به گزارش اکوایران، قیمت‌های نفت روز سه‌شنبه در معاملات آسیا روند کاهشی خود را ادامه داد، چراکه سرمایه گذاران پیش‌بینی کردند پایداری تورم در آمریکا و نرخ‌های بهره بالا، تقاضای مصرف کنندگان و تولیدکنندگان را کاهش خواهد داد.

براساس گزارشی از رویترز، معاملات آتی برنت در لحظه نگارش این گزارش(11 صبح به وقت تهران) با 57 سنت کاهش به 83.14 دلار در هر بشکه رسید. نفت وست تگزاس اینترمدیت نیز با 58 سنت کاهش به 79.22 دلار در هر بشکه رسید.

هردوی معیارهای نفت روز دوشنبه کمتر از یک درصد کاهش یافتند؛ چراکه مقامات فدرال رزرو اعلام کردند که پیش از کاهش نرخ‌های بهره در انتظار نشانه‌های بیشتری مبنی بر کاهش تورم هستند.

به گفته یک تحلیلگر بازار، هراس‌ها از کاهش تقاضا منجر به فروش شده است، چراکه چشم انداز کاهش نرخ بهره ازسوی فدرال رزرو دورتر شده است.

فیلیپ جفرسون، نایب رئیس فدرال رزرو روز دوشنبه گفت برای اینکه اعلام کند کاهش تورم "پایدار" است بسیار زود است، درحالی که نایب رئیس، مایکل بار نیز گفت، سیاست انقباضی به زمان بیشتری نیاز دارد. رئیس فدرال رزرو آتلانتا نیز اعلام کرد "مدتی طول می‌کشد" تا بانک مرکزی مطمئن شود رشد قیمت‌ها به‌طور پایدار کاهش یافته است.

در مجموع، اظهارات مقامات فدرال رزرو به بالاماندن نرخ بهره برای مدت طولانی‌تر از آنچه بازارها انتظار داشتند اشاره داشته است. این مساله پیامدهایی برای بازار نفت دارد چراکه هزینه‌های استقراض بالاتر، منابع مالی را حبس کرده و به رشد اقتصادی و تقاضا برای نفت ضربه می‌زند.

از سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد بازار تاثیرپذیری چندانی از نااطمینانی‌های سیاسی در دو کشور اصلی تولیدکننده نفت نداشته است.

به گفته یک استراتژیست بازار، درحالی که باوجود برخی نااطمینانی‌ها در ایران حرکات روبه بالایی در قیمت نفت مشاهده شد، قیمت‌ها از آن زمان دوباره بازگشتند چراکه سرمایه گذاران براساس وضعیت موجود قیمتگذاری می‌کنند و هرگونه گسترشی در درگیری‌های منطقه‌ای ازنظر آنها منتفی است.

سیدابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران روز یکشنبه در حادثه سقوط بالگرد به شهادت رسید. محمدبن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی نیز به دنبال شرایط سلامتی پدرش، سفرخود به ژاپن را به تعویق انداخت. با اینحال، به گفته تحلیلگران به‌نظر نمی‌رسد این دو رویداد تاثیر زیادی بر بازار داشته باشد، چرا که مشخص نیست که تاثیر فوری بر سیاست‌های انرژی داشته باشد.

تمرکز سرمایه‌گذاران اکنون بر عرضه سازمان کشورهای صادرکننده نفت و سایر کشورهای صادرکننده وابسته به آن است که به نام OPEC+ شناخته می‌شود. آنها قرار است در تاریخ اول ژوئن (12 خرداد 1403) سیاست عرضه خود را مشخص کنند که معلوم می‌کند آیا برخی از اعضا کاهش داوطلبانه 2.2 میلیون بشکه در روز خود را ادامه می‌دهند یا خیر.

به گفته یک تحلیلگر بازار، قیمت‌ها در انتظار یک کاتالیزور هستند تا بتوانند از محدوده فعلی خارج شود، بطوری که چشم‌ها همچنان روی هرگونه تحول ژئوپلتیک و همچنین داده‌های ذخایر نفت این هفته است.