به گزارش اکوایران، با تصمیم جمهوری اسلامی ایران برای انجام یک حمله موشکی بزرگ علیه اسرائیل در 1 اکتبر در تلافی حمله اسرائیل به مقر حزب‌الله در نزدیکی بیروت که منجر به ترور رهبر آن حسن نصرالله در 27 سپتامبر شد، معادلات پیچیده تر از گذشته شده است.

به گزارش نشنال‌اینترست، این حمله بسیار متفاوت با حمله موشکی ایران در ماه آوریل بود. اکنون، اسرائیل فهرست بسیار گسترده‌‌ای از گزینه‌های حمله تلافی‌جویانه را بررسی می‌کند که بنا بر گزارش‌ها، حملات به سپاه پاسداران، رهبری ایران، سایت‌های هسته‌ای و زیرساخت‌های نفتی را شامل می‌شود. پرزیدنت بایدن قبلاً علناً با حمله به نیروگاه‌های هسته‌ای ایران مخالفت کرده است، زیرا نگران این است این کار جمهوری اسلامی ایران را به سمت دستیابی فوری به تسلیحات متمایل کند.

نفت با توجه به اهمیت آن برای اقتصاد کشور، ممکن است یک نقطه فشار منطقی علیه جمهوری اسلامی ایران به نظر برسد. صادرات نفت ایران در سال 2024 افزایش یافته است که اندکی به احیای رشد اقتصادی کمک کرده است. البته این یک هدف مشکل‌ساز برای منافع ایالات متحده است، زیرا ممکن است پیامدهای منفی داشته باشد.

هدف قرار دادن زیرساخت‌ها

در سناریویی که در آن ایران برای مدت طولانی به مبادله حملات با اسرائیل ادامه می‌دهد - که اکنون محتمل به نظر می‌رسد - یا حتی به درگیری مستقیم با نیروهای آمریکایی در منطقه ختم می‌شود، جمهوری اسلامی ایران همچنان انگیزه قدرتمندی برای اجتناب از حمله به عربستان، امارات یا سایر زیرساخت‌های نفت و گاز شورای همکاری خلیج فارس خواهد داشت. پادشاهی‌های خلیج‌فارس می‌توانند نیروهای هوایی برتر خود را مستقر کنند که می‌توانند به زیرساخت‌های نفتی ایران آسیب بزنند، به نحوی که تعمیر آن سال‌ها طول می‌کشد.

آرامکو

آسیب پذیری متقابل زیرساخت‌های نفتی اعراب و ایران، می تواند یک «مانع» مهم علیه ایران برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های نفتی کشورهای عربی خلیج فارس باشد، حتی اگر قصد داشته باشند پایگاه‌های آمریکایی و نیروهای نظامی را در آن کشورها به عنوان بخشی از تشدید ادامه درگیری هدف قرار دهند. توافق عادی سازی عربستان و جمهوری اسلامی ایران و بهبود کلی در روابط با چندین کشور شورای همکاری خلیج فارس در دو سال گذشته نیز باعث کاهش احتمال هدف قرار دادن زیرساخت‌های نفتی می‌شود. با عبور عمدی از این مانع، حمله اسرائیل به دارایی‌های نفتی ایران می‌تواند عدم تمایل ایران برای حمله به زیرساخت‌های نفتی کشورهای عربی خلیج فارس را کاهش دهد.

یکی از احتمالاتی که در رسانه‌ها مطرح شده، حمله به پالایشگاه آبادان ایران است که می‌تواند صادرات نفت خام را از بین ببرد. با این حال، حتی حمله‌ای مانند این هم می‌تواند حمله ایران به خلیج فارس را تحریک کند، به ویژه اگر شامل پرواز از فراز و سوخت‌گیری در حریم هوایی عربستان باشد.

در شرایط بازار نزولی نفت، تاثیر افزایش قیمت در خلیج فارس بسیار اندک بوده است. با این حال، اگر ما واقعاً شاهد یک حمله موفقیت‌آمیز به تأسیسات کلیدی مانند بقیق باشیم، پتانسیل یک شوک شدید قیمت همچنان بسیار بالاست. حمله سال 2019 تنها حدود یک سوم ظرفیت تاسیسات برای حذف گاز گوگرد را هدف قرار داد. حجم تولید در کمتر از یک ماه با مسیریابی در اطراف واحدهای آسیب دیده در تاسیساتی که بسیار کمتر از ظرفیت کار می‌کند، بازسازی شد. با این حال، اگر درصد بیشتری از آن واحدها در یک حمله دیگر از کار خارج شوند، نتیجه بسیار متفاوت خواهد بود. اکنون از تأسیسات کلیدی بهتر از سال 2019 دفاع می‌شود، زیرا ایالات متحده به سعودی‌ها کمک کرده است تا دفاع هوایی منطقه‌ای خود را بهبود بخشند.

آرامکو

با این حال، توانمندی‌های جمهوری اسلامی ایران نیز بهبود یافته است. ایران می‌تواند از موشک‌های بالستیک کوتاه برد فاتح-110 به جای پهپادهای یک طرفه استفاده کند که دقت کافی برای حمله به اهداف ثابت دارند. اگر ایران واقعاً می‌خواست چنین تأسیساتی را فلج کند، احتمالاً یک سری حملات انجام می‌شد.

کاهش حجم تولید

تأثیر حملات بر زیرساخت‌های عربستان یا امارات تأثیر زیادی بر بازار خواهد داشت.

اگر کاهش حجمی برای ایران وجود داشته باشد اما برای بشکه‌های عربستان یا امارات هیچ کاهشی وجود نداشته باشد، این دو تولیدکننده با توجه به ظرفیت مازاد فعلی‌شان می‌توانند حجم تولید از دست رفته را جبران کنند. هنگامی که عراق در آگوست 1990 به کویت حمله کرد، برای مثال، حجم تولید عربستان و امارات، صادرات از دست رفته ناشی از هر دو تحریم شورای امنیت سازمان ملل را جبران کرد. با این حال، اگر تاسیسات کلیدی عربستان و امارات آفلاین شوند، ظرفیت مازاد در هر جای دیگری بسیار کم خواهد بود.

پتانسیل پیامدهای ناخواسته ناشی از هدف قرار دادن زیرساخت‌های نفتی ایران قابل توجه است. مطمئناً این چیزی است که دولت بایدن نیاز دارد قبل از اینکه اسرائیل تصمیم بگیرد آن را در لیست اهداف خود قرار دهد، با رهبری اسرائیل در مورد آن صحبت کند.