سی فرآیندی که به وفاق ملی می‌انجامد

نرخ تورم تک رقمی است؛

چون نرخ تورم تک رقمی است، نیازی به دروغگویی نیست و راستگویی ستونِ اصلی وفاق است؛

در انتخابات، مردم به احزاب و برنامۀ آنها رای می‌دهند و نه به افراد؛

عامۀ مردم از هویتی شفاف، اولویت‌بندی شده و مورد اجماع برخوردارند؛

اکثریتِ مطلقِ رسانه‌ها، غیردولتی هستند؛

گروه‌ها و احزاب سیاسی در مسائل کلان فلسفی اجماع دارند و اختلاف آن­ها صرفاً در سیاست­ گذاری ها است؛

رسانه‌ها درعلنی کردن فساد مالی از مراجع قضایی پیشروتر هستند؛

مردم با اعتقاد وعلاقه قوانین را رعایت می‌­کنند؛

شهروندان برای سفر به خارج، چندان نیازی به ویزا ندارند؛

ثبات شاخص‌های اقتصادی، شهروندان را تک شخصیتی و علاقه مند به همکاری کرده است؛

شهروندان به کار و فعالیت خود متکی هستند و نه رانت اقتصادی و سیاسی؛

زنانِ متخصص در کنارِ مردان متخصص، جزیی از تصمیم­ سازان کشور هستند؛

مدیران و مجریان به کشور تعهد دارند و نه فقط به افراد؛

بخش خصوصی حداقل هشتاد درصد تولید و خدمات را در اختیار دارد؛

حکومت و عامۀ مردم، سرمایه‌­داری و اقتصاد رقابتی را پذیرفته‌اند و به قواعد آنها پایبندند؛

هر اقدامی در سیاست­ خارجی، فایدۀ اقتصادی برای کشور دارد؛

به موجب حساسیت به اعتبار ملی، بخش خصوصی کالاهای با کیفیت صادر می‌کند؛

شهروندان با حوصله، صبر، محبت و احترام به دیگران رانندگی می‌کنند؛

آنقدر پول ملی ثبات دارد، کسی به انباشت طلا و ارز فکر نمی‌کند؛

اگر مجریان اشتباه کنند، حداقل عذرخواهی و عموماً استعفا می‌دهند؛

احترام و تصویرِ مثبتِ کشور در جامعۀ جهانی برای حکمرانان حیاتی است؛

حسِ هم ­نوع دوستی میانِ مردم بسیار فراگیر است؛

آنقدر شهروندان تعلق به وطن دارند که قبل ازموعد، مالیات خود را پرداخت می‌کنند؛

به ندرت فردی یا خانواده‌ای به فکر مهاجرت می‌افتد؛

بالاترین مصونیت را خبرنگارانی دارند که fact عرضه می‌کنند؛

دولت، صرفاً نهادی برای خوب زندگی کردن و پول جمع کردن مجریان نیست؛

در تعامل با همسایگان، اساس بر اعتماد، حذف ویزا و تبادل گستردۀ کالا و خدمات است؛

تفکیکِ قوا به معنای حقوقی و سیاسی آن تحقق یافته است؛

تسهیل سرمایه­ گذاری خارجی و مناسباتِ شفافِ مالی مورد اجماعِ همه دولت‌هایی است که به قدرت می رسند؛

به واسطۀ تک­ رقمی بودن نرخِ تورم، شهروندان نگرانِ آینده نیستند.