به گزارش اکوایران، مرگ الکسی ناوالنی، برجسته‌ترین مخالف ولادیمیر پوتین را حذف کرد و نشانه غیرقابل انکار دیگری از خطرات ایستادن در برابر رژیم سرکوبگر رهبر روسیه بود.

از زمانی که او در اعتراضات گسترده دموکراسی خواهانه در روسیه در سال‌های 2011-2012 به شهرت بین‌المللی رسید، هم برای کرملین و هم برای مخالفان پوتین آشکار شد که ناوالنی کاریزماتیک و شوخ، پتانسیل تبدیل شدن به یک چالش سیاسی جدی را دارد.

به گزارش بلومبرگ، پس از بازگشت ناوالنی به روسیه در اوایل سال 2021 و نادیده انگاشتن هشدارهای حبس، روشن بود که او زمان کمی برای زندگی دارد.

اکاترینا شولمان، محقق در مرکز کارنگی روسیه اوراسیا در برلین، در یک پست تلگرامی گفت: «یک هفته پیش او سالم و پر انرژی بود. ما با هیچ نسخه‌ای جز قتل مواجه نیستیم.»

سرنوشت این فعال مخالف به دنبال سقوط مرگبار هواپیمایی است که سال گذشته یوگنی پریگوژین رهبر گروه واگنر در آن کشته شد. پریگوژین، که به خاطر نقش خود در نبرد در اوکراین به قهرمان ملی‌گرایان روسی تبدیل شد، در ماه اوت، دقیقاً دو ماه پس از رهبری یک شورش علیه رهبری وزارت دفاع که به بزرگترین تهدید برای حکومت پوتین تبدیل شد، کشته شد.

این دو حادثه در راستای حذف چهره‌هایی است که به طور علنی با پوتین مخالفت کردند، هرچند با دیدگاه‌های بسیار متفاوت. این به تنهایی پیامی قدرتمند به روس‌ها و جهان در آستانه دومین سالگرد حمله همه جانبه پوتین به اوکراین می‌فرستد، حمله‌ای که موجی از تحریم‌ها را به راه انداخت و ایالات متحده و متحدانش را بر آن داشت تا به کیف تسلیحات تحویل دهند.

مرگ ناوالنی در آستانه تبلیغات رسمی برای انتخابات ریاست جمهوری 17 مارس اعلام شد که پوتین به دنبال پنجمین دوره ریاست جمهوری در آن است. رهبران دولت به سرعت کرملین را متهم کردند و برخی مستقیماً پوتین، افسر سابق کا.گ.ب را که در مسیر برابری با سابقه حاکمیت جوزف استالین، مستبد شوروی در مسکو است، سرزنش کردند.

مقامات روسیه هنوز علت مرگ را فاش نکرده‌اند و می‌گویند که ناوالنی پس از پیاده‌روی احساس ناراحتی کرده و هوشیاری خود را از دست داده است. درست یک روز قبل، او در یک جلسه دادگاه از زندان در ویدئویی ظاهر شده بود و با خوشحالی با مقامات شوخی می‌کرد.

پوتین به قدری با ناوالنی خصومت داشت که وقتی خبرنگاران در مورد این فعال سیاسی سوال می‌پرسیدند از استفاده از نام او خودداری کرد، روندی که دیمیتری پسکوف سخنگوی کرملین نیز دنبال کرد. تلویزیون دولتی روسیه که سال‌ها هرگونه ذکر نام ناوالنی را ممنوع کرده بود، به طور مختصر از درگذشت او خبر داد.

با توجه به اینکه روابط روسیه و غرب تا حد زیادی به دلیل حمله پوتین به اوکراین در 24 فوریه 2022 قطع شده است، مشخص نیست که آیا محکومیت آمریکا و اروپا در مورد مرگ ناوالنی به مجازات‌های ملموس‌تری علیه کرملین تبدیل خواهد شد یا نه.

در حالی که کرملین درگیر بزرگترین سرکوب مخالفانش در دهه‌های اخیر برای سرکوب مخالفان جنگ بود، دوستان و متحدان ناوالنی دائماً نگران امنیت او در زندان بودند.

این نگرانی زمانی تشدید شد که ناوالنی 47 ساله، در اواخر دسامبر از زندانی در خارج از مسکو به زندانی در مستعمره‌ای دورافتاده در قطب شمال منتقل شد. او در آخرین پست خود در ایکس  در 14 فوریه گزارش داد که برای چهارمین بار از زمانی که به آنجا آمده است به 15 روز حبس در سلول مجازات محکوم شده است.

او از زندان در رسانه‌های اجتماعی از اعتراض سراسری در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری حمایت می‌کرد و مردم را تشویق می‌کرد که دقیقاً در ظهر روز انتخابات به مراکز رای‌گیری بروند و علیه پوتین رای دهند. ناوالنی همچنین حمله به اوکراین را محکوم کرده بود.

مرگ او آخرین مورد از رشته حوادثی است که منتقدان برجسته کرملین در آن نقش داشتند.

بوریس نمتسوف، معاون سابق نخست‌وزیر، در فوریه 2015 در مسکو در مقابل دیوارهای کرملین ترور شد. آنا پولیتکوفسکایا روزنامه‌نگار مبارز در اکتبر 2006 در روز تولد پوتین در آسانسور ساختمان آپارتمانش در مسکو به ضرب گلوله کشته شد.

ولادیمیر کارا مورزا، یکی دیگر از چهره‌های برجسته مخالف که در ماه آوریل پس از محکومیت حمله به اوکراین، به جرم خیانت به 25 سال زندان محکوم شد، مقامات روسیه را به دو بار مسموم کردن خود در گذشته متهم کرده است.

ناوالنی حداقل در سال‌های ابتدایی زندگی‌اش با نزدیک شدن به عناصر ملی‌گرا که با کرملین و همچنین خارجی‌ها و اقلیت‌ها دشمنی داشتند، جنجال برانگیخت. او این روابط را با این استدلال که در تلاش برای ایجاد ائتلاف گسترده علیه پوتین است توجیه کرد، اما بسیاری از فعالان لیبرال همچنان به او مشکوک بودند.

ناوالنی نترس و آگاه به اینترنت، با تحقیقاتی که در مورد افشای فساد در شرکت‌های دولتی و در میان مقامات ارشد، با استفاده از پست‌های رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد، طرفداران آنلاین زیادی را در روسیه به دست آورد. در ژانویه 2021، او با ویدئویی که در آن یک کاخ مجلل 1.3 میلیارد دلاری در دریای سیاه که به گفته او برای پوتین ساخته شده بود را نشان می‌داد، طوفانی ایجاد کرد.

این ویدئو که بیش از 129 میلیون بار در یوتیوب دیده شده است، پس از بازداشت ناوالنی هنگام بازگشت از آلمان به روسیه منتشر شد، جایی که او در سال 2020 به دلیل مسمومیت با عامل اعصاب در سیبری تحت درمان قرار گرفت. او و غرب کرملین را مقصر دانستند اما روسیه دخالت خود را رد کرد.

اواخر همان سال، روسیه شبکه سراسری گروه‌های مبارزاتی ناوالنی را به عنوان «افراطی» غیرقانونی اعلام کرد و فعالان را وادار به انحلال و بسیاری را مجبور به فرار به خارج از کشور کرد. خود ناوالنی از بدتر شدن وضعیت سلامتی خود در زندان رنج می‌برد و در جلسات دادگاه پس از گذراندن 24 روز در اعتصاب غذا برای درخواست مراقبت‌های پزشکی لاغر و نحیف به نظر می‌رسید.

سرنوشت رهبر اپوزیسیون و جنبش او که عمدتاً از متخصصان جوان تشکیل شده بود، کاملاً در تضاد با خوش بینی اولیه اعتراضات گسترده در سال‌های 2011-2012 علیه بازگشت پوتین به ریاست جمهوری به جای دیمیتری مدودف بود. سرکوب کرملین به دنبال آن تظاهرات نتوانست عزم آنها را کمرنگ کند.

هنگامی که ناوالنی به طور غیرمنتظره‌ای در سپتامبر 2013، به دنبال اعتراضات گسترده در حمایت از آزادی او از بازداشت، اجازه گرفت تا در انتخابات شهرداری مسکو شرکت کند، در دور دوم رقابت‌ها با سرگئی سوبیانین، متحد فعلی پوتین روبرو شد. او 27 درصد آرا را در مقابل 51 درصد آرا برای سوبیانین به دست آورد.

این آخرین باری بود که به ناوالنی اجازه نامزدی داده شد. هنگامی که او کمپینی را برای به چالش کشیدن پوتین در انتخابات ریاست جمهوری 2018 راه اندازی کرد، مقامات او را به دلیل محکومیت کلاهبرداری که ناوالنی، ایالات متحده و اتحادیه اروپا از آن به عنوان انگیزه سیاسی انتقاد کرده بودند، از شرکت در انتخابات منع کردند.

تاد تروی، مدیر عامل کرامپتون گلوبال و افسر سابق سیا در مسکو گفت: «ناوالنی اساساً زمانی که سال‌ها پیش دستگیر شد، کشته شد. این گام بعدی اجتناب ناپذیر برای پوتین برای تقویت تسلط خود بر روسیه است.»

ناوالنی در زندان به سرپیچی از پوتین ادامه داد. او همچنین فاش کرد که پس از سال‌ها بی‌خدایی به خدا اعتقاد پیدا کرده است و بسیاری از حامیانش را شگفت‌زده کرد.

الکسی ناوالنی در یک جلسه دادگاه در سال 2021 گفت: «کشور ما بر اساس بی‌عدالتی ساخته شده است اما ده‌ها میلیون نفر حقیقت را می‌خواهند و دیر یا زود آن را به دست خواهند آورد.»