مهدی اقراریان، عضو شورای اسلامی شهر تهران، در نطق پیش از دستور خود در دویست و بیستمین صحن شورا ششم در خصوص انتخابات، گفت: از تمام مردم برای شرکت در انتخابات با وجود تمام هجمه ها و جنگ و عملیات همه جانبه روانی پیچیده و با وجود رفتارهای بخشی از سیاسیون، تشکر می کنم.  بخشی از مشارکت کم شهروندان در انتخابات، به ساختار بر می گردد. دلایل عدم مشارکت در انتخابات، دلایل واحدی نیست. ما تحلیل هایمان را به مسائل سیاسی کاهش داده‌ایم، اما بخشی از عدم مشارکت شهروندان در حوزه های انتخابیه بزرگ، مثل حوزه تهران، به ساختار ضد مشارکت انتخابات در حوزه های انتخابیه بزرگ بر می گردد. 

اقراریان ادامه داد: ساختار انتخابات در حوزه انتخابیه تهران و حوزه های انتخابیه شهر های بزرگ، یک ساختار ضد عدالت است. اقراریان، با برشمردن دلایل ضد عدالت بودن این ساختار، گفت: در اکثر حوزه های انتخابیه، شهروندان و مردم بین یک یا دو نفر را انتخاب می کنند، اما در تهران، باید مردم سی نفر را انتخاب کنند.

وی با طرح سئوالی ادامه داد: آیا این با عدالت، برابری دارد؟ یک شهروند، در یک نقطه از کشور، حق انتخاب یک نفر را دارد و شهروند دیگری، در نقطه دیگری از کشور، حق انتخاب سی نفر را دارد. آیا این یک ساختار غلط و اشتباه نیست؟ در حوزه های انتخابیه‌ای که رقابت بین دو کاندیدا می باشد؛ میزان مشارکت بالاست. چرا بخشی از مردمی که به پای صندوق های رأی آمدند؛ نتوانستند کسی را انتخاب کنند؟ 

این عضو شورای شهر تهران علت این مسئله را ساختار ضد مشارکت که  امکان شناخت کاندید ها را از مردم سلب می کند؛ برشمرد و با ارائه راه حلی گفت: اگر ما حوزه های انتخابیه بزرگ را ، براساس جمعیت، به حوزه های کوچک تقسیم بکنیم و مثلاً اگر شهروندان تهرانی، به جای انتخاب سی نفر نماینده، حق انتخاب یک نماینده را متناسب با محل سکونت داشته باشند و همچنین اگر ساختاری تدارک ببینیم که شهروندان ری نماینده مختص خودشان را انتخاب کنند؛ شهروندان پردیس، نمایندگان خود را و شهروندان به تفکیک مناطق محل سکونت، کاندید مرتبط با خودشان را انتخاب کنند؛ میزان مشارکت بالا خواهد رفت.  

عضو کمیسیون نظارت و حقوقی شورا ادامه داد: معمولاً بعد از هر انتخاباتی، کمتر درباره کسانی که در انتخابات شرکت نمی کنند صحبت می شود یا اگر صحبت می شود؛ مسائل را صرفاً به مسائل سیاسی تقلیل می دهیم. در حالیکه توجه نمی‌کنیم شاید ساختار انتخابات ما غلط باشد. 

وی با اشاره به دیدار های خود با مردم گفت: یکی از گلایه های مردم این است که ما نمایندگان مردم را نمی شناسیم، نمایندگان ما در تهران دفتر ندارند و ما امکان دیدار و مراجعه و طرح مسائل را با نمایندگان خودمان نداریم! این در صورتی است که کسانی که با حوزه های انتخابیه و انتخابات آشنایی دارند؛ می‌دانند که این معضلات در حوزه های شهرستان های کوچک وجود ندارد. 

این عضو شورا ادامه داد: دیروز با یکی از مسئولین صحبت می کردم که می گفت نمایندگان شهرستان ها و حوزه های کوچک ، بارها برای حل و رفع مشکلات مردم حوزه انتخابیه خود، به من مراجعه می کنند، اما در این مدت گذشته، هیچ نماینده‌ای از مردم تهران برای حل مشکلات به من مراجعه نکرده است. این باعث شده که این ساختار ضد مشارکت، انگیزه مردم برای حضور در انتخابات را کاهش دهد. 

وی مجدداً تأکید کرد: تقلیل مسئله مشارکت مردم در انتخابات صرفاً به علل سیاسی، یک خطای راهبردی است. 

اقراریان یادآور شد: این مسئله در رابطه با انتخابات شورای اسلامی شهر تهران نیز صادق است. شهر تهران مشتمل بر 22 منطقه است. 21 عضو در شورای شهر داریم، چه مشکی پیش می آید که شهروندان تهران، براساس پراکندگی جمعیت در مناطق 22 گانه، نماینده خودشان را در صحن شورا داشته باشند؟ چرا باید تمام شهروندان تهرانی به 30 نفر رأی بدهند؟ آیا در طول مدت کوتاه ایام انتخابات، امکان شناخت یکایک این کاندیدا برای شهروندان فراهم است؟ 

وی در پایان، خطاب به نمایندگان منتخب مردم در مجلس دوازدهم و افرادی که دغدغه مشارکت در انتخابات را دارند؛ گفت: ساختار انتخابات در تهران، یک ساختار ضد مشارکت است. خواهشاً به این دغدغه شهروندان تهرانی توجه کنید!