در بازارهای دیگر کشورها موارد بالا جزو استانداردهای یک خودرو معمولی به حساب میآید. در واقع این بازارها از این موارد پیش پا افتاده عبور کرده و حالا سعی دارند تا جزییترین سلایق مشتری را نیز لحاظ کنند.
در این بازارها مصرفکننده حرف آخر را میزند و در بازار ایران مصرفکننده هیچ جایی ندارد.
چه عاملی باعث میشود که مصرفکننده بازارهای جهانی به این حد بالا از مطلوبیت برسد اما مصرفکننده ایرانی تماشاچی ویراژ خودروهای بیآپشن در جلوی چشمانش باشد؟
