آخرین اخبار چین و غرب

طی هفته‌ها یا ماه‌های آتی، ممکن است باید با طوفان کاملی در سیاست خارجی روبرو شود: سه بحران در سه مکان مهم استراتژیک. اگر همه چیز بد پیش برود، این هم‌گرایی ممکن است باعث ایجاد تغییرات ساختاری در نظام بین‌المللی شود. اگر او توانایی مدیریت آن‌ها را داشته باشد، قادر خواهد بود بار دیگر و به طور موقت برتری آمریکا را حفظ کند.
اعتقاد به حمله چین علیه تایوان، به دلیل عدم واکنش ایالات متحده نسبت به حمله اوکراین، نوعی جنگ افروزی زودهنگام و غیرسازنده است.
پنجاه سال پس از دیدار تاریخی نیکسون و مائو، بار دیگر ژئوپلیتیک نظم جهانی در حال تغییر است.
پکن زمانی نسبت به مسائل خاورمیانه محتاط بود، اما اکنون به نظر می رسد همه‌کاره است، چراکه به طور موثری رقابت تسلیحاتی را در منطقه‌ای که پیش از این ناآرام بود تشدید می‌کند و از این رقابت سود می‌برد؛ گسترش برنامه موشکی عربستان، محدود کردن برنامه موشکی ایران را برای ایالات متحده سخت‌تر می‌کند و دلیل خوبی برای دور نگه‌داشتن این مسئله از میز مذاکرات در آینده را به تهران می‌دهد.
از برخی جهات، کووید یک نقص اصلی در مدل چینی را برجسته می کند. پکن می‌تواند با کارایی بی‌رحمانه عمل کند، و این مسئله است که اغلب مو جب می شود سیاست‌گذاری دموکراتیک غربی آشفته و درجه دوم به نظر برسد. اما زمانی که سیاستها برگزیده شده توسط یک دیکتاتور نیاز به تغییر پیدا می کند، برای یک دیکتاتوری بسیار سخت است که مسیر خود را اصلاح کند.
تحولات اخیر منطقه‌ای توسط پویایی‌های محلی و منطقه‌ای هدایت می‌شود، نه رقابت قدرت‌های بزرگ! اما نقش چین در خاورمیانه مطمئناً افزایش خواهد یافت.
سی‌وهفتمین دیدار میان رهبران چین و روسیه از سال 2013، در شرایطی رخ داد که تنش‌ها بلوک شرق و غرب از یک‌سو بر سر اوکراین و از سوی دیگر درباره تایوان به اوج می‌رسد.