هوش مصنوعی چت‌جی‌پی‌تی یا جی‌پی‌تی در پاسخ به این سؤال که «بزرگترین اقتصاددان تاریخ چه کسی است؟» پاسخ می‌دهد: «در مورد اینکه بزرگترین و مهمترین اقتصاددان تاریخ کیست اتفاق نظری وجود ندارد، زیرا نظرات در این مورد بسته به ترجیحات و معیارهای شخصی می تواند متفاوت باشد. با این حال، برخی از تأثیرگذارترین اقتصاددانان تاریخ عبارتند از آدام اسمیت، کارل مارکس، جان مینارد کینز، میلتون فریدمن و فردریش هایک.» 

ادام اسمیت فیلسوف و اقتصاددان بزرگ بریتانیایی در قرن هجدهم بود که به واسطه کتاب «ثروت ملل» او را پدر علم اقتصاد می‌نامند. کتاب ثروت ملل در سال 1776 منتشر شد. 

کارل مارکس فیلسوف آلمانی نیز از متفکران بزرگ قرن نوزدهم است که کتاب اصلی او «سرمایه» در سال 1867 منتشر شد. مارکس پایه گذار اندیشه‌ای است که امروزه مارکسیسم یا سوسیالیسم شناخته می‌شود. 

جان مینارد کینز، اقتصاددان انگلیسی و استاد دانشگاه کمبریج بود که تحلیل اقتصادی او از رکود بزرگ (ابتدای دهه 1930 میلادی) به نسخه‌ای عملی برای مداخله دولت با هدف حل بحران منجر شد و توانست اقتصاد کشورهای غربی را از رکود خارج کند. هرچند که منتقدین او، از جمله فردریش هایک، معتقد بودند در بلند مدت اقتصاد دچار رکود تورمی می‌شود اما کینز در واکنش می‌گفت: «در بلندمدت ما مرده‌ایم.»

فردریش فون هایک اقتصاددان متولد وین و از چهره‌های اصلی مکتب اتریشی است. او استاد دانشگاه‌های وین، LSE و شیکاگو بود و در سال 1974 برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. 

پیامد بلندمدت سیاست‌های اقتصادی پیشنهادی کینز خیلی زود فرارسید و توجه به نظرات فردریش هایک پس از جنگ جهانی دوم افزایش یافت. هایک در سال 1944 کتاب راه بردگی را نوشت و در آن ادعا کرد هرگونه مداخله دولت در اقتصاد و برنامه ریزی مرکزی نه تنها مشکلات اقتصادی را حل نمی‌کند بلکه به شکل گیری نظام تمامت خواه منجر می‌شود. 

میلتون فریدمن، اقتصاددان امریکایی و از چهره‌های اصلی مکتب پول گرایی یا مکتب شیکاگو بود. او در سال 1976 جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. فریدمن از جمله کسانی بود که در ابطال تئوری کینز نقش کلیدی داشت.