سقوط دولت دکتر محمد مصدق، نه یک رویداد ناگهانی و تحمیلی، بلکه نقطه اوج یک فرآیند فرسایشی و پیچیده از خودویرانگری بود؛ فرآیندی که ریشههای آن از اعماق روانشناسی یک رهبر، سیاستهای نسنجیده و بعضاً کینهتوزانه او و تضادهای درونی جامعه نشأت گرفت و در…
میراث پوپولیستی مصدق، شاخهای دیگر از همان درخت دولتیسازی بود. پوپولیسم او، نه تنها اقتصاد بلکه توقع جامعه را از دولت دچار اختلال کرد. مصدق سیاست را به خیابان و شور تودهها گره زد و به جای قانونگرایی، فریاد و هیجان را معیار مشروعیت قرار داد. آن…
در بهار ۱۳۳۰، مجلس شورای ملی، محمد مصدق را بهعنوان نخستوزیر انتخاب کرد. مصدق در آغاز کار، بهویژه با تکیه بر شعار ملیشدن صنعت نفت، مورد حمایت افکار عمومی قرار گرفت. اما خیلی زود مصدق با شاه دچار چالش شد. چالشی که به واقعه 30 تیر انجامید.
اقدام محمد مصدق در ملی کردن صنعت نفت، در واقع به دولتیسازی این صنعت منجر شد. این اقدام، نه تنها الگویی برای سیاستهای پوپولیستی در دهههای بعدی شد که به توسعهنیافتگی اقتصادی کشور انجامید، بلکه به ظهور جریانهای غرب ستیز و تجددستیز در ایران کمک…
اکوایران: دکتر موسی غنینژاد در گفتوگو با دنیای اقتصاد گفت: «برای مصدق «وجیهالمله بودن» خودش اولویت بود نه منافع ملی ایران».
در اغلب کتابها و مقالاتی که ستایشگران محمد مصدق در خصوص کارنامه سیاسی وی و وقایع ۲۸ مرداد نوشتهاند سانسور و هوچیگری نقش پررنگی دارد. البته این رویکرد در رفتار سیاسی و خاطرهنویسی خودِ مصدق هم قابل مشاهده است و این را میتوان به روشنی در…
طرح مباحثی در نقد کارنامه سیاسی مصدق و اندیشههای پشتیبان آن از دو دهه پیش به اینسو به افسونزدایی از هاله تقدسی که پس از وقایع ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ درباره وی از سوی برخی روشنفکران عمدتا چپ برساخته شده بود، کمک زیادی کرده است. این موضوع از این جهت…
اگر نبود اتهامزنی بیپروا و غیراخلاقی آقای نیکولا گرجستانی به منتقدان کارنامه سیاسی دکتر محمد مصدق تحتاین عنوان که «صنعت مصدقستیزی پدیدهای است سازمانیافته و من یقین دارم هزینههای هنگفتی از آن حمایت میکنند»، آنهم در گفتوگو با «اکو ایران»…
