تقابل دو غریزه در دوره دوم ترامپ/ زنی که به دستور کار ترامپ نظم می‌دهد

به گزارش اکوایران، لحظاتی پس از اینکه دونالد ترامپ به عنوان چهل و هفتمین رئیس‌جمهور امریکا تحلیف شد، یک سخنرانی متین در سالن ساختمان کنگره داشت که پر از مواضع سیاستی درباره تورم، مهاجرت و انرژی بود، همراه با تاکید بر عقلانیت در سیاست.

یک ساعت بعد، او شخصیتی کاملاً متفاوت داشت و در طبقه پایین‌تر ساختمان، یک سخنرانی پرقدرت داشت که در آن انتخابات 2020 را «تقلبی» نامید و به رئیس سابق مجلس نمایندگان، نانسی پلوسی و نماینده سابق کنگره، لیز چینی حمله کرد.

او گفت: «من فکر می کنم که این سخنرانی بهتری از آنچه که در بالا ارائه دادم، بود.»

دو غریزه متعارض

به نوشته بلومبرگ، این دو سخنرانی، نگاهی به کش و واکش دوره دوم او ارائه می‌دهد: خواست رئیس‌جمهور جدید برای به دست آوردن پیروزی‌های سیاسی که میراث جذابی مانند رونالد ریگان بر جای بگذارد، در مقابل میل او برای انتقام و تقابل.

این تنش همچنین در مجموعه دستورات اجرایی او دیده می‌شود که در دوشنبه منتشر شدند، و نشان می‌دهند که او نه تنها دستورکار «اول آمریکا» خود را باز زنده می‌کند، بلکه آن را به خالص‌ترین شکلش می‌کند.

بعضی از تدابیر نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور نسبت به هشت سال پیش تسلط بیشتری بر اهرم‌های قدرت دارد.

حتی در حوزه‌ی سیاستی، به نظر می‌رسد که یک نوعی جنگ دوگانه وجود دارد: در حالی که ترامپ وعده داده است که موجی از تعرفه‌های جدید را اعلام خواهد کرد، او تنها گام‌های محتاطانه‌ای برداشت، که شاید نشان دهنده تلاش برای جلوگیری از اختلال در بازارها در ابتدای کار باشد. او بعداً در اتاق بیضی گفت که تیم او «در حال فکر کردن» به اعمال 25 درصد تعرفه بر کالاهای مکزیک و کانادا است.

اطرافیان و متحدان ترامپ به طور کلی در مورد دیدگاه او اتحاد دارند، اما به دسته‌هایی تقسیم شده‌اند که نماینده غرایز متفاوت او هستند.

برخی مشاوران ترامپ او را تحت فشار قرار داده‌اند که دستورات اجرایی و یک برنامه قانون‌گذاری گسترده را در اولویت قرار دهد تا میراث او در دولت مدت‌ها پس از پایان دوره‌اش باقی بماند. با این حال، گروه دیگری تمرکز اصلی خود را بر تلاش‌هایی گذاشته‌اند که از ترامپ در برابر نظارت و توازن قدرت محافظت کند و او را در موقعیتی بهتر برای انتقام‌گیری پس از چالش‌های قانونی و استیضاح‌هایش قرار می‌دهد.

به گفته متحدان و مشاوران ترامپ، گروهی صمیمی از دستیاران پیشین کمپین او از یک حمله سریع و گسترده سیاست‌محور حمایت می‌کنند. این گروه شامل سوزی وایلز، رئیس جدید کارکنان کاخ سفید است که نخستین زنی است که به این مقام منصوب می‌شود، به همراه تعدادی از معاونان رئیس کارکنان و مشاوران ارشد سیاست‌گذاری در کاخ سفید.

وایلز با چهار رئیس کارکنان کاخ سفید در دولت اول ترامپ تفاوت‌های چشمگیری دارد: پس از آنکه توانست با سطحی از انضباط و حرفه‌ای‌گری که اغلب در کاخ سفید اول ترامپ گم شده بود، کمپین انتخاباتی ۲۰۲۴ را با موفقیت هدایت کند، او اعتماد بی‌قیدوشرط رئیس خود را جلب کرده است.

فوریت شدید

وایلز گفته است که تیم ترامپ قصد دارد در دو سال نخست، یعنی قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶ که ممکن است جمهوری‌خواهان در آن کنترل یکی از دو مجلس کنگره را از دست بدهند، با فوریتی شدید عمل کند.

در میان حلقه درونی ترامپ، بیشتر به‌طور ضمنی مطرح شده که اقدامات مبتنی بر سیاست ممکن است کلید دستیابی به جایگاهی شبیه به ریگان در حزب او باشد. ریگان، به‌عنوان یک چهره محافظه‌کار برجسته، الگویی طبیعی برای ترامپ محسوب می‌شود، چرا که ریگان نیز روزی یک فعال حوزه سرگرمی بود که برخی او را از نظر سیاسی دست‌کم گرفته بودند.

با این حال، ترامپ - که نخستین رئیس‌جمهور محکومی است که به این مقام می‌رسد - دولت خود را با افرادی پر کرده است که آماده‌اند تا نظارت و توازن قدرت را تضعیف کنند. این افراد شامل کاش پاتل، نامزد سمت مدیر اف‌بی‌آی، هستند که انتظار می‌رود این سازمان را به نهادی کم‌تر مستقل تبدیل کند.

در سخنرانی شامگاهی دوشنبه، ترامپ رویکرد انتقام‌جویانه خود را به نمایش گذاشت و گفت برای «متوقف کردن استفاده سیاسی از نظامی قانونی» یک دستور اجرایی امضا خواهد کرد که به همه سازمان‌های فدرال دستور می‌دهد تا تمامی اسناد مربوط به «آزارهای سیاسی در دولت پیشین» را حفظ کنند.

ترامپ همچنین اعلام کرد که یک توقف موقت در استخدام نیروی انسانی دولت فدرال اعمال خواهد کرد و دستوری را امضا کرد که به برنامه‌های تنوع، برابری و شمول (DEI) دولت پایان می‌دهد.

اعتمادبه‌نفس بیشتر

رؤسای جمهور اغلب در روزهای اولیه خود مجموعه‌ای از دستورات اجرایی را صادر می‌کنند تا به رأی‌دهندگان نشان دهند که با جدیت مشغول به کار شده‌اند. اینکه هر یک از این دستورات اجرایی در برابر چالش‌های قانونی دوام بیاورد یا خیر، هنوز مشخص نیست. اما سیل دستورات اجرایی دوشنبه به دلیل گستردگی، سرعت و جاه‌طلبی آن برجسته بود و نشان داد که دولت جدید هیچ ابایی از استفاده از قدرت اجرایی ندارد.

جولیان زلیزر، استاد تاریخ دانشگاه پرینستون، می‌گوید: «موضوع اصلی و تعریف‌کننده در دوره دوم او، نحوه استفاده از قدرت ریاست جمهوری است. این همان حوزه‌ای است که اکنون در آن جسورتر از گذشته عمل می‌کند. او می‌بیند که تا چه حد می‌تواند قاطع باشد و حزبش از او حمایت خواهد کرد.»

در واقع، ترامپ و دستیارانش پس از بازگشت غیرمنتظره‌اش به قدرت، با اعتمادبه‌نفس بیشتری وارد کاخ سفید شده‌اند.

تنها چهار سال پیش، او پس از شورش در کنگره، از سوی متحدان جمهوری‌خواه و شرکت‌های بزرگ آمریکا رها شده بود. او از شرکت در مراسم تحلیف بایدن خودداری کرد و واشنگتن را در حالی ترک کرد که خشمگین بود و تنها توسط چند دستیار جوان همراهی می‌شد.

او به‌آرامی حزب را دوباره به سمت خود کشاند، رقبای اصلی‌اش را شکست داد و حامیان مالی را بازپس گرفت. محکومیت او به اتهام جنایی تأثیر چندانی بر اشتیاق رأی‌دهندگان برای انتخاب مجددش نگذاشت، و نجات او از یک سوءقصد احساس شکست‌ناپذیری را در میان طرفدارانش تقویت کرد.

ترامپ در سخنرانی روز دوشنبه خود گفت: «آن زمان چنین احساسی داشتم و اکنون بیشتر از همیشه معتقدم که زندگی‌ام به دلیلی نجات داده شد. خداوند مرا نجات داد تا آمریکا را دوباره عظیم کنم.»

اکنون او با گروهی منسجم‌تر از دستیاران، حمایت ائتلاف گسترده‌تری از رأی‌دهندگان، و کنترل هر دو مجلس کنگره توسط حزبش به واشنگتن بازمی‌گردد. رهبران تجاری از جمله جف بزوس، تیم کوک و مشاور نزدیکش ایلان ماسک در کنار اعضای خانواده و نامزدهای کابینه‌اش در مراسم سوگندش حضور داشتند؛ نشانه‌ای از تغییر رویکرد شرکت‌های بزرگ آمریکا نسبت به او.

شان اسپایسر، سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید در دوره اول ترامپ، گفت: «از واژه "هنجارها" و دونالد ترامپ استفاده نکنید. این شیشه قبلاً شکسته شده است. اگر قبلاً کارها به این شکل انجام نمی‌شد، چه اهمیتی دارد؟»

با این حال، این بدان معنا نیست که مسیر ترامپ برای پیروزی‌های سیاسی هموار خواهد بود. اکثریت جمهوری‌خواهان در کنگره بسیار اندک است و اختلافات داخلی درون حزبی می‌تواند هر قانون‌گذاری عمده‌ای را مختل کند.

پس از انتخاباتی که بسیاری از رأی‌دهندگان در آن اقتصاد را به‌عنوان مهم‌ترین مسئله خود اعلام کردند، مشخص نیست که اگر او بیشتر انرژی خود را صرف مجازات دشمنانش کند، میزان محبوبیتش چگونه خواهد بود. همچنین این احتمال وجود دارد که او در کاخ سفید حرفه‌ای‌تر و منسجم‌تر خود نیز سردرگمی و بی‌نظمی ایجاد کند.

زلیزر افزود: «شیوه حکمرانی مبتنی بر آشوب، اختلال و تلاطم مداوم به هیچ وجه به پایان نرسیده است. من فکر می‌کنم او این دو گرایش را مرتبط می‌بیند: همه را در وضعیتی گیج‌کننده قرار می‌دهید و سپس آنچه را که می‌خواهید پیش می‌برید.»