خوابی که افراطی های اروپا برای خاورمیانه دیدهاند
اکوایران: پس از انتخابات کمیسیون اتحادیه اروپا پیشبینی میشود که راستگرایان میانهور بتوانند رئیس بعدی این نهاد را برگزیده و دستورکار آن را مشخص کنند. اما آنها در ابتدا مجبورند که با فاصلهگرفتن از جریان راست افراطی، سایر جناحها را به سوی خود بکشانند.
به گزارش اکوایران، با اتمام انتخابات پارلمان اروپا که از ۶ تا ۹ ژوئن برگزار شد، اکثر نظرسنجیها یک چیز را پیشبینی میکردند: قرار است راست افراطی دستاوردهای بزرگی داشته باشد.
به نوشته العربیه الجدید، احزاب سیاسی راست افراطی سهم قابل توجهی بیشتری از کرسیهای پارلمان اروپا را نسبت به گذشته، به خود اختصاص داده و نسبت به دستاوردهایشان در انتخابات ۲۰۱۹، به قدرت خود افزودند.
در شب نهم ژوئن، تصویری کلی از این توازن سیاسی جدید در اروپا نمایان شد. با وجود اینکه پارلمان اروپا در مقایسه با پارلمانهای ملی کشورهای عضو، نفوذ محدودی دارد، اما ترکیب آن بر سیاست خارجی اتحادیه اروپا و روابط این اتحادیه با خاورمیانه و شمال آفریقا تأثیر خواهد گذاشت.
رئیس بعدی کمیسیون اروپا
بعد از رأیگیری، احتمالاً چند هفته طول خواهد کشید تا رئیس کمیسیون اروپا و ۲۶ کمیسر دیگر مشخص شود. رئیس کمیسیون توسط شورای اروپا که رؤسای دولت ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا در آن حضور دارند، پیشنهاد میشود. پس از چانهزنیهای طولانیمدت و پشت درهای بسته، پارلمان اروپا باید رئیس کمیسیون و بعداً کمیسرها را تأیید کند.
اورسولا فون در لاین، رئیس فعلی کمیسیون اروپا پیشتاز تصدی این سمت تا سال ۲۰۲۹ است. او با آگاهی از اینکه نه گروه چپگرا و نه اکثر احزاب راست افراطی از نامزدی او حمایت نمیکنند، باب مذاکره برای انتخاب مجدد خود با برخی از احزاب راست افراطی، مانند «برادران ایتالیا» (حزب جورجیا ملونی، نخستوزیر ایتالیا) را گشوده است. چنین اقدامی نقض آشکار ارزشهایی است که اتحادیه اروپا ادعای طرفداری از آنها را دارد.
در جوانی، ملونی علناً از تحسینکنندگان بنیتو موسولینی، دیکتاتور فاشیست ایتالیا و متحد نازیها بود. خود حزب برادران ایتالیا ریشههای نئوفاشیستی دارد. پس از رسیدن به قدرت، ملونی به تهدیدی برای آزادی مطبوعات در ایتالیا تبدیل گشت.
فون در لاین از این جزئیات ناخوشایند در مورد ملونی چشمپوشی کرده و همچنین با توافق ایتالیا و آلبانی که عضو اتحادیه نیست، برای انتقال مهاجرانی که توسط مقامات ایتالیایی نجات یافتهاند به این کشور بالکان، موافقت کرده است. قرار است به درخواستهای پناهندگی آنها توسط مقامات ایتالیایی در دو مرکز بازداشت آلبانی رسیدگی شود.
یک دلیل اصلی وجود دارد که چرا فون در لاین حاضر شده در پارلمان اروپا تنها با ملونی کار کند، اما نه با اکثر احزاب سیاسی راست افراطی دیگر. برخلاف مثلاً حزب راست ملیگرای مارین لوپن (رهبر اپوزیسیون فرانسه)، ملونی به عنوان حامی قدرتمند ناتو و سیاست کمک نظامی آن به اوکراین در جنگ علیه روسیه ظاهر شده است.
گروههای سوسیالدموکرات و لیبرال پارلمان اروپا که در انتخابات ۲۰۱۹ از فون در لاین حمایت کردند، قول دادهاند که اگر او به دنبال جلب حمایت راست افراطی باشد، دیگر به او رأی نخواهند داد. احزاب سبز اروپا که در سال ۲۰۱۹ از فون در لاین حمایت نکردند نیز چنین موضعی دارند، اما ممکن است آرای آنها در این دوره بتواند نتیجه را تغییر دهد.
جنگ غزه
در طول پنج سال ریاست خود بر کمیسیون اروپا، فون در لاین شاهد فعالیت دیپلماتیک گستردهای بوده است. بخش زیادی از توجه او به جنگ اوکراین معطوف گشته، اما او همچنین برای امضای توافقنامههای مهاجرتی با موریتانی، تونس و مصر، از این کشورها از بازدید کرد. ملونی نیز در این سفرها همراه او بود.
اما به احتمال زیاد، هیچ سفری به اندازه بازدید ۱۳ اکتبر سال گذشته او از سرزمینهای اشغالی بحثبرانگیز نبود؛ سفری که بدون مشورت قبلی با کشورهای عضو اتحادیه اروپا یا جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا انجام گرفت.
در بازدید خود، فون در لاین ضمن تسلیت برای حمله ۷ اکتبر حماس، هیچ درخواستی از اسرائیل برای نشاندادن خویشتنداری در جنگ صادر نکرد. در آن زمان، ۱۴۰۰ فلسطینی غزه جان خود را از دست داده بودند.
این تنها آغاز یک درگیری پنهان میان فون در لاین و بورل بود. بورل، منتقدترین فرد در نهادهای اتحادیه اروپا در مورد رفتار جنگی اسرائیل در غزه بوده است. قرار نیست در کمیسیون جدید، بورل در سمت خود باقی بماند و به احتمال زیاد، فردی جایگزین او خواهد شد که به موضع فون در لاین در مورد جنگ غزه نزدیکتر باشد.
در آستانه انتخابات این هفته سراسر اروپا، جنگ به موضوعی در کارزارهای انتخاباتی تبدیل شد، اگرچه احتمالا نقش تعیینکنندهای نداشت. به عنوان مثال، در اسپانیا، «حزب مردم» و حزب راست افراطی «واکس» به دلیل تصمیم دولت پدرو سانچز، رئیسجمهور اسپانیا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، به او حمله کردهاند.
با این حال، استراتژی حزب مردم چندان کارساز نبوده، زیرا طبق یک نظرسنجی اخیر، اکثریت جمعیت اسپانیا از به رسمیت شناختن فلسطین حمایت میکنند و حدود یکسوم از پایگاه رأیدهندگان راستگرا نیز همینطور دیدگاه را دارند. سانتیاگو اباسکال، رهبر واکس که احتمال حمایت رأیدهندگانش از به رسمیت شناختن فلسطین بعید است، هفته گذشته با بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل دیدار کرد.
از سوی دیگر، جنگ جاری غزه در میان گروه چپگرای پارلمان فرانسه اختلاف برانگیخته است. برخی از احزاب این گروه متنوع، در حالی که حمایت کلی خود را از جنگ اسرائیل اعلام کردهاند، منتقد نتانیاهو هستند.
دیگر احزاب چپگرا انتقادات گستردهتری علیه ممانعت از ورود کمکهای بشردوستانه به غزه و حملات ظاهراً بیپایانی که منجر به کشتهشدن حداقل ۳۶ هزار فلسطینی و زخمیشدن بیش از ۸۰ هزار نفر شده را مطرح کردهاند. از آنجایی که احزاب مختلف چپگرای فرانسه به طور جداگانهای برای انتخابات پارلمان اروپا نامزد میشوند، مواضع سیاسی آنها در مورد جنگ غزه به عاملی برای تمایز آنها از یکدیگر تبدیل شده است.
مهاجرت
وقتی نوبت به موضوع مهاجرت و ورود پناهندگان به اروپا میرسد، روابط اتحادیه اروپا با خاورمیانه و شمال آفریقا نیز مورد بحث قرار میگیرد.
از ترس از دست دادن آرا به نفع راست افراطی، حزب راستگرا و میانهروی مردم اروپا (ایپیپی) که بزرگترین گروه پارلمان اروپا و خانه سیاسی فون در لاین به شمار میآید، مانیفستی را برای انتخابات تأیید کرد که به دنبال کمرنگکردن تحرکات جناح راست افراطی است.
حزب مردم اروپا خواستار سهبرابرشدن کارکنان فرونتکس، آژانس مرزی اروپا بوده که متهم به نقض حقوق بشر است. این حزب همچنین ادعای حمایت از حق پناهندگی را مطرح میکند، پیشنهادهایی ارائه داده که در صورت اجرا، چنین حقی را از بین میبرند. حزب مردم اروپا میخواهد تا زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی مهاجرانی که به اتحادیه اروپا میرسند، آنها را به آنچه پارلمان «کشورهای ثالث امن» مینامد، منتقل کند.
پروژه حزب مردم اروپا شباهتهای زیادی به طرح رواندا دارد که توسط ریشی سوناک، نخستوزیر بریتانیا ترویج میشود. قابل ذکر است که حزب مردم اروپا حتی متعهد به پذیرش آن دسته از افرادی که خارج از مرزهای اتحادیه اروپا پناهندگی دریافت میکنند، نشده است. در عوض، «سهمیهای از افرادی که نیاز به حمایت دارند»، به اتحادیه اروپا داده میشود.
هویت «کشورهای ثالث امن» در مانیفست مشخص نشده است. همین اتفاق زمانی رخ داد که ۱۵ کشور عضو اتحادیه اروپا، برخی از آنها به رهبری احزاب سوسیالدموکرات مانند دانمارک، در ماه می ۲۰۲۴ خواستار برنامههای مشابهی شدند. بدیهی است فقدان تمایلی از سوی کشورهای ثالث برای همکاری وجود دارد.
با این حال، به نظر میرسد کشورهایی که برخی سیاستمداران اروپایی در نظر دارند به عنوان مراکز خارجی بالقوه برای رسیدگی به درخواستهای پناهندگی باشند، کشورهای تونس، موریتانی و مصر هستند که طی سال گذشته، با کمیسیون اروپا به توافق رسیدهاند. بر اساس این توافقنامهها، این سه کشور در ازای جلوگیری از رسیدن مهاجران و پناهندگان به اروپا، حمایت اقتصادی دریافت میکنند.
تحقیقات اخیر توسط یک کنسرسیوم از روزنامهنگاران بینالمللی سرنخهایی در مورد نحوه هزینهکردن این بخش جدید از بودجه اتحادیه اروپا برای کنترل مهاجرت ارائه میدهد. گزارشها نشان میدهند که چگونه در طول سالها، از بودجه اتحادیه اروپا برای تأمین مالی سازمانهای دولتی در مراکش، تونس و موریتانی استفاده شده که مهاجران و پناهندگان را در مسیرهای زمینی و دریایی و قبل از رهاکردنشان در بیابان، جایی که از گرسنگی، تشنگی، خشونت جنسی و گاهی اوقات مرگ رنج میبرند، بازداشت میکنند.
مانیفستهای سوسیالدموکرات و لیبرال برای انتخابات اروپا شامل رسیدگی به درخواستهای پناهندگی در کشورهای ثالث نمیشود. با این حال، این دو گروه اخیراً از مجموعه اقداماتی تحت عنوان «پیمان جدید در مورد مهاجرت و پناهندگی» حمایت کردهاند. این توافقنامه، در کنار سایر پیشنهادها، در صورتی که کشورهای اتحادیه اروپا با «هجوم گسترده» مهاجران و پناهجویان مواجه شوند، به تعلیق برخی حقوق اساسی اجازه میدهد. مقامات اروپایی همچنین مجوز جمعآوری دادههای بیومتریک از کودکان حتی ششساله را خواهند داشت.
پیمان مهاجرتی جدیدترین نسخه از «قلعه اروپا» است؛ توهمی مبنی بر اینکه این قاره میتواند افرادی را که از درگیری، تغییرات اقلیمی و فقر اقتصادی که اغلب با روابط تجاری نابرابر اروپا با مناطق همسایه تشدید میشود، بیرون نگاه دارد. با این حال، حامیان پیمان جدید آن را گامی کلیدی برای متوقفساختن راست افراطی با نشاندادن این که اتحادیه اروپا میتواند به توافقاتی در مورد مهاجرت دست یابد، معرفی کردند.
در همین حال، احزاب سیاسی که حقوق بشر و به طور خاص، حق پناهندگی را در مرکز پیشنهادات سیاستی خود در مورد مهاجرت قرار میدهند، در موضع دفاعی قرار گرفتهاند. احزاب سبز اروپا که به اکثر بخشهای پیمان جدید رأی منفی دادند و «جبهه چپ» که به تمامی آنها رأی منفی داد، در انتخابات پارلمان اروپا کرسیهای خود را از دست دادند.
ممکن است فون در لاین نهایتاً بتواند با تکیه بر پایگاهی مشابه با سال ۲۰۱۹، رئیس کمیسیون باقی مانده یا با موفقیت، احزاب سبز را به سمت خود بکشاند. در نگاه اول، این یک پیشرفت مثبت به نظر میرسد. اما همزمان، این امر کار را برای احزاب راست افراطی پارلمان اروپا آسانتر میسازد تا همچنان خود را به عنوان اپوزیسیون سیاسی جا بزنند و در عین حال، گفتگوها را حتی بیشتر به سمت راست سوق دهند.
پیمان جدید برای مهاجرت و پناهندگی قبلاً نشان داده که چگونه احزاب دیگر نیز تمایل داشتهاند در قبال خواستههای حداکثری راست افراطی، با آنها به مصالحه برسند. در همین حال، راست افراطی به دلیل حضور در شورای اروپا، تأثیر مستقیمی بر سیاستگذاری خواهد داشت.
ممکن است ائتلاف جدید دولت هلند که حزب راست افراطی «برای آزادی» قدرتمندترین گروه سیاسی آن به شمار میآید، در شورای اروپا با دولت ایتالیا متحد شود. اگر نظرسنجیها دقیق باشند، یک دیوار جدید در قلعه اروپا ساخته خواهد شد.
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
فوری؛ شورای حکام آژانس قطعنامه ضدایرانی را تصویب کرد
-
فوری؛ ممکن است امشب قطعنامه صادر نشود
-
از قطع روابط تا دیدار ژنرالها؛ واکاوی تلاشهای ریاض برای نزدیکی به تهران
-
قیمت جدید محصولات ایران خودرو رسما اعلام شد / توضیحات وزیر صمت درباره افزایش قیمت خودروها
-
واکنش فوری تهران به قطعنامه شورای حکام آژانس
-
معمای ترامپ در مواجهه با تهران/ چه چیزهایی میتواند مانع از مذاکره شود؟
-
توصیه مولوی عبدالحمید به گفتوگو با آمریکا و اروپا/ گام اهل سنت برای وفاق
-
پشت پرده معامله قرن بن سلمان با پوتین
-
چرا غرب از گروسی ناامید شد؟/ واکنش تهران به صدور قطعنامه احتمالی چه خواهد بود؟