به گزارش اکوایران، روز گذشته، چهارم مهر 1403، در جلسه علنی مجلس درخواست استعفای عبدالکریم حسینزاده، نماینده نقده و اشنویه از نمایندگی مورد بررسی قرار گرفت. استعفای این نماینده مجلس به این دلیل بود که چندی پیش رئیس جمهور در حکمی او را به سمت معاون خود در امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور منصوب کرده بود.
در آخر نیز با استعفای او موافق نشد. در واقع درخواست استعفای حسینزاده با با 107 رای موافق، 129 رای مخالف و پنج رای ممتنع از مجموع 247 نماینده حاضر مواجه شد.
بیشتر نمایندگان مخالف استعفای حسینزاده علت مخالفت خود را اینطور بیان میکردند که او نباید به دلیل یک پست دولتی جابجا شود و رفتن او از مجلس میتواند منجر به آسیب به حوزه نمایندگی او شود. البته این ادعا را بسیار نپذیرفتند و موضوع را به شکل دیگری تفسیر کردند. علت هم رفتار متفاوت مجلس در نمونههای قبلی است (برای مطالعه بیشتر در این خصوص میتوانید گزارش زیر را بخوانید).
نکته جالب توجه دیگر این بود که بهخاطر تازگی این اقدام مجلس -اجازه ندادن به یکی از نمایندهها برای حضور در دولت- پرسشهای آییننامهای و حقوقی متعددی مطرح شد است. برای نمونه آیا دوباره میتوان درخواست استعفا را در مجلس مطرح کرد؟
روز گذشته، احمد نادری، عضو هیات رییسه مجلس به «ایسنا» گفت که با توجه به اینکه در تاریخ مجلس شورای اسلامی این اتفاق رخ نداده که رییس جمهور دوبار نامه دهد یا اینکه استعفا دوبار مطرح شود، آییننامه در این خصوص مسکوت است.
اساسا نیازی به موافقت با استعفای نمایندگان بود؟
نکته دیگری که در بحث استعفای حسینزاده امروز مطرح شده آن است که آیا یک نماینده اساسا نیازی به تایید دیگر نمایندگان مجلس برای ترک بهارستان داشت یا خیر؟
پس از مخالفت مجلس با استعفای نماینده نقده و اشنویه، استفساریهای قدیمی مورد توجه قرار گرفت. طبق این استفساریه شورای نگهبان، حسینزاده برای پذیرش پست معاونت ریاست جمهوری نیازی به استعفا از مجلس ندارد.
با توجه به این استفساریه و همچنین کارنامه مجلس در موضوع استعفای نمایندگان و جابجایی آنها در پست دولتی در گذشته، به نظر میرسد مجلس نخستین کارشکنی و «نه» خود را در مقابل دولت چهاردهم اعلام کردند.
در این میان گمانههایی نیز در رابطه با اهل سنت بودن حسینزاده و ارتباط آن با عدم موافقت استعفای این نماینده وجود دارد. در واقع گفته میشود که پزشکیان پس از آن که به وعده خود درباره انتخاب وزیر از اقلیتها عمل نکرد، حال با انتخاب حسینزاده به نوعی تلاش کرد این خلف وعده را جبران کند. اما در طرف مقابل، مجلس با میدانداری نمایندگان مخالف دولت مانع از این اتفاق شدند.
