مسجد سازان بهشت چه کسانی بودند؟ +سند

به گزارش اکوایران ، اسفند ماه سال گذشته بود که انتشار چند عکس از حصارکشی پارک قیطریه خبرساز شد . گفته می شد قرار است در این بخش از پارک مسجد ساخته شود . با توجه به وجود چند درخت قدیمی و قرار داشتن چند مسجد در این محدوده برخی از اهالی محل و فعالان حوزه شهری و محیط زیست به این تصمیم شهرداری اعتراض کردند و برخی از این اقدام را غیرقانونی عنوان می کردند .

بهروز شیخ رودی؛معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران با اشاره به قانونی بودن فعالیت های شهرداری تهران در کمک به مساجد شهر تهران به خبرنگار اکو ایران گفت:مطابق قانون شهرداریها در موضوع فرهنگ عمومی مسئولیت هایی برعهده دارند و از سوی دیگر یکی از وظایف شهرداریها در قانون شهرداریها اجرای مصوبات شورای شهر است، موضوعی که از قضا در شهرداری تهران و ادوار مختلف شورای شهر با تصویب مصوبات خاص و نیز تصویب کمک به مساجد یا تخصیص اعتبار برای ساخت مسجد،حسینیه و حوزه علمیه در بودجه سالانه شهرداری بر آن تاکید شده و اظهار نظرهای برخی اعضاء ادوار شورا درباره اینکه در قانون شهرداریها وظیفه ای برای ساخت مسجد پیش بینی نشده یک اظهار نظر سطحی و شتاب زده است که با قانون و الزامات عملکردی شهرداری تهران در دوران پیش و پس از انقلاب تناسب چندانی ندارد. در دوره پیش از انقلاب ما شاهد ساخت مسجد توسط شهرداری تهران بوده ایم، روندی که در دوران پس از انقلاب هم در دو مقطع اداره شهرداریها زیر نظر وزارت کشور و دوره استقرار شورای شهر تداوم داشته و از قضا نمی توان آن را محدود به یک جریان خاص سیاسی دانست،هر چند که در دوره هایی این روند با افت و خیز مواجه بوده است اما روند کمک به مساجد و تخصیص اعتبار به ساخت مساجد در شهرداری تهران وجه مشترک حضور اصلاح طلبان و اصولگرایان در شورای شهر به شمار می رود و هیچ دوره ای نیست که این موضوع در آن وجود نداشته باشد، البته وقتی به ردیف های بودجه و... نگاه دقیق تری می کنیم می بینیم که در هر دوره جریان سیاسی حاکم تلاش داشته است تا به همفکران خودش توجه بیشتری داشته باشد.

*شورای اول سنگ بنای کمک به مساجد را گذاشت

این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری در ادامه با اشاره به مصوبات دوره اول شورای شهر تهران به خبرنگار اکو ایران گفت: ممکن است این تصور به وجود آمده باشد که دوره دوم و حضور احمدی نژاد سرآغاز کمک شهرداری تهران به مساجد بوده که این تصور یک تصور اشتباه است، از قضا اولین سنگ بنای کمک به مساجد در مصوبه 2 آذر 1378 دوره اول شورای شهر تهران گذاشته می شود و شورای اول با تخصیص اعتبار 250 میلیون تومانی شهرداری را مکلف می کند تا نسبت به احداث و تکمیل مساجد تخریب‌ شده در طرح نواب اقدام کند.پس از این در مصوبه دیگری در تاریخ 30 شهریور 1379 این شورا به شهرداری تهران مجوز مساعدت به مسجدالنبی (ص) نارمک به میزان پانصد میلیون ریال جهت گسترش امور فرهنگی را تصویب می کند،مصوبه ای که با اعتراض فرماندار وقت تهران و شکایت فرمانداری در هیئت حل اختلاف شوراها ابطال می شود و جنبه اجرایی پیدا نمی کند اما نشانه و نمادی از اراده شورای شهر بر کمک به مساجد واز قضا آغاز راه این دست مصوبات در شورای شهر تهران است. البته در دوره اول شورای شهر تهران در بودجه سال 1379 اعتبار 200 میلیون تومانی برای ساخت مسجد پایانه مسافربری غرب نیز تصویب می شود و این مسجد در دوره اول مدیریت شهری تهران پس از استقرار شوراهای شهر ساخته می شود. اینها نمونه هایی از مصوبات شورای شهر تهران در دوره آغاز فعالیتش به شمار می رود، همانطور که می بینیم تصویب مصوبات مختلف و الزام شهرداری به ساخت و کمک به مساجد ازنخستین دوره شورای شهر تهران آغاز شده است و بر خلاف قضاوت سطحی برخی اقدام شهرداری در اجرای این مصوبات در چارچوب قانون شهرداریها صورت گرفته است.

معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران، روند فعلی حاکم بر کمک شهرداری تهران به مساجد واقدام شهرداری تهران برای ساخت و اعطای زمین و تخصیص بودجه برای ساخت مساجد را تحت تاثیر مصوبه دوره دوم شورای شهر دانست و به خبرنگار اکو ایران گفت: در 15 آذرماه سال 1383 یک طرح با عنوان «چگونگی مشارکت شهرداری تهران در ساماندهی وضعیت مساجد در شهر تهران» که به امضاء آقایان رسول خادم،حبیب کاشانی،عباس شیبانی،حمزه شکیب،مسعود زری بافان،حسن بیادی و محمود خسروی وفا رسیده بود با قید یک فوریت در شورا اعلام وصول می شود و در نشست علنی سه شنبه 1 دی ماه 1383 با رای موافق همه اعضاء شورای دوم یعنی هر 15 نفر به تصویب می رسد، این مصوبه در سال 1386 با طرح اصلاحیه ای که با امضاء آقایان احمد مسجد جامعی،مرتضی طلایی،علیرضا دبیر و خانم معصومه آباد تقدیم شورامی شوددر چند بند و تبصره اصلاح می شود تا امروز مبنای قانونی مشارکت شهرداری در کمک و ساخت مساجد شهر تهران به شمار می رود و احمدی نژاد،قالیباف،نجفی،افشانی،حناچی و زاکانی در کمک به مساجد در چارچوب این مصوبه اقداماتشان را انجام داده اند، مصوبه ای که تنظیم کنندگان آن در هنگام تدوین طرح اولیه و سپس اصلاحیه همه اختیارات شورای شهر را در ماده سوم این مصوبه به «ستاد نظارت و هماهنگی ساماندهی مساجد و نمازخانه‌های عمومی و سایر اماکن مذهبی در شهر تهران» واگذار کرده اند، ستادی که طبق تبصره یک این ماده که در اصلاحیه سال 1386 به تصویب شورای شهر رسیده مسئولیتش  بر عهده رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و زیست شهری شورای شهر تهران است.

شیخ رودی با اشاره به مصوبه «چگونگی مشارکت شهرداری تهران در ساماندهی وضعیت مساجد در شهر تهران» که در سال 1383 با پیشنهاد اعضای دوره دوم شورای شهر تهران تصویب و سپس در سال 1386 اصلاحیه آن به تصویب شورای سوم می رسد به خبرنگار اکو ایران گفت: این مصوبه 4 وظیفه را برای شهرداری تهران در حمایت و ساماندهی از مساجد پیش بینی کرده است و تمام اختیارات قانونی شورا در حوزه واگذاری املاک و اراضی برای ساخت مساجد را در چارچوب این وظایف به شهرداری واگذار شده و بر همین اساس علی رغم واگذاری اراضی متعدد برای ساخت مسجد،حسینیه و حوزه علمیه طی ادوار مختلف مدیریت شهری ما شاهد اقدام شهرداری برای اخذ مجوز و مصوبه از شورا برای این موارد نیستیم،زیرا همه این اختیارات در چارچوب این مصوبه از سوی شورای شهر به شهرداری واگذار شده و برای نظارت بر اجرای این وظایف و اختیارات نیز تشکیل«ستاد نظارت و هماهنگی ساماندهی مساجد و نمازخانه‌های عمومی و سایر اماکن مذهبی در شهر تهران» با حضور و عضویت نمایندگانی از سازمان اوقاف و امور خیریه استان تهران،مرکز رسیدگی به امور مساجد استان تهران،اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران،مرکز هماهنگی کانون های مساجد،اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران در کنار حضور معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران،رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و زیست شهری شورای شهر تهران،یک نفر نماینده به انتخاب کمیسیون توسعه و عمران شهری شورای شهر تهران،دو نفر صاحب‌نظر در امور معماری اسلامی با تصویب شورای  شهر تهران پیش بینی شده است. ستادی که هیچ گزارش و اطلاعاتی از مصوبات و دستورالعمل های آن در دسترس نیست و تقریبا می شود گفت از ابتدای فعالیتش تا امروز در هیچ یک از ادوار مختلف شورا درباره تصمیمات و اقدامات آن شفاف سازی نشده است.

این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری با اشاره به اجازه عام شورای شهر به شهرداری تهران برای تامین اراضی مورد نیاز برای ساخت مساجد و اماکن مذهبی در چارچوب این مصوبه به خبرنگار اکو ایران گفت: مطابق بند ب ماده واحده مصوبه «چگونگی مشارکت شهرداری تهران در ساماندهی وضعیت مساجد در شهر تهران» ما شاهد آن هستیم که شورا وظیفه«پیش‌بینی و تأمین اراضی و فضاهای مناسب جهت احداث مساجد و پایگاه‌های بسیج مرتبط با آن و نیز نمازخانه‌های عمومی در طرح‌های جامع و تفصیلی مناطق شهری تهران بر اساس نیازسنجی‌های جمعیتی و امکان‌سنجی‌های لازم» را برعهده شهرداری قرار داده است و از قضا در تفویض این وظیفه شهرداری را مکلف به رعایت قانون یا اخذ مجوز از شورای شهر نکرده است و بر همین مبنا هم از زمان تصویب یعنی سال 1383 تا امروز در سال 1403 یعنی در بیست سال گذشته شهرداری تهران نسبت به پیش بینی و تامین اراضی و فضای مناسب برای احداث مساجد،حسینیه و حوزه علمیه اقدام کرده است،از طرف دیگر در تبصره 1 این مصوبه شورای شهر به شهرداری اجازه داده است تا «در صورت لزوم نسبت به ساخت مساجد در مناطق شهری که با کمبود فضاهای مذکور مواجه هستند با هماهنگی و یا مشارکت دیگر دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط و بخش‌های غیردولتی اقدام نماید»،با این مصوبه شورای شهر دست شهرداری برای تخصیص زمین و فضا از ارضی شهری باز شده است و هم شهرداری مجاز به مشارکت گرفتن و کمک های ناشی از وصیت و ... شده است؛ موضوعی که در مساله پیش بینی محل ساخت مسجد در بوستان قیطریه نیز مشهود است استفاده شهرداری و استناد زاکانی به این بند از مصوبه شورای شهر تهران است و بر همین مبنا زاکانی و حامیانش در شورای شهر این اقدام و پیش بینی این زمین را قانونی و در چارچوب اختیارات شهرداری می دانند.

معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران با اشاره به آسیب های ناشی از این اختیار عام تفویض شده از سوی شورای شهر دوم به شهرداری تهران که حالا ابعاد و آثارش مشخص شده است به خبرنگار اکو ایران گفت: اجازه ها و مجوزهای عام شورای شهر به شهرداری زمینه های بروز سوء مدیریت و ایجاد حاشیه هایی مثل مسائل مطرح شده درچند ماه اخیر را به دنبال دارد و امروز بعد از بیست سال اجرای این مصوبه آثار و نتایج نامطلوب این اجازه عام روشن شده است و از اعضای شورای شهر انتظار می رود به جای تذکر و توییت برای اصلاح این مصوبه و الزام شهرداری بر اخذ مصوبه شورا برای تخصیص اراضی و فضا برای ساخت مساجد اقدام کنند و با درج یک تکلیف دست شهرداری را در اعمال سلیقه برای اجرای این مصوبه کوتاه کنند.