او با اشاره به این نکته که در شرایط عادی، تمایل جامعه به سمت گزینه‌های معتدل‌گراست، عنوان کرد که در جوامعی که شکاف‌های عمیق اقتصادی و سیاسی وجود دارد و گروه‌های زیادی از مردم احساس می‌کنند بازنده هستند، احتمال روی کار آمدن جریان‌های پوپولیسمی افزایش می‌یابد.

رییسی انتخابات سال ۱۳۸۴ را نمونه‌ای از این پدیده دانست. او معتقد است که شکست اصلاح‌طلبان در آن انتخابات، تا حد زیادی ناشی از نارضایتی گروهی از بازندگان اقتصادی و سیاسی بود که به وعده‌های پوپولیسمی کاندیدای رقیب دل خوش کرده بودند.