به گزارش اکوایران؛  براساس ارزیابی صورت گرفته پیش‌بینی می‌شود در سال 2025 تولید ناخالص اسمی هند به ۴٫۳۴ هزار میلیارد دلار خواهد رسید که از ۴٫۳۱ هزار میلیارد دلار ژاپن فراتر خواهد رفت.

تولید ناخالص داخلی ژاپن در سال ۲۰۲۳ تحت‌الشعاع آلمان قرار گرفت. اگر هند از آن پیشی گیرد، این کشور به رتبه پنجم سقوط می‌کند. این شکست‌های پی‌درپی یک سال زودتر از پیش‌بینی‌های قبلی صندوق بین‌المللی پول فرارسیده است.

ارزیابی‌ها نشان می‌دهد ضعف مداوم «ین» ژاپن عامل اصلی این افت است. این موضوع باعث شده که صادرات ژاپن گران‌تر و از نظر رقابتی ضعیف‌تر شود، که به نوبه خود بر رشد اقتصادی این کشور تأثیر منفی گذاشته است.

چرا رشد ژاپن کند شد؟

درگزارش اتاق بازرگانی ایران به این نکته نیز اشاره کرده که، انتشار آخرین گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در مورد چشم‌انداز رشد اقتصاد جهانی فشار جدیدی را بر توکیو وارد کرد. OECD رشد جهانی را در سال جاری ۳٫۱ درصد پیش‌بینی کرد و با این شرایط چشم‌انداز اقتصادی آمریکا و چین را افزایش داد، در مقابل رشد ژاپن را در سال جاری از ۱ درصد به ۰٫۵ درصد کاهش داده است.

به عقیده این سازمان، دلایل این کاهش چشم‌انداز رشد، عوامل ژئوپلیتیکی مانند جنگ در اوکراین بوده است. فایننشال تایمز هم در گزارشی اعلام کرده است که جنگ اوکراین برای شرکت‌های ژاپنی که فعالیت اقتصادی آن‌ها پیش از این به دلیل موج سویه اومیکرون کرونا محدودشده بود، هزینه‌های بیشتری را به همراه داشته است.

نوسانات ین ژاپن به فعالیت اقتصادی و اعتماد تجاری در ژاپن آسیب بیشتری وارد کرده است. این امر منجر به افزایش هزینه واردات و کاهش صادرات شده است. داده‌ها نشان می‌دهد که صادرات ژاپن در جولای ۲۰۲۳ برای اولین بار در دو سال و نیم گذشته کاهش‌ یافته است.

داده‌های وزارت دارایی ژاپن نشان می‌دهد که صادرات ژاپن در جولای نسبت به مدت مشابه سال قبل ۰٫۳ درصد کاهش‌یافته است. بخشی از دلیل این روند کاهشی، کاهش تقاضا از سوی چین، بزرگ‌ترین شریک تجاری ژاپن بوده است. اقتصاد چین نیز از کمبود تقاضا و بی‌میلی رئیس‌جمهور چین برای باز کردن کامل بازار برای واردات رنج می‌برد.

برخلاف روند نزولی در ژاپن، اقتصاد هند در حال افزایش است و ارقام این موضوع را تایید می‌کنند. طبق آمارهای دولتی، رشد هند در ماه‌های پایانی سال ۲۰۲۳ به ۸٫۴ درصد رسید که بالاتر از پیش‌بینی ۷٫۶ درصدی دولت برای دوره ژوئن تا سپتامبر بود. رونق بازار سهام، مصرف داخلی قوی، پایداری روپیه و افزایش صادرات، برخی از دلایل کلیدی این رونق هستند.