به گزارش اکوایران به نقل از اکونومیست - اداره آمار کار آمریکا در دوم دسامبر گزارش داد که شمار شاغلین غیرکشاورز در ماه نوامبر، ۲۶۳ هزار نفر بیش‌تر شد که نسبت به تعداد ماه اکتبر – ۲۸۴ هزار نفر – کمتر است. اما به سختی می‌توان آن را نشانه‌ای از رکود گسترده دانست. ورود شدن به بازار نیروی انسانی آمریکا همچنان دشوار بوده و به ازای هر آمریکایی بی‌کار، تنها ۱.۷ موقعیت شغلی موجود است. خیلی از کارخانجات و رستوران‌ها هنوز با کمبود نیرو مواجه‌اند.

با این حال، از ابتدای ۲۰۲۲، شرکت‌های تکنولوژی آمریکایی ۸۸ هزار نیرو را تعدیل کرد. در ۳۰ نوامبر، سرویس تحویل غذای «دُردَش»، به جمع اخراجی‌ها پیوست و اعلام کرد که ۶ درصد از نیروی کارش – ۱۲۵۰ کارگر - را اخراج خواهد کرد. شرکت‌های «ولز فارگو»، «بارکیلز»، قدیمی‌های وال‌استریت مثل «گلدمن سَکس» و «سیتی‌گروپ» نیز از تعداد کارگران و کارمندان خود کاستند.

تمام این‌ها منجر به نگارش مقالات زیادی در مورد رکود مشاغل یقه‌سفید شده است. برعکس رویه معمول، طبق استدلال آن‌ها در حال حاضر بیشتر فشار تعدیل نیرو بر مناصب بالایی شرکت‌ها وارد است.

در ظاهر، شرکت‌ها آزادی عمل بالای برای اخراج نیروهای رده‌بالا دارند. در چند دهه گذشته، بخش مدیریتی اقتصاد آمریکا فربه شده و امروزه ۴۴ درصد از مشاغل، کارهای مدیریتی و حرفه‌ای است، که ۱۰ درصد نسبت به سال ۲۰۰۰ بالاتر است. بخشی از آن به دلیل رشد صنایعی مثل تکنولوژی و مدیریت مالی است. اما در بخش صنعتی هم یقه‌سفیدها نسبت به ۲۰ سال پیش، بیش‌تر شده‌اند. از دلائلش می‌توان به اتوماسیون بخش تولید و برون‌سپاری آن به کشورهای خارجی اشاره کرد. در نتیجه، شرکت‌ها به نیروهای تکنسین و فیزیکی کمتری احتیاج دارند؛ و نیازشان به مشاغلی مثل تحلیل‌گر کسب و کار و طراح سیستم افزایش یافته است.

با اینکه برخی از کارمندان شغل خود را در معرض خطر می‌بینند، اما صحبت از رکود مشاغل یقه‌سفید، کمی اغراق‌آمیز است. هنوز موقعیت‌های کاری فراوانی در بخش تکنولوژی و تحلیل داده موجود بوده و صنعت تکنولوژی ۱۰ درصد بیش‌تر از ژانویه ۲۰۲۰ نیرو می‌گیرند. حتی با جود اخراج ۱۱ هزار کارمند شرکت «متا»، این غول شبکه‌های اجتماعی نسبت به قبل از شیوع کرونا، ۷۰ درصد افزایش جذب نیرو دارد. «والمارت» به خلاف تعدیل نیروی اخیرش، همچنان مشغول استخدام متخصصین رشته‌های ریاضی است.

در مجموع، بازار تقاضا برای متخصصین یقه‌سفید، مثل همیشه داغ بوده و نرخ بی‌کاری متخصصین کسب و کار و مدیریت مالی، اهالی تکنولوژی و مدیران از متوسط کشوری۳.۷ درصدی، پایین‌تر است.

تغییرات جمیعتی نشان می‌دهد که شرکت‌های کشورهای ثروت‌مند، در جذب نیرو با مشکل مواجه‌اند؛ و فرقی ندارد نیروی متخصص یقه‌سفید بوده یا نیروی کارگر یقه‌آبی باشد.

بر اساس تخمین بانک جهانی، در آمریکا افراد ۲۰ تا ۶۴ سال، ۶۰ درصد جمعیت سال ۲۰۱۰ را تشکیل داده که در ۲۰۲۰ به ۵۹ درصد کاهش یافت. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، با ۳ درصد سقوط به ۵۶ برسد. نسل جدید نیز تمایل بیش‌تری به تحصیل داشته و کمتر ممکن است تا ۳۰ سالگی وارد بازار کار شود که باعث فشار بیش‌تری بر نیروی کار خواهد شد.

کاهش مهاجرت نیز مزید بر علت شده که آمریکا با مشکل تأمین نیرو مواجه باشد. در سال ۲۰۱۹، تراز مهاجرتی آمریکا ۵۹۵ هزار نفر بود که کمترین مقدار در این دهه محسوب می‌شود. شیوع کرونا نیز باعث کاهش بیش‌تر شده و در ژوئن ۲۰۲۱، آن را به ۲۷۴ هزار نفر رساند. البته سیاست‌های ضد مهاجرتی ترامپ نیز بی‌تأثیر نبود.

تغییرات بزرگ در میزان مهاجرت یا بالارفتن سن بازنشستگی فعلاً بعید است؛ پس شرکت‌ها مجبورند در سال‌های آینده خود را کوچک‌تر شدن ظرفیت نیروی انسانی وفق دهند. الآن فرصت خوبی برای مدیران و برنامه‌نویسان است تا به کمک مهندسان رفته و بهره‌وری را افزایش دهند.